Selahattin Duman’ın dünkü köşesinde değindiği Ankara’daki ‘balkonunda gül dalına konmuş kuşların şakıdığı, duvarlarında balıkların oynadığı süslü binalar’ mimarlara göre tam bir ucube.

Yazarımız Selahattin Duman dünkü “Binaları da Avrupa Birliği’ne uydurmalı” başlıklı yazısında, Esenboğa Havaalanı yolu üzerindeki binaları, “Kimi balkonuna Bizans’tan kalma mozaikleri andıran süsler yapmış.. Birinin balkonunda gül dalına konmuş kuş şakıyor.. Öbürünün balkonlarında mavi havuzda balıklar oynaşıyor.. Ya müteahhidin icat ettiği ya da müteahhidin kızının Oya Dergisi’nden seçtiği motifleri yukarıdan aşağıya indirmiş.. Binaların yan duvarları, çatıdan su basman seviyesine kadar kilimle kaplı gibiydi.. Dikkatle bakındım.. Binanın tepesine örtülmüş de dantel işleri ön cepheye sarkıtılmış gibi duran bir ” televizyon örtüsü modeli “ süsleme göremedim.. Şimdi yazdım ya! Eminim bir iki Ankaralı müteahhide ilham verecektir..” diye anlatmıştı. Sadece Ankara’da değil birçok büyük şehirde karşılaştığımız bu süslü binaları mimarlara yorumlattık...

Kiç, Eklektik
Mimarlar Odası Ankara Şube Başkanı Nimet Özgönül: “Bu binalardaki ’süslemelerin’ hiçbir şekilde bir mimari dili yok. Bir akıma konulamaz. Modern olmayan, geleneğe de aksetmeyen, ne olduğu belli olmayan oluşumlar. Kiminin üzerinde motifler, kilim desenleri, kiminde çini süsler var. Her bir parça değişik bir yerden alınıp, eklektik biçimde üst üste konulmuş. Osmanlı’dan, antik dönemden gelen ögeler kemer, varak gibi bir araya getirilmiş. Bazılarında bunlar da yok. Bunlara ancak ’kiç’ (kitsch-varolan bir tarzın aşağı bir kopyası olan sanatı kategorize etmek için kullanılan Almanca bir terim), ’eklektik’ (herhangi bir sistemi takip etmeksizin farklı ögelerden oluşan) nitelendirmesi yapabiliriz. Müşteri profilinin, müteahhidin genel kültürüne kadar giden ucubeler... ”

Deforme Sanat
Ünlü mimar Doğan Tekeli: “Bunların hiçbir özelliği yok. Biz bunlara mimari dilinde ’kiç’ diyoruz. Yani sanatın deforma olmuş şekli. Kötü oyuncaklar. Anonim yapılar. Birbirine çok benzeyen yapı teknolojileri çıkmış ortaya. Bunların mimari özelliği yok. Tekerrür eden motifler halinde olanlar çok çirkin. Karanlık, itici, duruyor. Takma süsler, hiçbir özelliği yok. Postmodern mimarinin dejenere olmuş hali. Sadece kalan yüzeyleri süslemek istemişler. Yapının bütünüyle uyumlu değil. Belki halk sanatı denilebilir. Ama asla mimari sanatı değil. Eskiden böyle at arabalarını süslerlerdi.”