İlk sahibi Rum kökenli Yani Zarifi olan Zarifi Köşkü'nün mülkiyet sorunu AİHM'ye taşındı. Günaydın Turizm ve İnşaat Ticaret Anonim Şirketi'nin Türkiye aleyhine açtığı davayı AİHM 'kabul edilebilir' buldu.

Türkiye,tazminat ödemeye mahkûm edildiği Loizidou davasından sonra Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nde (AİHM) ikinci bir krizin eşiğine geldi. Zarifi Köşkü'nün ilk sahibi olan Rum kökenli Yani Zarifi, 1821'deki Osmanlı'ya karşı Mora ayaklanmasını finanse etmekle suçlandıktan sonra Odesa'ya iltica edince İstanbul'daki mal varlığına el konuldu. 1839'da da Yunanistan'a yerleşen Zarifi'nin malları arasında Tarabya'daki Zarifi Köşkü ve Adalar'daki birçok konak da bulunuyordu. Zarifi'nin büyük oğlu Yorgo Zarifi, 1832'de İstanbul'a döndü ve Saray ile ilişkilerini düzeltip Sultan Abdülhamit'in mali danışmanı oldu. Sultan Abdülhamit'in "Çorbacı" diye hitap ettiği bilinen Yorgo Zarifi, kurduğu banka aracılığıyla bu kez ekonomik sıkıntı yaşayan imparatorluğu finanse etti. Yorgo Zarifi, 1884'te ölürken ailesinin tamamına yakını 1910'lardan sonra Atina'ya yerleşti. Köşkü kaybetmek istemeyen aile Lozan Noterliği'ne 1948'de bir vekaletname tasdik ettirdi. Bu arada Türkiye'deki süreç de işledi. Kadastro kayıtlarına göre 2 Şubat 1950'de köşkün sınırları belirlendi ve Yorgo Zarifi'nin mirasçıları olan Lili, Tiresiya, Eleni Bonanu, Leon Leonidas Teodoros, Stefanos ve Eleni Evyenidis'e ait olduğu tespit edildi. Sarıyer Tapu Müdürlüğü'ne göre de 25 Mart 1954'te Zarifi Köşkü, Türk vatandaşı olan A. Albayrak'a satıldı. Albayrak 1964'te öldü. Köşk 1 Ağustos 1969 tarihinde de Günaydın Turizm ve İnşaat Ticaret Anonim Şirketi'ne devredildi. Köşkün AİHM'ye taşınmasına neden olan süreç de Hazine'nin 1995'te Sarıyer Asliye Hukuk Mahkemesi'ne Günaydın Turizm ve İnşaat Ticaret Anonim Şirketi'ne açtığı "tapu iptali" davasıyla başladı. Hazine'ye göre, köşk Günaydın Turizm'e kötü niyetli kişiler, sahte evrak düzenleyerek satıldı. Davada Milli Emlak Genel Müdürlüğü de Hazine'nin görüşünü paylaştı. 15 Nisan 1997 tarihli mahkeme kararıyla köşk tapuya Hazine adına kaydedildi. Karar, Yargıtay'da 1999 Ekim'de kesinleşti. Günaydın Turizm, 2002'de köşkten çıkarken açtığı tazminat davalarını kaybetti.

15.5 Milyon Euroluk dava
Ancak Zarifi Köşkü'nün haksız yere elinden alındığını savunan Günaydın Turizm, kira kaybı olarak 5.5 milyon, köşkün bedeli olarak da 10 milyon 60 bin euroluk tazminat talebiyle AİHM'ye başvurdu. AİHM, tarafların ön savunma ve iddialarını aldı. Türkiye, sahte belgeyle köşkü alan Günaydın Turizm'in sahte belge düzenleyenler aleyhine dava açması gerektiğini savundu. Ayrıca iç hukukta davalar başladığı dönemde, Türkiye'nin henüz AİHM'nin yargılama yetkisini kabul etmediği de ileri sürüldü. Türkiye'ye göre, Köşk Zarifi ailesine aitti ve bu aile "kayıp" ilan edildiği için köşkün Hazine'ye kaydedilmesi kadar doğal bir sonuç yoktu. AİHM davada yetkili olduğunu savunurken "Günaydın Turizm'in sahte satış yapan kişilere dava açması gerekir" tezini reddetti. AİHM ayrıca "Hükümet, bu konuda sahtecilik soruşturması açmadığı gibi, sahte olduğunu iddia ettiği satışı gerçekleştiren noter ve memurlar hakkında da idari işlem yapmamıştır" dedi. AİHM, Türkiye'nin, "Zarifi ailesi 1904'ten beri nüfus kayıtlarında geçmiyor" tezine karşılık da, bu aile bireylerinin 1970'lerden sonra açılan davalarda temsil edilmesini gösterdi. Bu gerekçelerle Günaydın Turizm'in başvurusunu kabul eden AİHM, bundan sonra "esasa ilişkin iddia ve savunmaları" alıp tarafları dinleyecek.