İstanbul dönüşüyor… Yüksek yüksek binalardan nefes alacak bir göz hırsızlığımız dahi kalmadı. Yemyeşil sahalar içinde top koşturarak büyüyecek çocuklarımız, özel okulların granitlerle kaplı, kapalı salonlarında spor yapıyorlar. Deniz kenarına gidip, bir nefes temiz havanın lüksünde çayımızı yudumlayacağımız kır kahveleri de tarihe karışmak üzere. Neden? Çünkü dönüşüyoruz…

Neye dönüşüyoruz? Dönüşmeli miyiz?
Yedi cihana hakim olmuş, her Osmanlı sultanının armağanı eserlerle zenginleşmiş, bezenmiş, bir tarih ve mana kazanmış, dünyanın en güzel şehrinin “kimliği” yok olmak üzere. Evet, tarihi eserlerimiz restore ediliyor, çeşmelerimiz bile insanlarımıza temizlenerek, yeniden sunuluyor ama, bu güzellikleri görebilmemiz için “ferah” bir çevreye ihtiyacımız var. Yedi tepeli İstanbulumuzun tepeleri bile kalmadı bina dolmadık… Dağ-taş bloklar, bloklar… Bir TOKİ’dir gidiyor… Sağa bakıyorsunuz TOKİ, sola bakıyorsunuz TOKİ… Estetikten yoksun, çirkin bir yapılaşmayla dönüşüyoruz… İstanbul neye dönüşüyor kimse bilmiyor…

Madalyonun diğer yüzü…
Bir de madalyonun diğer yüzü var ki, ona bir diyeceğimiz yok. Örneğin gecekondu semtlerinde ki çarpık yapılaşmalar... Bunlar düzeltilmeli, ya da artık hepimizin “sinir” olduğu tabiriyle “dönüştürülmeli”. İnsanlarımız; şehirli olmanın, İstanbullu olmanın bilincine, önce çevreleriyle, sonra oturdukları evleriyle varmalı… Tıpkı Kadıköy’ün kamburu olan Fikirtepe, Dumlupınar, Eğitim mahallelerini kapsayan bölge üzerine düşünülen “Kentsel Dönüşüm” projelendirmesindeki gibi… Bu örnek bir çalışma olarak nitelendirilebilir de. Tabi gerçekleştirilebilirse… Çünkü oldukça geniş bir alan üzerindeki kentsel dönüşümden, “Yepyeni bir Kadıköy” için, büyük bir adımdan bahsediyoruz… Gerçekleşme şansını zaman içerisinde hep birlikte göreceğiz. Ama Kadıköy Life’ın yaptığı kapsamlı bir araştırma ile ortaya çıkan gerçek şu ki; bölge hem görsellik anlamında, hem bölge halkının insanca yaşama hakkına saygı adına, dönüştürülmeli…