Fotoğraf: Pouya Khazaeli Parsa 

Mimar ve müşterisi, mimari değeri olan bir yapı inşa etmek için Pers ve İslam kültürünün Batı kültürüyle buluştuğu Hazar Denizi’nin kıyılarında biraraya geldiler.

Tasarım anlayışı ile belli bir sisteme bağlı olan yeni bir coğrafyada yer alan modernizmin alternatif mekanları bizim için alışılmış olan Dünya’daki varoluş çabasına paralel olanaklar sunuyor. Bu mekanlarda karşılaşılan değişik çağdaş mimarlık örnekleri çekici ve şaşırtıcı. Bu bizim yaşam tarzımıza uzak olan insanlarla tanıştığımız zaman onları nasıl sınıflandıracağımız sorusuna benziyor. Eleştiri mi yapacağız yoksa sadece iletişim halinde mi olacağız.



Freud’un rüya yorumuna göre her ev otobiyografik özellikleriyle birlikte bir insanı tanımlar. Biz de binayı incelerken mimar Orta Doğu’nun doğu ve batı kesiminde ayrılmış halde bulunan farklı cumhuriyetlerin vatandaşları Pouya Khazaeli Parsa ve müşterisi Tahmineh Darvish’i aklımıza getirmeliyiz. Biri modernist diğeri korumacı, biri savaşçı diğeri barışçı, biri düzenli diğeri ise düzensiz ortamlarda yaşamlarını sürdürmüşler. Bu bağlamda yapı size düzensiz ve rastgele gelebilir. Mimar ve işveren az bir bütçe ve doğru tasarım anlayışı ile yapım aşamasını organize etmeli. Batı modernizmi ile yapılmış işlere karşı, en azından kısmen, karışık fikirler ve formlar ile mekanlardaki yöresel izler yapıya taşınmalı.


Fotoğraf: Pouya Khazaeli Parsa 

Sahte olan bütün İslami referansların yasaklanması gerektiğini düşünen, bir dönem Shigeru Ban ile de beraber çalışmış olan Pouya Khazaeli Parsa, Le Corbusier’nin "doğru açının şiiri” olarak tanımladığı farklı mekansal çeşitliliklere odaklanıyor. Bu orjinal tasarım fikri, sakinleştirici bir sadelikle fonsiyonel ihtiyaçları çözme gereğinden ortaya çıkmış. Bu tasarım, insanların manzarası devasa turistik otel Daryacheh tarafından kapanmış olan Hazar Denizi’nin gizemini yaşamalarına da imkan tanıyor. Pouya Khazaeli Parsa göğe doğru yükselen ve asma rampalarla vurgulanmış olan bu binayı tasarlarken muhtemelen bir heykeltraştan yardım almış. Birinci kattaki büyüleyici manzaranın sahile kadar uzanmasını sağlayan teras, dış mekana doğru açılarak bahçede son buluyor.

Birçok büyük ve küçük ölçekli yarışmalar, çember konstrüksüyonlardan uzaklaşma takıntısının da azalmasını sağlıyor. Bütün strüktürlerde tek elden çıkma bir düzenin gerekliliğini savunan çağdaş tasarım anlayışına rağmen, bu arazi parçasında şizofrenik bir bölünme görülüyor.