NewYork Times Gazetesi'ne göre 2003
Yılının Tasarımları
NewYork Times Gazetesi yazarlarından Herbert Muschamp
2003 yılının tasarımlarını şu şekilde değerlendirdi.
1
Walt
Disney Konser Salonu, Los Angeles
Frank Gehry'nin mimarlık sınırlarını tanımayan başyapıtı. Duvarların
dinamik formu içeride yapılan müzikle şehrin kinetik enerjisini birbirinden
ayrılamaz kılıyor. 19.Yüzyıl'da Garnier Opera Binası Paris için hangi
anlamı ifade ediyorsa bu bina da 21.yüzyıl için Los Angelas'a aynı anlamı
ifade ediyor.
2
McCormick
Öğrenci Merkezi, Chicago
Chicago'da İllinois Teknoloji Enstitüsü Kampüsünde yer alan Rem Koolhaas'ın
Amerika'daki ilk binasında, Mies Van Der Rohe'ye meydan okuyor. Renkler,
desenler, fresk fotoğrafları ve diğer grafikleri , içinde bulunduran bina
kaleydeskopu andıyor.
3
Perry Street
Apartmanları, NewYork
Richard Meier'in birbiri ile konuşan iki yapısı çevreleri ve Greenwich Köyü'nün
tarihi fabrikası ile dialog halinde. Kırk yıl önce, Jane Jacobs'un anti -
modern mimarlık hareketi de bu bölgede doğmuştu ve de iyi bir şeydi. Fakat
bu düşünce aynı zamanda mimari değerleri küçümsedi ve bu tepkisel hava
kimseye bir fayda sağlamadı. Sanat olduğu kadar mimarlık da olan kulelerin
kullandığı dil erken dönem minimalist helkelleri anımsatıyor. Gördüğün
yer yaşadığın yerdir.
4 Soldier Field, Chicago
Eğer bir çok insan bir binanın kötü olduğunu söylerse o binanın gerçekten
kötü olması gerekir değil mi? Bu sefer öyle değil. Wood & Zapata tarafından
sıradışı sporlar için tasarlanan stadyum, Chicago şehir merkezinde dinamik
bir formda yeniden şekilleniyor. İzleyicilerin kışkırtan eleştiriler karşısında
daha az korku duymaları gerekiyor. Bir şeyleri ileri götürmek doğal olarak
agresif bir tutumdur. Bu cesaretle bunu yapmaya çalışanlar diğerlerinin saldırgan
geri dönüşlerinin hedefi olduklarına şaşırmasınlar.
5
Rosenthal Çağdaş
Sanatlar Merkezi, Cincinnati
Zaha Hadid'in her biten projesiyle uzay yaratıklarına bina tasarlamadığı
daha iyi anlaşılıyor. Bu müze meraklı insanlar için parlak, cazip yaşamlar
anlamına geliyor. Çağdaş yaşamın ivmesi bu binada temsil ediliyor, bu yüzden
monotonluktan kurtulmayı istiyorsunuz ve nefesiniz kesiliyor. Rosenthal her açıdan
bir şehir vahası.
6 Ark of the World,
Costa Rica
Greg Lynn'in Ark of the World binası Viyana'daki uygulamalı sanatlar müzesini
andırıyor. Costa Rica Ulusal Parkı'nda inşa edilecek bina, bilgisayar
destekli tasarımıyla biyoloji ve enformasyon teknolojisinin mimari bir birleşim
olarak kullanılabileceğinin bir göstergesi.
7 Columbus Meydanı, New
York
İstediğin eleştiriyi almak için cesur olman gerekiyor. Columbus Meydanı'nda
Edward Durell Stone'un 20.yüzyıl ortalarında tasarladığı çan kulesinin
Brad Cloepfil'in tarafından yeniden modelleme önerisi, hoş olmayan bir çalışma.
Çan kulesinin hemen ilerisinde ki David Childs tarafından tasarlanan Time
Warner'ın yeni genel müdürlük binası inşaatı giderek yükseliyor.Childs'ın
1980'lerde bu bölge için getirdiği Art Deco Pastiş önerisi ile yeni Time
Warner binası karşılaştırıldığında insanın ilerlemeye olan güveni
geri kazanılıyor. New York'un yeni metro - seksüel kulelerine hoşgeldiniz.
8 The New Museum, New York
Kasım Ayında New Museum Bowery Caddesi 235 numara'da kamuoyuna tanıtıldı. Tokyo'daki Sanaa Şirketinin mimarları
Kazuyo Sejima ve Ryue Nishizawa tarafından
tasarlanan bina çinko levhalı çelikle kaplı. Her kat çok net olarak farklı
bir kutu gibi merkez aksın çevresinde yatay olarak değişiyor. Geri çekilmeler
doğal ışığın altta ki galerilere ulaşmasını olanaklı kılıyor.
9 9/11 Anıt Yarışması, New
York
9/11 Anıt Yarışması çok kötülendi, ama herşeye rağmen bir başarısızlık
örneği değildi. Başarı üretmenin çok gerekli olmadığını yarışmanın
amacı olarak kabul edersek, basit bir gerçeği açığa kavuşturmak gerekir.
Yerden gökyüzüne kadar uzanan sade boşluğun güçlü duygusunun ötesine geçecek
güçlü bir tasarım için yeteri kadar zaman yoktu. Bu ifşa bir şeye değerdi.
Peki ya yanlışlıkla ya da kazara olduysa? Tasarım sürecini cehennem çukuruna
doğru hızlıca sürükleyecek, zaman çizelgesini politik olarak yönlendiren
başka bir alternatif mümkün mü?
NewYork Times - Herbert Muschamp
Çeviren: Seda Altınkeser - Arkitera
|