Kaynak: Wikimedia.org

31 Mart 1889 tarihinde açılan Gustave Eiffel'in firması tarafından, Fransız Devrimi'nin 100. yıl kutlamaları çerçevesinde inşa edilen ve bugün dünyanın en çok ziyaretçi çeken noktalarından biri olan Eyfel Kulesi 120. yaşını kutluyor. Fransız Devrimi'nin yüzüncü yıl kutlamaları anısına Dünya Fuarı (EXPO) için yapılan Paris'deki demir kulesi olarak adlandırılan kule, aynı zamanda Fransa'nın da sembolü. Son yüzyılın en büyük turizm cazibelerinden biri olan Eyfel Kulesi, yılda ortalama 6,5 milyon turist çekiyor. 2002 yılında toplam ziyaretçi sayısı 200 milyona ulaşmış olan kulenin tasarımında uyluk kemiğinden esinlenildiği söyleniyor.

Kule ismini, Amerika'daki Özgürlük Heykeli'nin de tasarımını yapan Gustave Eiffel'den alıyor. Emile Naugier, Maurice Koechlin ve Stephen Sauvestre kulenin yapımında katkısı olan mimarlar. 31 Mart 1889'da törenle açılışı yapılan Eyfel Kulesi, 6 Mayıs'ta faaliyete geçmiş. 3.000 işçinin bir araya getirdiği 18.038 parça demirden oluşturulan kule, Koechlin'in yaptığı dizaynla iki buçuk milyon perçinle birleştirilmiş.


Kaynak: Wikimedia.org

İnşaat masrafları, Gustave Eiffel'in tahminlerinin 1 milyon Frank üstünde olan Eyfel Kulesi'ni 1889 yılındaki açılış tarihinden önceki 5 ayda 1,9 milyon kişi ziyaret edince, yıl sonuna kadar toplam masrafın 3/4'ü çıkartılmış. Böylelikle Eyfel Kulesi, daha başından, kazanç sağlayan bir şirket görünümüne bürünmüş.

Eyfel Kulesi, yapımına başlandığında Paris halkı tarafından göz zevkini bozduğu gerekçesiyle direnişle karşılaşmış. Bazı sanatçılar Eyfel Kulesi'ni devasa bir sokak lambasına benzetirken, bir fabrika bacası gibi Paris'in görsel itibarını zedeleyeceğini ileri sürmüşler. Böylelikle devrin sanatçı ve edebiyatçı çevresinde bir kampanya başlatılmış, bu kampanya süresince ünlü sanatçıların imzaladığı bildiriler dağıtılmış. Her seferinde Eyfel Kulesi'nden nefret ettiğini söyleyen yazar Guy de Maupassant, neden öğle yemeklerini kuledeki restoranda yediği sorulduğunda "çünkü burası Paris'te kulenin görünmediği tek yer" cevabını vermiş. Yapımının ardından yirmi yıl ömür biçilen kulenin, kullanım süresi dolduktan sonra sökülmesi planlandıysa da 1909'da kulenin çektiği ilgi nedeniyle bundan vazgeçilmiş. Eyfel Kulesi şekli nedeniyle de çeşitli eleştirilere maruz kalmış. Gustave Eiffel'in yapının artistik yönünü ön plana alarak mühendislik kısmına gerekli önemi vermediği eleştirileri ortaya atılmış. Bunlara rağmen Eiffel ve mühendisleri, kulenin dayanıklılığı için rüzgarın direnci göz önüne alınarak yapılan matematiksel hesaplamalarla gerekli önlemleri almışlar.

Teknik Özellikler
300 m yüksekliğinde olan Eyfel Kulesi zirvesindeki televizyon vericileriyle 27 m daha yükseklik kazanıyor. Günümüzde yaygın olarak kullanılan çelik yerine demirden inşa edilmiş, özel teknikler sayesinde günümüze kadar sağlam olarak gelmiş.
200.000 metrekare alanda bulunan Eyfel Kulesi her 7 yılda bir, 60 ton boya ile boyanıyor. Boyama maliyeti yaklaşık 3 milyon Euro tutan kulenin, zaman içinde rengi kırmızımsı kahveden, sarımsı kahveye, daha sonra kestane kahvesinden bugünkü bronz tonuna dönüşmüş. Kule 3 renk tonunda boyanıyor. En açık renk zirvede kullanılırken, en koyusu zeminde kullanılıyor.


