Geçenlerde ortaya çıktı, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan başkanlığında bazı bakanlardan oluşan bir heyet, İstanbul Boğazı'ndaki Kuruçeşme Adası'nda çok katlı yapılaşmaya izin veren bir karar almış.

Bu haberi okuduğumda geçmişe daldım. Ben gazeteciliğe 1978 yılının yaz sonunda, küçük bir çocukken Cumhuriyet gazetesinin spor servisinde başladım. Aylarca serviste getir götür işleri dahil her şeyi yaptım ama en çok da masa başında oturup başkalarının haberlerini okudum, ajans haberlerini 'adam ettim', arşivden resim aradım.

Artık işe başlamamın üzerinden ne kadar zaman geçmişti hatırlamıyorum, bir gün şefim Abdülkadir Yücelman, "Artık bir özel haber getir de imzanı basalım" dedi. Daha hiç imzalı haberim çıkmamıştı yani.

Kim söyledi hatırlamıyorum, belki de bir gazetede gördüm, Galatasaray Adası olarak da bilinen Kuruçeşme Adası'yla ilgili belediyeden kaynaklanan bir sorun vardı. Ben de, 'özel haber' diye bunun peşine düştüm. Çok değil biraz araştırma yaptıktan sonra, yolum ister istemez belediyeye düştü.

O zamanlar ilçe belediyeleri yoktu, onun yerine 'şube müdürlükleri' vardı. Beşiktaş şube müdürlüğü de, Çırağan Caddesi'nde halen Beşiktaş Belediyesi'ne hizmet binası olarak işlev gören tarihi binadaydı.

O binanın ikinci katında bir odaya gittim, tozlu raflardan dosyalar indirildi ve bazı memurlar bana Kuruçeşme Adası ile ilgili bir türlü uygulanamamış olan çeşitli yıkım kararlarını gösterdiler.

Yani, benim gazeteci olarak hayattaki ilk imzalı haberim Galatasaray Adası hakkındaki yıkım kararlarını duyuran haberimdi.
Galatasaray Adası'na kıyıdan, yani Kuruçeşme'deki parktan bakacak olursanız adanın üç bölümden oluştuğunu görürsünüz. Tam ortada orijinal ada vardır. Solda ve sağda ise adaya eklenmiş olan, deniz üstünde sütunlara dayanan yapılar. Önce bugün solda gözüken kısım 'havuz' olarak yapılmış. Yani, denize kazıklar çakılmış, etraf çevirilmiş, içinde deniz suyunun serbestçe dolaştığı bir 'şey' ortaya çıkmış, buna da havuz denmiş. Ama zamanla bu havuzun üstü kapatılmış, böylece adaya üstünde yürünecek yeni bir zemin, en az ada kadar büyük bir arazi daha yaratılmış. Bu arada sahilden bakınca sağ tarafta kalan yere de aynı yöntemle bir 'havuz' daha yapılmış, burası hâlâ 'havuz.'

İşte söz konusu yıkım kararları bu iki 'havuz' içindi ve yıllardır uygulanmıyordu. Haberim gazetede çıktıktan sonra yıkım kararlarının neden bir türlü uygulanamadığı hakkında da fikir sahibi oldum. Çünkü, birdenbire gazete içinden ve dışından çok sayıda Galatasaray Liseli, birbirlerine taban tabana zıt siyasi görüşlere de sahip olsalar birleştiler ve Cumhuriyet yönetiminden habere devam edilmemesini rica ettiler. Eh, yönetimin yarıdan fazlası da Galatasaray Liseliydi, konu kapandı.

Artık Galatasaray Liseliler o kadar güçlü değiller. Hem devlette hem de siyasetteki konumlarını büyük ölçüde kaybettiler ama görüyorsunuz, son 23 yılda yapılamayan, değil yapılmak hayal dahi edilemeyen bir şey Adalet ve Kalkınma Partisi iktidarında hayata geçirilmeye kalkışılabiliyor. Demek bu Galatasaraylılık başka bir şey.

Boğaziçi İmar Kanunu gibi özel bir kanunla korunan İstanbul Boğazı bile Galatasaray söz konusu olduğunda sıradanlaşabiliyor, değil eski yıkım kararlarını uygulayıp 'ada'yı yeniden 'ada' yapmak, üstüne kat çıkmak söz konusu olabiliyor.

Vallahi helal olsun, ne diyeyim.