Avanos, o kadar sessiz ki! Orhan Veli'nin, 'İstanbul'u Dinliyorum' şiirindeki bir dizeyi çağrıştırdı bana bu sessizlik: 'Uzaklardan, taa uzaklardan/Sucuların hiç dinmeyen çıngırakları...' O eski İstanbul'du, çıngırak seslerinin bile uzaklardan duyulduğu! Avanos'ta, Kızılırmak kıyısında, bir tahta masaya oturmuş, İbrahim'in getireceği çayı beklerken, çocukluğumun sessizliklerini andım. Avanos: peribacaları ve güzel sessizlik!
Öğleden sonra Kaya Otel'de 'Her Şair Bir Okuldur' söyleşisini Nevşehir Valimiz Osman Aydın, Aksaray Valimiz Orhan Alimoğlu, Avanos Kaymakamı Aylin Kırcı Duman, Nevşehir Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Filiz Kılıç ve nitelikli bir dinleyici topluluğu izledi. Avanos Belediye Başkanı, sevgili Dr. Mustafa Körükçü'nün, Hilmi Yavuz'u hâzirûna takdim konuşması, doğrusu beni çok mutlu etti: Çok iyi hazırlanmış bir sunuştu çünkü...
Şiirin elbette okulu yoktur. Mesela resim öğrenmek için akademiler, güzel sanatlar fakülteleri, atelyeler var;- müzik öğrenmek için de konservatuvarlar, musıkî cemiyetleri vs... Ama, bu şiirin öğretilemeyeceği anlamına gelmez. Şiirin nasıl yapılacağını öğrenmekle (-ki bu, işin zanaatkârlık yanıdır), iyi şiir yazmak arasında (-ki, işin sanatkârlık yanıdır), zorunlu bir ilişki yoktur. Öğrenmek bilgi, iyi şiir yazmaksa yetenek işidir. İyi şiir, şiirin bilgisini (tekniğini, tarihini) bilmeyi gerektirir, ama şiirin bilgisini edinmiş olan herkesin iyi şair olmasını gerektirmez. Her iyi zanaatkâr, iyi sanatkâr değildir çünkü!
Peki şiirin bilgisi nasıl edinilir? Bu soruya, daima şu cevabı veririm;-orada da bunu söyledim: Şiirin bilgisi, daha önce yaşamış şairlerden, onların şiirlerinden edinilir. Bu anlamda her şair, bir okuldur!
Akşam, yemekten sonra Kaya Oteli'nin küçük salonunda koyu bir sohbete daldık. Aksaray Valimiz Orhan Alimoğlu, sağ olsunlar, başta olmak üzere, Belediye Başkanımız Dr. Mustafa Körükçü, Dr. Levent Uluğlar, İbrahim Çiftçi, Ahmet Avlanmaz ve Ahmet Belada ile söyleşimiz gece yarısına kadar sürdü. Araştırmacı yazar dostumuz Ahmet Belada ile ortak bir ilgi alanımız var: Onun da 'Kadro' ve elbette özellikle 'Yön' dergileri ile ilgilendiğini öğrendim. Belada, 'Yön Hareketi' üzerine 'Bir Oluşumun Düşündürdükleri' başlıklı bir yazısını gönderdi bana: Yararlanarak okudum!
Aksaray Valimiz Orhan Alimoğlu'ndan özellikle söz etmeliyim. Öncelikle, sayın valimizin, kuşatıcı bir entelektüel ilgi alanı olduğunu görmek beni ziyadesiyle bahtiyar kıldı. (Ayraç içinde belirteyim: Gittiğim illerde valilerimizin entelektüel donanımlarını görmek beni hep sevindirmiştir: Şanlıurfa Valimiz Nuri Okutan, Malatya Valimiz Doç. Dr. Ulvi Saran, Bayburt Valimiz Kerem Al, ve şimdi de Aksaray Valimiz Orhan Alimoğlu). Unutmadan belirteyim: Sayın Alimoğlu'nu, ben, daha önceden Sakarya'da vali muavini iken tanımıştım; orada da, gece boyunca süren söyleşilerimiz olmuştu.
Sayın Alimoğlu, Aksaray'lı bir büyük mutasavvıf şairin, Yusuf Hakîkî Baba'nın 'Dîvân'ını, Valilik yayını olarak neşretmiş. Prof. Dr. Erdoğan Boz'un yayına hazırladığı 'Dîvân'ı, Alimoğlu şöyle takdim ediyor: 'Büyük âlimler; Molla Fenârî, Zenbilli Ali Cemâlî Efendi, Cemaleddin-i Aksarayî, Somuncu Baba; Devlet adamı Pirâ Mehmet Paşa gibi birçok kıymetli insan Aksaray'la irtibatlı biliniyorlar. Bunlardan bir diğeri de meşhur Somuncu Baba'nın oğlu Yusuf Hâkîkî Baba'dır (1401-1488). Somuncu Baba'nın talebesi Hacı Bayram-ı Velî tarafından yetiştirilen Yusuf Hâkîkî Baba, halka kendisini sevdirmesinden olsa gerek, 'Güzel Baba' diye anılmaktadır. Aksaray'da medfûndur.'
Prof. Dr. Erdoğan Boz da, İnönü Üniversitesi'ne verdiği doktora tezinden yola çıkarak hazırladığı 'Dîvân'ı, Yusuf Hakîkî Baba'nın 'tasavvuf düşüncesini halk kitlelerine yaymak' amacıyla yazdığını belirterek takdim ediyor; 'Dîvân'ın 'tasavvufî neş'eyle [yazılmış] ve daha çok nasihat tarzında' bir eser olduğunu bildiriyor.
Bu arada Aksaray Belediyesi'nin de yine Yusuf Hâkîkî Baba'nın 'Mahabbet-Nâme'sini de yayımladığını belirteyim. 'Tasavvufî ve ahlakî bir mesnevî' olan 'Mahabbet-Nâme'yi de, Doç. Dr. Ali Çavuşoğlu hazırlamış. Avanos'ta, bir güzel gün daha bitti!