İstanbul’da ilk defa bulunan Christina Graewe 01 Ağustos 2006 tarihinde Osmanlı Bankası Müzesi’nde izleyicilere “Herşey şans eseri başladı” başlıklı bir konferans verdi. Julius Shulman’ın çalışmalarını şans eseri tanıdığını belirten Christina Graewe: “Nazi rejiminden kaçan Avusturyalı bir mimar olan Liane Zimbler’i araştırırken, bazı işlerinin fotoğraflarının Shulman tarafından çekildiğini öğrendim ve herşeyin şans eseri başlaması serginin ortaya çıkışına kadar sürdü” diyor.

Neden Mimarlık Fotoğrafçılığı?
Aslında kendini bu şekilde ifade etmeyen Shulman’ın mimarlık fotoğrafçılığına başlaması da bir şans. Shulman’ın kız kardeşinin evinde pansiyoner olarak kalan genç teknik ressam, Shulman’ı gelecekteki patronu olacak Richard Neutra ile tanıştırır. 1936 yılında gerçekleşen tanışma esnasında Neutra, Hollywood Hills’deki Kun Evi’nin son rötuşlarını yapmaktadır. Bugün hala ayakta olan ve modernist mimarlığın ABD’deki ikonlarından biri halindeki Kun Evi’nin fotoğraflarını çekmesi ile Shulman başka mimarlarla da tanışmaya başlar.

Julius Shulman ve Çalışmaları
Kendine ve çalışmalarına güvenen ve Shulman ilk çalışmalarını kitap haline getirerek satan Shulman kendisini mimarlığın halkla ilişkileri olarak görmektedir. Gazetede yayınlanan fotoğraflarıyla mimarlığın gelişimini halka anlatmaya çalışıyordu.

Kaufmann Evi, Frey Evi, Chuey Evi ve 26 evden gerçekleştirilen örnek ev projesi için çekilen fotoğraflar Shulman’ın çalışmalarından sadece birkaçı. Shulman, Santa Anita Yarış Pisti’nde çektiği fotoğraf ile insan ve gölgesi arasındaki ilişkiyi ve katlanmış görüntüdeki insanların merdivenlerini çıkışını fotoğrafı bizlere ters sunarak ifade etmiştir. Yeni etkilere açık ve dünyanın bir parçası olmakta ısrarlı bir tavır sergileyen Shulman, Walt Disney Konser Salonu ile çalışmalarını daha bir yüksek sesle anlatıyor.

Çağdaş deneylerin büyük bir kısmını yapay bulan ve mimarlıktaki farklı arayışların ciddiyetsiz olduğunu düşünen Shulman, her ne kadar 1986’da profesyonel yaşamdan çekilme kararı alsa da bu kararını uygulamayacak ve Amerikan mimarlık tarihine ilgisini arttırdı. Kendi bakışını tekrar tekrar sınayan Shulman, 1999 yılından beri ortağı ve fotoğrafçı Jürgen Nogai ile işbirliği içinde. Çoğu imgesini Polaroid ile çeken ve daha sonrasında tartışmaya açan Shulman’ın 100.000’e yakın 20.yüzyıl mimarlığının ABD’de ve ötesinde nasıl geliştiğine dair önemli bir kayıt oluşturan negatifleri Los Angeles’taki Getty Araştırma Enstitüsü tarafından satın alındı.

Pek çok siyah – beyaz fotoğraf çalışmasının yanında renkli çalışmaları da bulunan Shulman’ın, müşterileri ile arasındaki ilişkiler iş dışında dostluklara da dayanmaktadır. Arkadaşı Paul Lazlo’yu ziyarete giden Shulman, külübe arkasından bakan köpekleri fotoğraflar ve Shulman’a fotoğrafta 3. köpeğin nerede olduğunu sorarlar, Shulman eğer 3. köpekte baksaydı fotoğrafın etkisinin olmayacağını söyler. 3. köpek ise kapının kenarında uyumaktadır.

Julius’un çalışmalarının yer aldığı, “Mimarlığa Adanmış Bir Ömür” adlı sergi birbirine bağlı 11 bölümden oluşuyor: Vest Pocket, Shulman ve Yabancı Mimarlar, Örnek Evler, Shulman Sahneliyor, Işık ve Gölge,Dış ve İç, Yapı ve Çevresi, Shulman Seyahatte, Evlerinde Oturan İnsanlar ve Yaşamın Üçüncü Aşaması. Alman Mimarlık Müzesi’nden sonraki ilk durağı Garanti Galeri olan sergiyi 01 Ağustos – 16 Eylül 2006 tarihleri arasında gezebilirsiniz.

Julius Shuman Hakkında
10 Ekim 1910’da New York, Brooklyn’de doğan Julius Shulman 5 çocuğu olan ailesinin üniversite eğitimi gören tek bireyi. Manzara, günlük, nü ve belgesel fotoğrafçılık da yapan Julius esas mimarlık ile ilgili çalışmalarıyla ün kazandı. 70 yılı aşkın kariyerine bakıldığında Julius’un başarısının basit ve doğru yanıtı: Shulman’ın becerilerini sunmak ve sınamak için doğru zamanda doğru yerde bulunacak kadar şanslı olmasıdır.