Turist tek bir çeşit insan değildir, çok çeşitli insanların oluşturduğu bir topluluktur. Son yıllarda kendini sadece deniz-kum-güneş turizmine ve Alman-İskandinav turistlerine odaklamış Türkiye, bizim turizmimizin başka alıcıları olduğunu yaşayarak öğrendi. Petrol ve doğalgaz gelirleri artan ve dünyaya açılan Rusya ve Ukraynalılar'ın Antalya'yı keşfetmesiyle birden bu bölgede bir başka turist tipiyle tanıştılar. Kapadokya'da Japon ilgisiyle, orada da kültür ağırlıklı bir başka turist grubu ortaya çıktı. Balçova'dan başlayarak termalde Avrupalı yaşlı turist gruplar ile sağlık turizmiyle karşılaştık. Buna süratle göz ve diş tedavisi eklendi ve başka kentlerde de sağlık alanında bunu yaşamaya başladık. Karadeniz yaylaları ve traking alanları İsrailli turistlerin yakın ilgisini gördü, görmeye devam ediyor. Efes'le başlayan inanç turizmi, son yıllarda yeni merkezlere, Urfa, Hatay ve Mardin'e de kaydı. Geçmiş dönemde sadece kruvaziyer turizmin uğrak yeri olan İstanbul son yıllarda kültür festivalleriyle bir metropol turizm merkezi oldu. Kongre turizminin aranan merkezlerinden biri halini aldı. Ege'de Marmaris, Göçek gibi merkezler yat turizminin gözdeleri halini aldı. Ege'nin bazı merkezleri Yunan adalarıyla da ortak destinasyon içerisinde görülerek "mavi turların" içine dahil edildi. Çoruh'ta rafting yapmaya gelen özel turist grupları ortaya çıktı. Birkaç yıl öncesine kadar sadece Uludağ'da ve ağırlıklı olarak yerli turiste hitap eden kış turizmi Isparta'dan Erzurum'a, Sarıkamış'a yeni merkezlerle yabancı turistlere de açıldı.
Bütün bunlar bizi Akdeniz'de İspanya ve İtalya'dan sonra 26 milyon turist ve 21 milyar turizm geliriyle üçüncü sıraya yerleştirdi. Dünya turizminde de önemli ülkeler arasına soktu.
Ancak bulunduğumuz nokta, olmamız gereken nokta değil. Olabileceğimiz yerin çok uzağındayız. Şimdi artık çok farklı turizm imkanlarına açık olan ülkemizin bu imkanlarını kimlere nasıl sunacağımızı cazip hale getireceğimizi düşünüp ona göre projeler ve turizm paketleri üretmeliyiz.
Şu anda hâlâ turizmimiz ağırlıklı olarak güneş-kum ve denize dayanan ucuzcu orta sınıf yabancı turizmidir. Oysa bizim kültürel alanda, termalde, yat ve golf gibi zengin turiste hitap eden alanlarda, kongre turizmi alanında, bugün epey gelişmiş olan futbol turizmi kamp alanında ve raftingde, yayla turizmine özel alanlarda ve iyi düzenlenmiş inanç turizminde birçok imkana sahip olarak hem turist sayımızı, hem turist başına gelirimizi, hem de turizm gelirimizin toplamını artırmamız mümkündür.
Eğer bu alanları tek tek ele alıp projeler geliştirebilir ve bunu dünyada iyi tanıtabilirsek, Bakan Ertuğrul Gütnay'ın "Cumhuriyet'in 100. yılında 50 bin turist 50 milyar dolar turizm geliri" hedefini turist sayısı yönünden değilse bile, turizm geliri yönünden çok rahat aşabiliriz.
Türkiye, turizmin sadece güneş-kum-deniz turizmi olmadığını son yıllarda yeni yeni öğrenmektedir. Ama bu öğretiyi doğru veriyi hazırlanmış projelere dönüştürmekte ve sunmakta henüz çok gerilerdedir. Döviz girdisine büyük ihtiyacı olan Türkiye bu alandaki çalışmalarına ağırlık vermek zorundadır. Ve bunu sağlamak için bir yandan turizm alanında çalışan insan kalitesini geliştirmek, bir yandan da bakanlığa ayırdığı fonu, imkanları artırmak durumundadır. Bunun yanı sıra turizmin ancak korunan çevre ile yapılabileceği de unutulmamalıdır.