
Mozaik, M.Ö. 5000 yılından itibaren Anadolu'da döşeme ve süsleme sanatı
olarak ortaya çıkmıştır. Uygulandığı yöredeki malzeme teminine göre değişik
karakterler göstermektedir. Roma dönemi eserlerinde yüzbinlerce kesme mermer
parçacıklarının (Tesserae) bir arada kullanılmasıyla oluşturulan
mozaikler bu sanatın doruk noktası olmuştur. 18. yy. başında deniz ve dere
kıyılarında bol miktarda bulunan ve suyun yüzlerce yıllık aşındırması
sonucu eliptik formlara dönüşen çakıl taşları kullanılarak Akdeniz
mimarisinin vazgeçilmez unsurlarından biri olan "Çakıl Mozaik" dönemin
yapılarında yoğun bir biçimde kullanılmaya başlanmıştır. Genel olarak
nebati ve geometrik desenlerin oluşturulduğu bir zemin kaplaması olan çakıl
mozaik bahçe avlu ve sofalarda kullanıldığı gibi adeta bir halı görünümünde
iç mekanlarda dahi kullanılmıştır.
Uygulama Şekli
Mimari projede uygulama alanları belirlenerek bilgisayar destekli desen
tasarımı yapılır. Desenlerin 1/1 kalıpları imal edilerek uygulama zeminine
serilir ve daha sonra çakılların tek tek elle dizimine geçilir. Sertleşme sürecinin
ardından dokunun temizliği yapılarak kilitleme macunu tatbik edilir. Çakıllar
montörler tarafından tek tek elle toplanır ve yine tek tek elle dizilir.Bir
metrekarede 2600-3000 adet çakıl bulunur .
Renkler
Siyah, beyaz, gri, bej, sarı, kırmızı, yeşil renkli çakıllar seçilen
oranlarda projelerde kullanılabilir; renkler tamamen çakılın tabii rengidir.
Uygulama Yerleri:
Dış mekan: Bahçe, teras, balkon, sahanlık, havuz çevresi vb. yerlerde
seramik, granit, mermer, traverten gibi yer döşemeleri arasında, göbek ve ya
bordür olarak; ayrıca bahçede çiçeklik ve çimenlik saha çevresinde, yürüyüş
yollarında, garaj otopark sahalarında uygulanabilir.
İç mekan: Giriş, salon ve hollerde, göbek ve ya bordür şeklinde, seramik,
granit, mermer malzeme arasında uygulanabilir.
|