57, 58, 59 ve 60. Bu rakamlar ne diye soracaksınız, hemen söyleyeyim; 57. Hükümet'ten başlayarak bugünkü 60. Hükümet'e kadar neredeyse 8 yıldır yasalaşmayı bekleyen bir kanun teklifi, geçen hafta yeniden gündeme geldi. Mehmet Ali Susam'ın öncülüğünde CHP İzmir milletvekilleri tarafından verilen teklif, hipermarketlerin şehir dışına taşınmasını öngörüyor özetle. Amaç da; küçük esnafı ve mahallemizin bakkalını korumak. Büyük mağazalar ile rekabette ekonomik olarak kıyaslanmayacak ölçüde geride bulunan küçük işletmelerin, yasa yoluyla korunması, öncelikle orta direk dediğimiz Anadolu sermayesinin de korunması anlamını taşıyor aslında. Siyasete girmeden önce İzmir esnafının temsilcisi olarak yıllarca bu konuda çalışan Susam, bugün bir anlamda "Fikri takip" yapıyor. Ancak, işinin pek de kolay olduğunu söylemek zor. Geçen yasama döneminde Ali Coşkun'un Sanayi ve Ticaret Bakanlığı sırasında gündeme getirilen ve Meclis'e sunulan tasarı, hükümet sahiplendiği halde yine çıkarılamamıştı. Bu dönem de, Sanayi Bakanlığı koltuğunda oturan Zafer Çağlayan'ın ismi de aslında bu süreçte bir şans. Çünkü, Çağlayan da Anadolu Sermayesi'nin bir temsilcisi idi uzun yıllar. Siyasete girmeden önce 10 yıl boyunca Ankara Sanayi Odası Başkanlığı ve TOBB Başkan Vekilliği görevlerinde bulunan Çağlayan'ın, o dönemde hipermarket yasasıyla ilgili destekleyen pek çok demecini bulabilirsiniz. Nitekim; bakan olur olmaz da ilk işlerinden birisi bu konuyla ilgili tasarıyı güncellemek ve Başbakanlığa göndermek oldu. Şubat ayında Başbakanlığa giden tasarıyla ilgili şu güne kadar bir gelişme yaşanmayınca, iş muhalefete kalmış görünüyor.

Anayasal Zorunluluk
Yeniden gündeme getirilen yasa teklifiyle nelerin getirilmek istendiğini, gazete sayfalarında okuduğunuz için fazla ayrıntıya girmek istemiyorum. Ancak; teklif yasalaştığı takdirde hipermarketlerin pazar günleri ve tatil günlerinde tamamen kapalı olmasının, küçük işletmecinin işine yarayacağı kesin. Küçük işletmelerin ayakta kalma zorunluluğu ve bu süreçte devlet desteği sadece bizim ülkemizde değil, dünyadaki hemen her ülkede de geçerli bir adım. Anayasa'nın 173. Maddesi ile de "Devlet esnaf ve sanatkarı koruyucu ve destekleyici tedbirleri alır" anayasal güvence atına alınan bu duruma karşı çıkacak yoktur sanırız. Türkiye'deki 3 milyon kayıtlı esnaf ve sanatkar demek, aileleriyle birlikte neredeyse 15 milyona yakın bir nüfus demek. Anadolu sermayesi diye övündüğümüz küçük sermayedarların Türkiye için önemi sadece ekonomik değil. Sosyal anlamda da günlük yaşama katkıları yadsınamaz. Gerek yasa veya gerekse anayasayla, nasıl olursa olsun, küçük ve orta boy esnafa "Pozitif ayrımcılık" yapılmasına kimsenin itirazı olamaz...