Olur da bugünlerde yolunuz düşerse Antalya’nın batı (güney mi) taraflarına. Bir yol uğrayıverin Tekirova’ya. Kent merkezindeyseniz hele, göstermek için doğanın tüm canlılığını çocuklarınıza küçük mola.
“Hızla kirleniyordu renkler, birinciliği beyaza verdiler” demiş Özdemir Asaf. Bu dizeyi tam 20 yıl önce, karlı bir İstanbul kışında, Etiler’de Şükran Ülsever’den duydu masalcı. Masalcı, Şükran Hanım ve eşi Hayri Bey bir yandan portakallı tart yanında çaylarını yudumluyor, diğer yanda Trabzon işi telkari şeker kutularının kapağına kuru çiçek dizaynı yapıyorlardı. Fonda salonun diğer ucundaki pikapta long play dönüyordu. Yazandan güzel okuyuşuyla Zülfü Livaneli söylüyordu: “Karlı kayın ormanında yürüyorum geceleyin...”
Şair Nazım Hikmet hala sevilmiyordu yurdunda o zamanlar hala “tehlikeli” biliniyor. Ama sohbete bahis politikası değil şiirleri. Masalcı ise İstanbul’da aylık yayınlanan “Ana” adlı dergide şiirleri yayınlanan “fidan gibi” bir asker. O sohbet sırasında okuyor Asaf’ın dizelerini Şükran Hanım ve diyor ki; “Şiirde uzatmalardan kaçmalısın. En kısa şiir en güzel olanıdır.” O gün bugündür dilinde dolanır bu şiircik masalcının.
En son hafta içinde Tekirova’da çıktı karşısına. Masalcı işi gereği gezen birisidir bilirsiniz. Antalya dolaylarında girmediği belediye binası neredeyse yok gibidir. En çok Ilıca Belediyesi’ni beğenmişti. Afitap Hanımın elinden çıktığı belli olan dizayn etkilemişti masalcıyı. Ancak Tekirova bir adım öne geçti. Belde içindeki kaldırım kenarları, kavşaklar, parklar “yeşillendirme” değil, “çiçeklendirme” çalışması ile donatılmış. İnsanın yüzüne ister istemez baharın ışıltısı yayılıyor efendim. Zaten özü “yeşil” olan Tekirova’da çim ekmek değil olay, yeşilin yanına renkler serpiştirmek. Bu da çok güzel yapılmış.
Şimdilerde bir çalışma var belde de hummalı bir çalışma. Beldenin ortasından geçen derenin kıyısı bir uçtan diğer uca peyzaj çalışması yapılıyor. Ağaçlar dikilmiş, çiçekler ekilmiş bitme aşamasında. Projenin mimarı Sema Hanım’la konuşuyoruz. “Bir ay sonra yine bekleriz” diyor. Çünkü çiçekler daha bir canlanacak o zaman. Ağaçları desteleyen elemanlar sökülecek, palmiyelerin kuru yaprakları temizlenecek. İnanın “cillop” olacak.
Renkli bir yolculuk
Renklİ bir yolculukla varıyor masalcı Belediye Hizmet Binası’na. Sıradışı bir hizmet binası. Canlısı sunisi kurusu ne varsa buradaydı. “Devlet” ağırlığı hissettiğiniz binaların eski bir Türkevi gibi. Maharetli bir hanımı var da evi çiçeklerle bezemiş gibi. Bu ambians “gülümsetiyordu” sizi. Dönüş yolunda, Tekirova- Kemer arasındaki dağ yoluna vuruyoruz. Bahar bangır bangır bağırıyor. Narenciye ağaçları çiçeğe durmuş, birçoğundan düşmemiş henüz geçen yılın hasadı. Bahçelerde sarı çiçekleriyle yoncalar süslüyor ağaçların altını. Doğa coşmuş burada. Turplar da açmış, deve dikenleri de. Ne kaldı 6 Mayıs Hıdrelez buluşmasına değil mi. Hazırlanmış süslenmiş doğa bir gelin edasıyla. Laleler biyanda açmış beyazından moruna. Adını bilmediği bitkiler, çiçekçiler de var masalcının buralarda.
Efendim Kemer Türkiye’nin “Turizm İmarlı” ilk bölgesi. Turizm burada henüz doğal dokuyu tehdit etmiyor. Bölgeye hâlâ yeşil hakim. Ancak tekirova’yı bölgede ayrıcalıklı bir unsur var. Kimbilir belki baharına da yansıyor bu ayrıcalık. Artan göçe rağmen Tekirova çirkin yapılaşma tehdidi yaşamamış. Demek ki yönetim sorunu tespit edip dik durursa olabiliyormuş. Araç kullanmayı sevmedi masalcı. Zaruret durumudur yaşadığı. Kent trafiğinde çıldırıyor, hatta küfürbazlaşıyor. Oysa buralarda araç kullanmak keyf olabiliyor. Bunu da keşfetti. Masalcıyı kırmızı ışık durdurmuyor. Eğer duruyorsa kırmızı değilse bile bir başka çiçeğin can alıcı görüntüsü oluyor.
Olur da bugünlerde yolunuz düşerse Antalya’nın batı (güney mi) taraflarına. Bir yol uğrayıverin Tekirova’ya. Kent merkezindeyseniz hele, göstermek için doğanın tüm canlılığını çocuklarınıza küçük mola.