Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer, dün 60. hükümeti kurma görevini Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'a verdi.

Bilirsiniz ki, beni ilgilendiren kabinede Kültür ve Turizm Bakanı'nın kim olacağı ve onun yapması gerekenlerdir.

Önce Sayın Başbakan'dan bir dileğim var.

Kültür ve Turizm Bakanlığı'nı ayırsın, iki bakanlığın birbirinin gücünü eksilttiği, kültürün bu birleşmede ikinci dereceye düştüğü kanısındayım.

Neden?

Çünkü "turizm" para getiriyor, "kültür" ise para götürüyor.

Turizm, bir bakanı, bir müsteşarı öylesine meşgul eder ki, sıra kültüre gelmez. Haklarını yememek gerekir, son kültür bakanının ve müsteşarın görevi sırasında böyle bir ihmale uğranılmadı. Ama bundan sonrası için ben şimdiden uyarmak istiyorum.

Turizmcilerin devletle çok işleri vardır, sürekli bakanla temas halindedirler; kültür, sanat, edebiyat adamları, bakana, bakanlığa yoğun bir yönelimde bulunmazlar. Çünkü ne tahsis işleri vardır, ne kredi.

Bu geniş alanla uğraşan bakan nasıl kültüre zaman bulacak, ona nasıl vakit ayıracak?

Zaten, gazeteciler, kamuoyu da ondan kültüre yaptıkları yatırımı, kültüre harcanan parayı sormuyor, daha çok turist geldi mi gelmedi mi, gelir tahmini ne olacak, hesaplar tutacak mı soruları yöneltiliyor.

Kafasında hep bu soruların cevabını tasarlamaya çalışan Kültür ve Turizm Bakanı'nın, kültüre yoğun bir ilgi göstereceği kanısında değilim. Geçen dönemde olduğu gibi, iyi bir müsteşar atamışlarsa, kültür ikinci sıraya düşmez.

Önümüzde yoğun bir program var
Bu kadar uygulama göstermiştir ki, tek başına kültür bakanı olanlar, kültüre daha çok zaman ayırmışlardır.

Ben onları daha iyi bakan olarak anmıyorum, öyle bir yanlış anlama olmasın.

Ama iki bakanlığın birbirlerine zıt olduğu kanısındayım. Kültür ve turizmin bağlantısını göremiyorum.

İki bakanlığın bir arada bulunması, bana kötü bir anlayışı, algılayışı çağrıştırıyor.

Kültür, tek başına bir bakanlığı yeterince dolduracak önem, ağırlık taşımıyor. Önemli olan, para getiren turizmdir, biz onun yanına kültürü de katalım, hem kültürü bakanlık düzeyine çıkarmış oluruz, hem de geniş yer vermeyiz düşüncesinin ürünü gibi geliyor.

Böylece kültüre de yer ve önem vermediler diyemezler, bakanlığımız var işte.

Ben bu gerekçenin çağdaş bir hükümete yakışmadığı inancındayım.

Üstelik gelecek yıl 2008'de Türkiye Uluslararası Frankfurt Kitap Fuarı'nın Onur Konuğu, daha sonra da 2010'da İstanbul, Avrupa'nın Kültür Başkenti olacak.

İkisi de o kadar yoğun ilgi ve mesai bekliyor ki, ben bu iki bakanlığın bir aradalığında, bu temponun uygulanamayacağı kanısındayım.

Kültür ve Turizm Bakanlığı'nın bölünmesinin, Türk kültürüne, sanatına, edebiyatına daha fazla güç, daha fazla kuvvet katacağı inancındayım.

Bu ayrılma, kültüre duyulan saygının bir göstergesi olacak.