Kaynak: Architects Serero

Eyfel Kulesi 120. Yaşına Yeni Yüzü ile Girecek
Eyfel Kulesi'nin işletmesini yürüten Société d'Exploitation de la Tour Eiffel, 120. yıl kutlamaları çerçevesinde Eyfel Kulesi'nde yapacağı yenilemeler için geçtiğimiz yıl bir yarışma düzenledi. Yarışma sonucunda Architects Serero'nun Eyfel DNA adlı önerisi kazanan tasarım oldu.

Architects Serero'nun kazanan önerisinde, kulenin en yüksek noktasında yüksek mukavemetli karbon kökenli bir madde olan Kevlar'dan sökülüp takılabilir bir ağ strüktürü bulunuyor, bu tasarımda görüş platformlarının alanını iki katına çıkarmak hedeflenmiş.

Tasarımda, kulenin varolan strüktürüne eklenecek olan, dokuların tekrar ettiği "ek", bilgisayar yazılımıyla elde edilmiş.


Kaynak: Architects Serero

Eyfel Kulesi bugünlerde başarısından dolayı sıkıntı çekiyor. Açıldığı günden itibaren sürekli artan ziyaretçi sayısı kapasite sınırlarını zorlamaya başlamış. Ziyaretçiler asansörlere ulaşmak için ortalama 35 - 70 dakika arası bekliyor. Kulenin geometrisinin her katta azalan bir taban alanına sahip olması nedeniyle yönetim, uzun bekleme kuyrukları ve kalabalıklarla başa çıkmaya çalışıyor.

Kulenin yönetimini üstlenen Société d'Exploitation de la Tour Eiffel, 120. yıl kutlamaları çerçevesinde, halka açık alanların ve girişin yeniden ele alınması gerektiğine karar vermiş. Serero Architects'in önerisi de kulenin üçüncü katında yapılacak geçici yatay uzantılarla insanların kulenin tepesine ulaşmasını kolaylaştırmayı ve 360^o'lik heyecan verici Paris manzarasını daha iyi deneyimlemelerini amaçlıyor.

Gustave Eiffel kuleyi tasarlarken, kulenin bilimsel buluşların çeşitlilik kazanmasına destek vermesini, yerçekimi ile rüzgar basıncı çalışmalarına yararı olmasını hayal etmiş ve kulenin yüksekliğini bütün bu nedenlerle artırmış. Birinci Dünya Savaşı boyunca kule, kentteki radyo dalgalarının aktarılması için vericilere ev sahipliği yapmış.


Kaynak: Architects Serero

Strüktür
Projede, yüksek performanslı karbon Kevlar strüktürü nakledilerek kulenin en üst katının yüzeyinin artırılması hedefleniyor. Bu strüktür varolan yapıya herhangi bir modifikasyon yapmadan birleşim elemanlarıyla monte edilebilecek. Bu strüktürle kullanılan alan 280 m²'den 580 m²'ye çıkacak. Bu ek üçüncü katın döşemesine bağlanacak olan iki levhadan oluşuyor.

Tasarım
Bu tasarım, oluşturulmuş bir yazılım yardımıyla, kulenin birincil strüktürünü dallandırıp budaklandırıyor. Projedenin strüktürel konseptindeki üç boyutlu çapraz bağlantı kirişler, "DNA"dan ilham alıyor. Yazılım, birbirine bağlı 3 stürüktürel örgüyle kulenin en tepesini büyütmek için kullanılıyor. İhtiyaç fazlası ve tekrar etmeyen desenlerle strüktürel performansı artırmaya dayanan bu katmanlar örülü bir kompleks yaratmak için birleştirilmiş. Modern mühendisliğin aksine (tekrar etme ve en uygun şekle getirmeye dayanan) Eyfel Kulesi kapasite artırma projesi, yüksek performanslı alternatif bir modele dayanıyor.