"2/B uygulaması için ölçüt olarak belirlenen 'orman niteliğinin yitirilmiş olması' kavramı, gerçekle bağdaşmayan ve bilimsel dayanağı olmayan yapay bir kavramdır.
Ülkemiz ormanlarının, önceden işgal ve saldırıya uğrayarak doğal varlığı ve yeşil örtüsü insan eliyle yok edilmiş ve giderek yasadışı yollardan farklı amaçlar için kullanıma açılmıştı. Büyük kesimlerinde, 6831 sayılı Orman Yasası'nın 2/B maddesinde anlatımını bulan, 'orman niteliğinin kaybı' gerekçesiyle 'orman sınırları dışına çıkarılma' olgusu, daha önce 29.06.2001 günü çıkarılan 4706 sayılı 'Hazineye Ait Taşınmaz Malların Değerlendirilmesi ve Katma Değer Vergisi Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 3. maddesiyle gündeme gelmişti. Ancak yasanın bu maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 23.01.2002 gün ve 2002/21 sayılı kararıyla orman sınırları dışına çıkarılan 2/B alanlarının, orman köylüsü olma koşulunun kaldırılarak, kullanan kişilere (işgalcilere) satışını mümkün kıldığı için, Anayasa'nın 170. maddesine aykırılığı nedeniyle iptal edilmişti.
Bu kez, 15.01.2009 tarihinde TBMM'de kabul edilen ve 26.01.2009 tarihinde de Cumhurbaşkanı tarafından onaylanarak yürürlüğe giren ve tam adı, amaç maddesi bile bulunmayan, biçim ve içerik olarak da kanun yapma tekniğine aykırı olarak hazırlanmış olan, 5831 sayılı 'Tapu Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun' ile ormanlık alanları farklı kullanımlara dönüştürme politikalarına yeni bir boyut getirilmiş bulunulmaktadır.
Sözü edilen yeni yasa, gerçekte birbirleriyle doğrudan ilgisi bulunmayan, değişik hükümlerle farklı yasalara değişiklikler getiren, toplam 11 maddeden oluşan son yılların modası olan bir torba yasadır. Orman Yasası'nın yanısıra, Tapulama Yasası, Kadastro Yasası ve Harçlar Yasası maddelerinde de bir dizi değişiklik yapılmakta; bu arada özellikle, 1982 Anayasası'nın 169. maddesinin 4. fıkrası ve 6831 sayılı Orman Yasası'nın 2/B maddesi ile 'orman sınırları dışına çıkarılan yerler'in mülkiyetinin, işgalcilerine kolayca devredilmesini sağlayacak hükümler getirilmektedir. Bu yolla da bir 'oldu-bitti' yaratılmak istenilmektedir.
Mevcut orman yasasında yapılan bu değişikliklerin genel niteliği ile ülke düzeyinde 'orman statüsünde' olan tüm koruluk, ormanlık alanların, yerlerine - konumlarına, bulundukları bölge ve yöre için var olan doğal, kültürel, sosyal ve ekonomik değerler, oluşturdukları görsellik ve estetik değer yanısıra, insan sağlığı ve mutluluğu için vazgeçilmezliklerine, içerdikleri endemik bitki ve hayvan varlığı açısından yitirildiğinde yerine konulamayacak bilimsel özgün niteliklerine bakılmaksızın, kolayca alınıp satılabilen ve kullanımı kolayca başka bir kentsel alan kullanımına dönüştürülebilen toprak parçaları olarak algılanma ve değerlendirilmelerine neden olmaktadır.
Söz konusu yasa gereğince, orman niteliğini yitirdiği belirlenen alanların orman sınırları dışına çıkarılmaya başlanılması; giderek bu alanların kolayca el değiştirmelerinin sağlanması yolunda uygulamaların gelişmesi, orman yasasındaki ormanın korunması ve tahrip edilmesi ile yokedilmesinin önlenmesi doğrultusundaki cezai müeyyide getiren hükümlerin varlığına karşın, yeni orman yıkımları, yeni yok etmeler, yasadışı saldırı ve işgallerle karşılaşılmasına ve bu sürecin giderek hızlanmasına da neden olacaktır. Dolayısıyla, Anayasa'nın eşitlik ilkesine de tamamen aykırı olarak, bu yasa ile dürüst yurttaş cezalandırılıp, orman suçlusu olan işgalciler ise, aklanarak af edilip ve mülk sahibi edilerek ödüllendirilmektedirler.
Oysaki ülkemizdeki 'ormanlar', dağlar, tepeler, kayalık - taşlık alanlar, meralar, deniz, göl ve akarsu kıyılarında olduğu gibi, 'devletin hüküm ve tasarrufundaki alanlar' olup, bu nitelikleri ile tapulamaya konu oluşturamazlar.
Yeşil yerine griye öncelik veren temel tercihlerin, gelişmişlik düzeyinin ilk basamaklarındaki kültür fakiri toplumların özelliklerinden olduğunu burada yineleyelim.
Gerçekte 2/B konusu, kültür yoksunu toplumlarda görülebilen yaratılmış yapay bir olgudur. Ülkenin yoğun yerleşilmiş metropoliten alanları ile kıyı kesimlerinden başlanılarak farklı yörelerde orman varlığının sistematik biçimde toptan yokedilmesi sonucunu getirecek böylesi bir uygulama için ölçüt olarak belirlenen 'orman niteliğinin yitirilmiş olması' kavramı, gerçekle bağdaşmayan, bilimsel dayanağı olmayan yapay bir kavramdır. Böyle bir tehlikenin önlenmemesi için hiçbir sebep ve haklı gerekçe gösterilemez.
Gelecek kuşakların yeşil bir ülkede yaşama hakkını yoketme yetkisi kimseye verilmemiştir.
Kısacası bu kanunla, eskiden de çok doğru işleyen bir kanun olmayan 6831 sayılı Orman Kanunu, güçlünün güçsüzü yok ettiği tam bir 'Orman Kanunu' olmuştur.
Bütün yorumları forumda okuyun!Bütün yorumları forumda okuyun!