Toyo Ito 25.si düzenlenecek olan Uluslararası Cersaie Seramik Kaplamaları ve Banyo Mobilyaları Fuarı için tasarladığı afiş tasarımını şöyle tanımlıyor: "20. yy’da ızgara sistemler mekanların bütününde kullanılabiliyor. Dünya genelindeki kentler homojen ızgara sistemlerden oluşuyor. Yaşadığımız yüzyılda ise ızgara sistemlerin tıpkı doğal topoğrafyalar gibi deforme olup esnekleşebileceğini düşünüyorum. Diğer bir deyişle, mimarlık doğadaki sistemlere daha yakın bir tavır izleyecek."
1941 yılında doğan Toyo Ito, 1965 yılında Tokyo Üniversitesi’nden mezun oldu ve 1969’a kadar metabolist mimar Kiyonori Kikutake’le beraber çalıştı. 1971 yılında Urban Robot (URBOT) adı ile kendi bürosunu açan Ito, bürosunun adını 1979 yılında Toyo Ito & Associates, Architects olarak değiştirdi.
Mimari pratikten önemli derecede uzak olsa da, Ito mimarlığın sembolizm bilimiyle de yükümlü olduğunu düşünüyor. 70’lerdeki çalışmalarında geleneksel anlamları silerek minimalist bir tavır içine giren Yoto bunu White U (1976) ve Silver Hut (1984) projelerinde de gösteriyor. Tıpkı Pürizm gibi erken modernizm hareketinden etkilenen Ito tasarımlarında basit kullanımlı endüstriyel malzemeleri de kullanıyor. Estetik görünümü, hafif malzemeler, bezden yapılmış geçirgen membranlar, delikli alüminyum paneller ve geniş aralıklı metal yapraklarla sağlayan Ito, Tower of Winds (1986), Restaurant Nomad (1986) ve Yatsushiro Municipal Museum (1991) projelerinde olduğu gibi bu tür tasarımların gittikçe artan mobil ve informal şehir yaşamına da uygun olduğunu düşünüyor.
Toyo Ito kamu alanları ile birlikte özel mekanlar da tasarlıyor. Ito halen Japonya ve çevresindeki birçok proje üzerinde çalışıyor. Ito, Japonya Sendai kentinde tasarladığı Sendai Medyatek binasında hiç duvar kullanmadan akışkan mekanlar yaratarak benzersiz bir strüktür oluşturmuş. Bu tasarımın da etkisiyle sansasyonel bir proje ortaya çıkmış ve genç mimarlar üzerinde de güzel bir etki bırakmış. Londra’da Brugge Pavilion ve Serpentine Gallery Pavilion’u da tasarlayan Ito’nun bu tasarımları yüzey ve strüktür olarak da birbirlerine benziyorlar. Pür modernizmiden sonra Toyo Ito 21. yy mimarlığını tanımlamaya çalışıyor: doğayı yansıtan mimarlık, yükselen ütopik işlemler ve organik geometriler, yaşamı tamamlayan eğlenceli ve güzel mekanlar.
Ito halen dünya çapında birçok proje üzerinde çalışıyor; Paris’te Hôpital Cognacq -Jay, Torrevieja’da Relaxation Park, Fira de Barcelona’da Extension ve Barcelona’da Montjuic-2.
Ayrıca Ito 2006 yılında Royal Institute of British Architects Royal Gold Medal ödülünü aldı.