Haberler

Venedik'in Moda Olmuş, Tehlikeli Ölüm Fermanı

Tarih: 4 Eylül 2007 Kaynak: The Art Newspaper Yazan: Anna Somers Cocks Çeviren: Deniz Ertek Karlıdağ
Venedik ölüyor söylemi son zamanlarda moda haline geldi, tabi eğer çoktan ölmediyse. Neredeyse 60.000’lere düşen nüfus, bununla birlikte kapanan küçük yiyecek dükkanları, Venedik’te “normal” işletmelerin yerini moda halindeki turist endüstrisine terk edişi, bazı istatistiklere göre, yılda 16 milyonu bulan turist sayısının bizzat kendisi bu söylemin ispatıdır.

Burada geleneksel olduğu kadar, ahlaki bir yargılama da mevcuttur. 18 yy.’dan beri sadece bir oyun alanı, bir karnaval şehri olmakla, uçarılıkla, endüstrileşmenin eksikliğiyle kınanmış olan Venedik, şair Browning’in “Venedik kazandığını harcadı” alıntısını doğrulamaktadır. Bu sevimli ve antik hali ile Venedik’in 21.yy’da gerçek bir hayata sahip olmasının mümkün olamayacağı, ancak iyi kalitede mumyalanmış bir cesetten öteye gidemeyeceği düşüncesindeki sapkın hazda, Venedik’in viraneleşmesi düşüncesinde Byron’un başlattığı, romantik bir “Schadenfreude” (kötü niyetli sevinme) vardır.

Eğer Venedik öldüyse, sadece turistlere bir sahne, bir kent olma rolü oynuyorsa, bu durumda turist endüstrisini desteklemekten başka bir yol yoktur. Sol görüşlü felsefe profesörü olan Venedik Belediye Başkanı Massimo Cacciari de görülüyor ki bu sonuca varmıştır. Onun oluşturduğu ofis kurallarının her ikisine göre de, birçok kez hibe edilmiş b&b kurulumlarının yürümesine izin verilmektedir.

Listelenen binaların içinde ne yapıldığını oldukça sıkı uygulamalarla kontrol eden Mimari Müdürlük, şimdilerde bu mekânların içindeki bütün orijinal dokuya zarar verilerek otellere dönüşmesine müsaade etmektedir.

Venedik’teki konaklama işletmelerine yapılan yatırımının dönüşü o kadar hızlı ve büyük olmuştur ki, eğer bu süreçte yasal denetim ortadan kaldırılırsa, ekonomik güçlerin turizm endüstrisi dışında her şeyi dışlamaları kaçınılmazdır.

Veneto'da sosyal çalışma ve kültür için yıllık 15 milyon Euro ayıran, yerel banka vakfı, Fondazione di Venezia, sanayi çevresinde büyüyen, anakaradaki kaba Mestre şehrinin, Venedik’ten daha çok ana yatırıma layık olduğuna karar vermiştir. Kentte İtalya’nın 20.yy ekonomik ve sosyal değişimini yansıtan, yüksek teknolojili müzesini oluşturmak adına milyonlar harcanmak üzere.

Mestre gerçek ekonomik faaliyetler ve İtalyan halkıyla dolu olması ile, sahici bir şehir görünümündedir. Modern şehir nasıl olmalı düşüncesine riayet eden kent, “çağımızın ruhuyla” ahenk içerisindedir. Yerel gazeteler ne sebeple bu alanın gelişmeye ihtiyacı olduğuna dair birçok makale barındırmaktadırlar.

Ancak eğer Venedik’e, olgulara daha yakın bir dikkatle ve değişik bir perspektiften bakacak olursak, kentin sadece turist ekonomisinden oluşmadığını, sömestr döneminde kentte yaşayan 20.000 öğrencisi ile, iki ünlü üniversiteyi barındırdığını görürüz. Ve binlerce olmasa bile, yüzlerce varlıklı Venedikli olmayan insan apartmanlar alıp ve orada yaşayarak, hatırı sayılır bir zaman aralığında Venedik’te ikamet edip sadece binalarına değil, yaşantısına, sunduğu hizmetlerine ve sosyal hayatına iştirak etmek için para harcamaktadırlar.

Peki, neden bu genç insanlar ile bu varlıklı, nüfuzlu Venedik âşıklarının bir değeri yoktur? Sebebi bu insanların “yerleşik/sakin” kavramının resmi tanımlarına uymaması ve bu nedenle görünmez kabul olmalarıdır. Onlar için çok azı tedarik edilmesine rağmen, bütün bunların üstünde, onlar için hiçbir şey talep edilmemektedir. Şehirden istifade edebilmek için hüner, güç ve servet miktarı nedir ki?

Eğer Venedik, genel olarak düşünülenden daha fazla oturana sahipse, aynı zamanda daha fazla toprağa sahip demektir. Kentin yararına yönelik gelişmeyi bekleyen Arsenal gibi çok büyük alanlar olsada, otoriteler yılları tartışmakla harcamaktadırlar. Aynı zamanda Venedik’te herhangi bir şey yapmak için para sıkıntısı olması, beni yine Fondazione di Venezia’nın politikasını sorgulamaya itmektedir. Ve lagünde, merkeze Putney’den Piccadilly’e yolculuk etmekten daha kısa mesafede, yıllardır yoksayılan, halbuki akitivite olanağı veren ve potansiyel hayat alanları olabilecek adalar vardır.

Ancak hiç kimse bir ölüyle yapılacak yaratıcı müdahaleler düşünmemektedir. Bunun asıl nedeni, Venedik’in zamansız ölüm ilanının, bu gün ve yarına yükselen sudan daha fazla zarar verme ihtimalidir.
Takvim
<<Haziran 2011>>
Pzt Sal Çar Per Cum Cmt Paz
    1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30      
Haber Bölümleri
Haber Kategorileri
Yayınlanan haberlere günlük olarak yukarıdaki takvimden, haberlerin kategorilerine ise aşağıdaki listeden ulaşabilirsiniz.