İstanbul'da kayıtlı 12 bin, kayıtsızlarla 30 bin sanayi tesisinin bulunduğu ve bunların 1-2 milyon ton tehlikeli atık ürettiği belirtilen "Tuzla Raporu'' nda bu atıkların nerede ve nasıl depolandığının, bertaraf edildiğinin bilinmediği kaydedildi. Raporda tehlike atık sorununun çözümüne ilişkin öneriler şöyle sıralandı:

Yurtdışından ülkemize atık girmesi önlenmelidir.

Yerli sanayi atıkları ''Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği''nde yer alan şartlara uygun depolama alanlarında tutulmalıdır. 

Mevcut tehlikeli atık depolama alanlarındaki maddeler, insan sağlığı ve çevre için yeni tehlikeli maddeler oluşturmayacak şekilde bertaraf edilmelidir.

Atıkların bertaraf edilmesinde yakma yönteminden vazgeçilmeli; İZAYDAŞ'ın atık yakma üniteleri kapatılmalı ve yeni atık yakma tesisleri açılmamalıdır.

Tehlikeli atıklar, uluslararası standartlara uygun depolarda tutulmalı; tehlikeli atık miktarını düşürecek geri kazanım projelerine ağırlık verilmeli.

''Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği''nde gerekli değişikliklere gidilerek, özellikle yeraltı su kaynaklarını kirlenme riski ile karşı karşıya bırakan derine enjeksiyon ve eski maden ocaklarına terk yöntemi asla kullanılmamalıdır.

2001 yılında imzalanan; en tehlikeli kimyasalların üretimi, satışı ve kullanımını durduran ve ülkemizin de imzaladığı Stockholm Konvansiyonu TBMM tarafından onaylanarak uygulamaya geçirilmelidir.