Kalküta’nın işlek caddelerinden birindeki billboardda yazan, takım elbise giymiş bir genç adamın “27 yaşındayım ve bir apartman sahibiyim” sözleri, başka bir reklamda orta yaşlı bir adamın kuşkulu bakışlarla “İki yatak odalı bir apartman; aylık 133 Dolar (6.000 Rupi)“ yazısını okuyuşu, Hindistan’daki konut politikasını anlamamıza biraz olsun yardımcı oluyor.

Hindistan’ın birçok kentinde gayrimenkul ilanlarıyla dolu billboardlardan durumu en iyi özetleyen bu ilanlar olsa gerek...

Bu ilanlar aynı zamanda konut sahipleri ve yatırımcılarının önemli bir sorusuna da cevap vermiş oluyor; Merkez Bankası gayrimenkul sektöründeki talebi dizginlemek için faiz oranlarını artıracak mı? Artırmalı mı?

Bankalar çok riskli konut kredilerine girmiyorlar. Gayrimenkul sektöründeki fiyatların artışı da bu şekilde biraz olsun frenleniyor. Hiçkimse Hindistan’da uzun vadeli kredi ile alınan konut fiyatlarının geçmişte de arttığını inkar edemez.

Güney Delhi’de yeni trend olan çevredeki yenilenen teras çatılar, 1 milyon Dolar civarında satılıyor. Bu fiyat, sıkışık trafik, hava kirliliği, su ve elektrik yoksunluğu ile birlikte düşünülünce gerçekten de çok fazla.

Genç Konut Sahipleri
Faiz oranlarında konut alma isteği fazla olan genç konut sahipleri hassas bir rol oynuyor. Her ne kadar ilk reklamdaki genç alıcı başrolde oynasa da, aylık mortgage ödemeleri 6.000 Rupi’den 9.000 rupiye çıktığı takdirde bu genç alıcıların büyük bir kısmı piyasadan düşecektir.

Sendikaları ile yapılan anlaşmalar sonucu belli oranlarda lehlerine ücret artışları yapılan yaşlı çalışanların aksine, genç olanlar daha talepkar davranıyor. Gençlerin bu istekli tutumu ve yeteneklerine karşı güçlü talepleri, yıllık zamlarının da artmasına sebep oluyor.

   

Hindistan’daki kısıtlı ekonomik koşulların, satın alma gücüne ve genç konut alıcılarına küçük bir etkisi oluyor. Çünkü genç çalışanların patronlarının kaderleri, yerel ekonomiye bağlı tutulmuyor ya da büyümek için kapitale ihtiyaç duymuyorlar.

Güney Hindistan’daki gayrimenkul şirketlerinden Bengal Ambuja Konut Geliştirme Şirketi’nin Müdürü Harshavardhan Neotia, alıcıların gittikçe gençleştiğini söylüyor. Neotia, “Günümüzde 25 yaşındaki gençler artık apartman sahibi olabiliyor, 5 yıl önce bunu hayal edebilir miydim? Hayır.” diyerek şaşkınlığını dile getiriyor.

Hindistan, hergün 100.000 kişiyi gelişen orta sınıfa dahil ediyor. Yaş ortalamasına göre bir yılda 14 milyon genç de çalışma hayatına başlıyor. Büyük kentlerdeki yeni iş fırsatları ile yaşam tarzları ve aile normları da değişiyor.

Hindistan Merkez Bankası, borç verenleri, mortgage kredilerini doğru vermeleri konusunda garantiye almak zorunda. Aynı durum borç alanlar için de geçerli. Hindistan’daki genç konut alıcıları, gelecekteki birikimlerini bu şekilde optimumda tutabileceklerini gösteriyorlar.

Bu verimin bağlı olduğu en büyük etken globalleşmenin yeni gerçeği ve büyük ihtimalle de mantıksızlıktan uzak olması...