Sarkis, 10. Uluslararası İstanbul Bienali'nde "Sinan Louis Kahn" imzasıyla bir iş gerçekleştirdi. Aykut Köksal, biri geleneksel diğeri modern dünyadan gelen ve Sarkis'in işinde eşzamanlılığa taşınan bu iki mimar üzerine konuşacak.

Sarkis’in “Sinan Louis Kahn” imzalı 4,5 metrelik neon yapıtı, Taksim Atatürk kitaplığında sergileniyor. Sarkis’in çalışmalarının en önemli özelliği, çağdaş Batı sanat geleneğini, kendi kültüründen öğelerle beraber kullanması. Aynı şekilde, bugünün tekniklerini eski tekniklerle birleştirerek ürettiği ince bir mizah barındıran eserleriyle tanınıyor. Sarkis’in Bienalde sergilenecek projesi, modernist mimarinin önde gelen isimlerinden Louis Kahn’ın isminin başına büyük usta Mimar Sinan’ın adını getirerek attığı imza.

Sinan Louis Kahn
“... Ayasofya’nın yarım bıraktığını tamamlayan Mimar Sinan’ın, kubbe mimarlığını da doruk noktasına ulaştırdığını görüyoruz. ... İlk önemli yapısı Şehzade Camisi’nde, Sinan sonrasının da klasik çözümü olarak tekrarlanacak bu sonucu ortaya koyan Mimar Sinan, ... kubbe mimarlığının en kristalize biçimine ulaşmak için sayısız denemeye girişmiştir. ... [Selimiye Camisi’nde] bir yandan kubbe-yarım kubbe ilişkisinin getirdiği ‘articulation’ olanağı kubbe-tromp-yarım kubbecik ilişkisinde değerlendirilmiş, böylece sekiz ayağa oturan kubbenin en yetkin ‘syntactique’ kuruluşla kare plana bağlanması sağlanmış, bir yandan da dört eşdeğer minareyle vurgulanan merkezi kubbe kendisiyle yarışacak tüm diğer örtü öğelerinden yalıtılarak tüm mekâna egemen olmuştur. ... Sinan, Roma mimarlığından Bizans mimarlığına, giderek Rönesans mimarlığına dek, tarımsal dönem mimarlığının en önemli gelişim çizgilerinden biri olan kubbe mimarlığını doruk noktasına ulaştırmış olan kişidir...”

“... Modernizm’in son önemli çıkışı olan Brütalizm’in ustaları arasında yer alır Louis Kahn. Smithson’ların isim babalığını yaptığı Brütalizm, aslında başa dönerek Modernist normları yeniden ele alır. Özellikle de İşlevselci bakışın, gerçekte yapının kendi sözünü öne çıkarması gerektiğini gecikmiş bir saptamayla dile getirmesi, Brütalist mimarlığın Modernizm’e son yıllarında güçlü bir soluk katmasını sağlayacaktır. Farklılığa giden yolun meşrulaşması Louis Kahn’a da tek defalık tasarımlarla yinelenemez ürünler vermenin yolunu açar. ...

Ne ki bu üretimin Kahn’ın yeniden üretilemez sözüyle anlam kazandığı unutulmamalıdır. Bu, Modernist tıkanmanın bir başka göstergesidir: Ancak yeniden üretilemez olanla var olabilme.

Louis Kahn, tek defalık keyfi sözüyle çoğulluğa çağrı çıkarmıştı. Yüzyıl mimarlığı çağrıya yanıt verdi, fakat yanıt yalnızca söz çoğulluğunu değil, dil çoğulluğunu da getirdi. Louis Kahn görkemli bir finalle Modernizm’in bitişini haber veriyordu.” (Aykut Köksal)