Bugünlerde İzmir yolu üzerindeki Orhaneli Kavşağı'ndan geçerken bir şeyler dikkatinizi çekiyor mu? Örneğin sağ taraftaki hiç kullanılmayan ve yıllarca çürümeye bırakılan Nilüfer Belediyesi`nin meşhur hizmet binası ne durumda hiç merak ettiniz mi? Göremediniz mi? Yok, yok. Rüya falan görmüyorsunuz. Gözlerinizi şöyle iyice bir ovuşturun.

Etrafı perdelendiği için binayı görmekte zorlanıyor musunuz? O halde biraz yükseğe çıkarak bakın. Artık o güzelim binanın yerinde yeller esiyor. İş makinesi operatörünün binaya vurduğu her darbe, yere milyarlar olarak dökülüyor. Çok az kaldı, birkaç gün ya da birkaç hafta sonra enkazı bile kalmayacak.

Temelini Nilüfer Belediyesi'nin kurucu başkanı Ziya Güney ile dönemin İçişleri Bakanı hemşehrimiz Mehmet Gazioğlu atmıştı. Daha sonra işbaşına gelen Faruk Baykal tamamlama aşamasına getirdi. Ondan sonra koltuğa oturan Mustafa Bozbey de, canım binayı beğenmeyerek çürümeye terk etti. Hem de 9 yıl boyunca...

Şimdi ne mi oluyor? Yıkılıyor, yerine yeni bir ticaret merkezi yapılacak. Yüklenici firma aylık 80 bin YTL kira ödeyip 25 yıl sonra yeniden yaptığı ticaret merkezini belediyeye teslim edecek.

Ben 40 yaşındayım, eğer ömrümüz yeterse 65 yaşımda, bilemedin 66 yaşımda Nilüfer Belediyesi`nin envanterine geçecek bina. Yani belediyenin yeniden kendi mülkü olabilmesi için tam 5 dönem geçecek. Oysa yıkılmadan kullanılmış olsaydı 25 yıl beklenmeyecekti.

Nilüfer halkına çatısı akan barakalarda hizmet vermek zorunda kalınmayacaktı. Halk, bölük pörçük, üç-beş binaya yayılan hizmet birimleri arasında mekik dokumayacaktı. Nilüfer Belediyesi çalışanları '0Çağdaş Nilüfer'de, barakalarda, sıkış tepiş odalarda hizmet sunmak durumunda kalmayacaklardı.

Kamu binalarının gelecekleri, böyle belediye başkanlarının iki dudağı arasından çıkacak sözcüklerle belirlenememeli.
Birileri buna dur demeli. Sırf o gün işbaşına gelen başkan yerini ve projesini beğenmediği için kamunun ödediği vergilerle dikilen binalar böyle kolayca yıkılamamalı.

Devlette devamlılığın gerekleri yerine getirilmeli. Yani bu işe yerelde karar verilememeli. Merkezi vesayetten kurtulmak isteyen belediye başkanları, yerelde işte böyle vicdanları sızlatan kararlar alabiliyorlar. Çok yazık.

Üzülmemek elde değil. Yıkılıp yerine yeniden ticaret merkezi yapılması işi o kadar önceden kafaya konmuş ki.
Okullara, dershanelere, kamu hastanelerine ve özel sağlık kurumlarına satma girişimleri hep göstermelik girişimler olarak kalmış.

Barakada hizmet verip, hiç kullanılmayan belediye hizmet binasını yıkmak öyle her belediye başkanına kısmet olmaz. Ama Mustafa Bozbey`e kısmet oldu. O tarihe, hiç içine girilmeden çürütülen bir belediye binasını yıkan belediye başkanı olarak geçecek. Kentin yerel tarihinde o, 'Bu başarı hepimizin' diye dış cephesine astığı pankartla hatırlanacak.

Kimileri burayı yıkıp yeniden yapmanın daha mantıklı olacağını düşünebilir. Kimileri 'Zaten çürüktü, iyi oldu' da diyebilir. Bana göre iyi olmamıştır. Nilüfer Belediye Meclisi`nden alınan kiralama yetkisi kötüye kullanılmıştır. Yıkılıp yeniden yapılma düşüncesi, vicdanları rahatsız etmiştir.

Kamu zarara uğratılmıştır. Birileri çıkıp bunun hesabını sormaz ise, benzer uygulamaların devamı gelecektir. Şimdi bırakalım zararı bir kenara, bir de ticaret merkezi yapılmak suretiyle bölgeye getirilen yoğunluk nasıl giderilecek?

Hangi şehir plancısı, dört yol ağzına böylesi yoğunluk yükleyen bir plana onay verebilir? Verirse, o şehir plancısının mesleki nosyonu tartışılmaz mı? Orhaneli Kavşağı'nı tümüyle kilitleyecek bir ticaret merkezine nasıl olur da izin verilir? Anlayan var mı?

Anlamak için illa mühendis, mimar, şehir plancısı mı olmak gerek? Çıksın birileri bize bu işin teknik izahını yapsın. Halkı ikna etsin. Nilüfer halkına, 'Siz hiç endişelenmeyin, ticaret merkezi burada bir yapı ve nüfus yoğunluğuna yol açmayacak. Aksine ilçeye bir canlılık gelecek. Yollarda bir tıkanma falan da olmayacak. Siz rahat olun, bölgede trafik şıkır şıkır akacak. Biz sizi üzecek bir iş yapmayız ' desin. Desin bakalım bu sözleri kim yutacak?