Türkiye'nin ilk sosyal güvenlik kuruluşu olarak Amelebirliği tarafından 1933 yılında Kozlu'ya yaptırılan dispanser, aslına uygun biçimde restore edildi. PTT tarafından yapılan yenileme sonrasında bina, Kozlu posta merkezi olarak hizmet verecek.
Havza tarihi üzerine çalışmalarıyla tanınan maden mühendisi Ekrem Murat Zaman'a göre 1933'te Amelebirliği'nin Kozlu, Kilimli, Kandilli ve Merkez olmak üzere her üretim bölgesinde dört dispanseri bulunuyordu. Amelebirliği'nin sahip olduğu, 15 yataklı Kozlu dispanseri ve diğer sağlık kuruluşları, Eylül 1942'den itibaren Ereğli Kömürleri İşletmesi'ne devredildi.
1945'de yanındaki depoyla PTT'ye verilen bina, 1987'ye kadar posta merkezi olarak Kozlu'ya hizmet etti. 1994'te gördüğü tadilatın ardından kreş yapıldı ve Milli Eğitim Müdürlüğü'ne sembolik bir ücretle kiralandı. Bina, 1995'ten 2004 sonuna kadar anaokulu olarak kullanıldı. 2005'teki özelleştirmeden sonra telefon hizmetleri ayrılınca PTT yersiz kaldı. Bunun üzerine eski binasını hizmet binası olarak kullanmak üzere yenilenmesi karalaştırıldı. Binanın, Ankara Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Kurulu Bölge Müdürlüğüne tescili yaptırılarak, koruma altına alınması sağlandı.
Son dönemde Zonguldak'ta da moda olduğu gibi tarihsel dokuya dair ne varsa yıkmak yerine, koruma altına almak gibi seçeneğin tercih edilmesini önemli bulduğunu belirten Zaman, "Bırakınız havzayı Türkiye'nin sosyal tarihi açısından önemli bir yapı bu. Havzadan kumpanyaların kovularak kamulaştırılmasıyla maden işçilerine daha iyi koşullar sunmak için yapılan çalışmaların bir ürünü. Mağaralarda, çerden çöpten yapılma barakalarda kalıp, derelerde yıkanmak zorunda kalan işçiler bu dönemde duşları, üç öğün yemek yiyebileceği yurtlara da kavuşmuştu. Bir mimari harika olan o yapılar tüm itirazlarımıza karşı çoktan yıkıldı.
Özelleştirmenin kutsandığı şu günlerde, kamusal olan ne varsa yerle bir edilmeliydi çünkü" dedi. Zaman, yıkımcılara M. Akif Ersoy'un şu dizeleriyle seslendi: "Yıkmak insanlara yapmak gibi kıymet mi verir?/Onu en çulpa herifler de emin ol becerir./ Hele sen gösteriver, işte şudur kubbe diye,/İki ırgatla iner şimdi Süleymaniye./Ama gel kaldıralım dedin mi heyhat o zaman, /Bir Süleyman daha lazım bir de Sinan."