Midilli'deki cami haberi nasıl ortaya çıktı, anlatalım. Bize bu konuyu, buraya sık giden Ahmet T. isimli bir işadamımız aktardı. Ona da Midilli'deki Yunanlı dostları söylemişler. 1805 yılında Osmanlılar tarafından inşa ettirilen tarihi caminin bir süre sonra minaresinin yıkıldığını, peşinden kasap dükkanı ve gübre satan dükkan olarak kullanılmaya başlandığını, son olarak da içine tuvalet yapıldığını üzülerek dile getirmişler.

Hatta bu duruma "insaf artık" deyip, Yunan gazeteleri bile tepki göstermişler. Keza, Midilli'nin duyarlı insanları da "tarihi miraslara böyle davranılmamalı" yaklaşımıyla, isyanlarını ortaya koymuşlar. İşadamımıza olayı Türkiye'ye bildirmesini ve camiye Türkiye'nin sahip çıkmasını istemişler. O da geldi bize iletti.

Tabii bunları duyunca hemen bir arkadaşımızı Midilli'ye yolladık. Adada üç gün boyunca inceleme yapan arkadaşımız Devrim İnce, caminin durumunu net olarak ortaya çıkardı. Haberlerimizde bütün bunları ayrıntılı şekilde okuyacaksınız.
Ancak şundan emin olabilirsiniz. Midilli halkının, Yunan basınının, din adamlarının ve Midilli Valisi'nin yapılan tahribata gösterdikleri tepki ile camiyi kurtarma çağrıları samimidir.

Hepsi, bu tarihi ayıbın bir an önce temizlenmesini arzuluyorlar ve ayrıca bunun için yol da gösteriyorlar. Yaptığımız görüşmelerde bu içten duyguyu yakaladık. Konuyla ilgili gazetesinde 10 kez makale yazan gazetecinin dedesi ise, 1922'deki yoğun savaş döneminde Bergama'da asılmış üstelik.. Buna rağmen çözüm için diretiyor ve bizden destek talep ediyor.

Tarihi mirası kurtarma yolu ise, şu anda dükkan olarak işletilen mekanı satın alıp, onarmaktan geçiyor. Aslında, oldukça basit bir işlemle, 203 yıllık camiyi tarihe yeniden kazandırabilir ve dünyaya ortak miras olarak armağan edebiliriz. Dediklerine göre, o işlemi devlet de yapabilir, özel sektör de.. Şimdi beklemeye geçiyoruz. Bakalım.. Çağrımıza kimler yanıt verecek, kimler ilgi gösterecek.. İzleyip göreceğiz.