Başkentliler su bunalımını unutmuşa benziyor.

Oysa, su sorunu sudan bir olay değil.

Ülkenin yönetimi deyince akla sadece cumhurbaşkanı, başbakan, bakanlar geliyor. Büyük küçük bütün kent belediyelerinin halkın yaşamı üzerinde derin etkiler bırakan icraatı yönetimdeki sorumluluğun bir parçası değil mi?

Örneğin Ankaralıya, başkent belediye başkanı Melih Gökçek 'in günlerce uyguladığı Çin işkencesine benzer uygulamaları ne çabuk unutuyor insanlar?

Kuraklığın baş gösterdiği günlere dönelim.

Melih Gökçek hemen her gün civar barajlarda suyun giderek tükendiğini ilan etti. Urfa'lardan, Batman'lardan gelen veya getirdiği tankerlerle suyu parayla satmaya başladı.

Başkentte su seferberliği başladı. Tek su depolu büyük binalarda ikinci bir su deposuna gidildi. Su deposu olmayan yüz binlerce mesken telaşa kapıldı.

Birden piyasayı plastikten yapılan her boyda 1 tonluk, 2 tonluk mavi beyaz su bidonları istila etti. Büyük küçük... kapış kapış satılıyor. Beş milyonluk küçük bir bidon birden 10 ve bir süre sonra 20 YTL'ye kadar fiyatlandı.

Evlere servis edilen çeşitli marka içme suyu neredeyse karaborsaya düşecek.

Su depolarından, fiyatları Gökçek'in açıklamalarından sonra birden tavana vuran içme suyuna kadar vuran, vurdu.

Soruna önceden önlem almayan Melih Gökçek ne yapıyordu bu ara? TV'lere çıkıyor, başkentin su sorunu ile karşılaşmasında sorumluluğun belediyede değil, Devlet Su İşleri'nde olduğunu söylüyor. Ellerini havaya kaldırıp Allah'tan gelen bu felakete boyun eğmek gerektiğini söyleyerek kendini aklamaya çalışıyor.

Bir ara yağmur duası ile sorun giderilmeye çalışıldı. RTE camide avuçlarını yere çevirip yağmur duasına katıldı. Nafile! Vermeyince Mabut, neylesin Mahmut!

Günlerce kentteki su koşuşturması, evlere bidon, büyük binalara su depoları inşa etmekle geçen telaşlı günler ve günlerden bir gün...

... Bir gün yağmur duasıyla sorunun çözülemeyeceğini, başkent belediyesinin sorumluluğu Tanrı'ya havale etmesine halkın fazla itibar etmediğini görünce RTE: Çağırdı makamına Gökçek'i; bir güzel payladı.

Resmi ve sorumlu devlet dairelerinden aldığı raporları gösterdi. Başkentte halkı seferber duruma getirmeye gerek yoktu. En az üç ay, su kesintisi yapılmadan kuraklığın atlatılabileceğini Gökçek'e anlattı.

Kesintiyi kes, suyu mümkün mertebe ekonomik kullanmalarını salık ver, yeter, dedi.

Bakın ne oldu? Düne kadar su kesintisini daha da yoğunlaştırmak zorunda kalacaklarını söyleyen Gökçek... Başbakan'dan papara yememiş, kararı kendi almış gibi, su kesintisine son verdiğini, kente her gün düzenli su verileceğini ilan ediverdi.

Başkentte su sorunu da ihaleye çıktı. Başkent belediyesi kesintilere karşın iki aylık su kaldığını ilan eder. Devlet Su İşleri tersini söyler. 60. RTE hükümetinin ilgili bakanı yaptığı açıklamada, Ankara'nın kesintisiz en az 6 ay su sıkıntısı çekmeyeceğini açıklar.

Balık baştan mı kokar, yoksa kuyruğundan başa doğru mu? Bu konudaki karar, önümüzdeki yerel seçimlerde seçmene düşüyor.

Onca rezaletten sonra yerel seçimlerde nasıl bir sonuç alınabilir diyenlere; 2007 milletvekili seçiminde başkentin Çankaya dışındaki bütün ilçelerde AKP'nin ağırlıklı biçimde kazandığını anımsatmakla yetinelim.

Ülke yönetimi deyince sadece akla cumhurbaşkanları, başbakanlar, Bakanlar Kurulu kadar yerel yöneticiler de gelmeli.

Diyarbakır Belediye Başkanı, AKP'ye (RTE'ye) meydan okudu diye hakkında soruşturma, kovuşturma...

Bir belediye başkanı, gereksiz yere milyonlarca insanı tedirgin eden, telaşa veren, vurgunlara yol açan icraatı ile ve daha önemlisi kuraklığın elinin kulağında olduğunu sağır sultanın bile duyduğu bir dünyada gereken önlemleri almadığı için Yüce Divanlık bir belediye başkanı hâlâ koltuğunu ısıtıyor.

Böylesine insanlık, toplum suçu işleyen biri hakkında, İçişleri Bakanlığı kılını kıpırdatmıyor. Halkı gereksiz yere kargaşaya sürüklediği için Gökçek hakkında "gereken ne ise" yapılmasını emretmiyor.

RTE güven oylamasından sonra çıkmış kürsüye, hükümetin "adaletli ve tarafsız olacağını" tutanağa geçiriyor.

Hangi adalet? Senin uyguladığın adalet, sorunlu, sorumlu ve AKP'li Gökçek'e uyguladığın adalet mi?