Nedim Saban, Sadri Alışık Ödül Töreni’nde elinde bir muzla sahneye çıktı ve "Muhsin Ertuğrul Sahnesi’ni yıkanlar inşallah bu muza basıp kayarlar" dedi...

İktidarların ya da salon basanların muza basıp düşmesini beklemek tipik bir tiyatrocu hastalığıdır.

Protesto gösterileri bile cılız oldu, sesleri gür çıkmadı, Muhsin Ertuğrul’un yıkılmaması için ortalığı ayağa kaldıramadılar.

Çünkü birbirlerini sevmezler.

Birinin ak dediğine diğeri kara der, rakı masasında Çiçek Bar’da Türkiye’yi kurtarırılar, tıpkı Muhsin Ertuğrul’u kurtardıkları gibi...

Sonra Nedim Saban’ın naif protestosunu çılgınca alkışlarlar.

Eminim aralarında Nedim’in rol çaldığını ve gecenin yıldızlığına oynadığını düşünüp alkışlamayanlar da az değildir.

Tiyatro camiası böyledir.

Muz kabuğuna basıp düşenler hep kendileridir.

Ben Muhsin Ertuğrul Tiyatrosu’nun iyi olduğunu hiç düşünmedim, yerine iyi bir tiyatro ve kültür kompleksi yapılmasını savundum.

Ancak Kongre Vadisi’nin planlarını görünce bu fikrim değişmişti.

Tek yeşilin olmadığı, beton yığını bir vadi kuruyorlar İstanbul’un göbeğine...

Korkarım Muhsin Ertuğrul’u arar hale geleceğiz.

İkinci köprü pazartesi günü felç durumundaydı, gündüz saatinde Alibeyköy’e kadar uzanan araç trafiği akşam saatlerinde daha da uzadı.

Neden?

Nakit ödeme gişelerinin kapandığı ve köprüden sadece OGS ve KGS ile geçişin yapıldığı ilk gündü bu...

Yetkililer günlerce uyardı, gazeteler, televizyonlar bangır bangır söyledi, radyolar sürekli uyardı ama yok...

KGS ve OGS’si olmayan sürücüler gişelere dayanıp büyük kargaşa yarattılar.

Hep yetkilileri eleştiriyoruz ama suçu kendimizde aramamız gerekmiyor mu?

Bir OGS almak bu kadar mı zor?

Hadi gazete okumadın, TV izlemedin, arabanın radyosunu aç öğren bari artık para ödeyerek köprüden geçilmeyeceğini...

Sadece bir günle bitse yine iyi.

Bu umursamazlığın bedelini kaç hafta daha ödeyeceğiz bakalım ikinci köprüde.