Antalya Lara Park ve Bomonti Bira Fabrikası’nın işletme hakkı tahsisi için açılan ihalelerde yaşanan benzer süreç, Kültür ve Turizm Bakanlığı’nda kamuoyunu uyutan bir kadronun varlığını işaret ediyor olabilir mi?

Aslında bu iki tahsis olayında, ihaleye çıkış biçimine ve ardından yaşananlara baktığınızda daha çok yönetimin “beceriksizliğine” işaret sayılabilir. Ama yine de ben olayların “kabiliyetsizlikle, kalitesizlikle” açıklanmayacak kadar “kurnazlık” içerebileceğini hesaba katanlardanım.

Düşünün. 1992 yılında doğal sit alanı ilan edilen Antalya Lara Park’ın 49 yıllığına kiralanması için ihale açıyorsunuz. Nihat Özdemir’e ait Limak, en yüksek rakamı (10.5 milyon YTL) vererek kazanıyor. Sonra kamuoyunda “düşük fiyat” tartışması başlıyor. İhaleyi iptal edip yeni bir ihale açıyorsunuz. Limak ihaleye bu kez girmiyor. (Özdemir, ’ihaleye tekrar girmemeniz için bir yerlerden baskı mı geldi’ sorusuna ’hayır’ demişti. İnanırsanız!)

Bu kez ihaleye 4 firma katılıyor. Yarış iki firma arasında sürüyor; ortaklık yapısını karmaşık ve kuşkulu bulduğum (Konuya ilişkin yazılarımı vatanim.com.tr adresinden ulaşabilirsiniz) Fettah Tamince, 22 milyon YTL teklif ederek ihaleyi kazanıyor.

Bomonti Bira Fabrikası’na bakın. 15 yıldır metruk görünümündeki fabrikanın (kültür merkezi haline getirilecek) işletme hakkının 49 yıllığına kiralanması için açılan ihale de “düşük fiyat” gerekçesiyle iptal edildi. (Global-Çelebi ortaklığı, 12.7 milyon YTL ile en yüksek teklifi vermişti.) Yeni bir ihale açılması bekleniyor.

Sizce garip değil mi?

Bir ihalenin düşük fiyatla sonuçlandığına kim, nasıl karar veriyor? Bunun kriterleri nedir? Kamuoyu vicdanı mı? Ekonomik gerçekler mi? Yoksa yeni bir yöntem mi keşfedildi?

Nasıl mı? Gelin bir de aşağıdaki olasılığı tartışalım:

Önce ihaleye çık, kimler iştahlı gör. Mümkünse, ihale şartnamesini yazarken, ihalenin asgari bedelini düşük tut. Sonra “kamuoyundan gelen seslere kulak verdim” bahanesini gelenek haline getir ve ihaleyi iptal et. Önceki ihalenin birincisinin “ihaleyi ucuza kapatıyordu” diye kamuoyu nezdinde rencide olmasına yol aç. Adamın ikinci ihalede daha yüksek fiyat teklif etme potansiyelini önceden yok et. Sonra yeni ihale aç. Asgari bedeli bu kez yüksek tut. Ardından asıl oyuncu ihaleye gelsin ve işi alsın. Sonra da “aferin, daha yüksek rakama sattın” tebriklerini kabul et.

Eğer ortada işi eline yüzüne bulaştıran bir yönetim yok ise Antalya Lara ve Bomonti ihalelerinde olup biteni nasıl açıklayacağız?