Göç ve çarpık kentleşmeyle ortaya çıkan gecekondular İstanbul'u çok değiştirdi. Mimari yapısıyla her zaman göz dolduran bu metropol, zamanla gecekondulaşmayı kabullendi ve "eski İstanbul" gibi bir tanımlama ortaya çıktı. O zamanlara yetişemeyen genç kuşak bu değişimi fotoğraflara bakarak algılayabiliyor ancak. Tabi fotoğrafçılar da bu değişimin en önemli tanığı oluyor. Fotoğraf Sanatçısı Prof.Dr.Sabit Kalfagil, 45 yıldır fotoğraf çekiyor. İlk başlarda hobi olarak başladığı fotoğrafçılık zamanla onda bir tutku haline gelmiş. Anadolu'yu adım adım gezen Kalfagil'in en ilgi çeken çalışması "1960'lı-70'li yılların İstanbul'u" albümünde yer alan fotoğrafları. Kalfagil, bu çalışmasında bizleri eski İstanbul'da bir gezintiye çıkarıyor. Kalfagil, vizörden dünyaya eleştirel bir bakış açısıyla bakmadığı için fotoğrafları ısrarla değişimi belgelemek amacıyla çekmediğini söylese de bu değişime tanıklık ettiğini belirtiyor ve "O yılları belgelemek için fotoğraf çekmedim ama keşke birileri bunu yapsaydı" diyor. Aynı zamanda mimar olan Kalfagil, bir dönem İmar Müdürlüğü görevi yapmış.

Bu Kent Gecekonduları Benimsedi
İstanbul'un başına gelen en kötü şey ne diye sorulduğunda cevaplar daha çok kentleşme, göç ve bunların sonucunda meydana gelen gecekondu yapıları etrafında yoğunlaşır. Sabit Kalfagil de, o zaman gecekondu bölgesi olarak bilinen pek çok yerin ilçe olduğunu belirterek, bu gerçeğe işaret ediyor. İmar Müdürlüğü yaptığı dönemlerden örnek veren Kalfagil, İstanbul'un gecekondu yapılarını benimsediğini ve bu yapıların kısa süre içinde şehre dahil olduğunu söylüyor: "Zeytinburnu gecekondu bölgesiyken, bugün burası ilçe ve kentin bünyesine dahil bir yer. O zamanlar Zeytinburnu'nun tasfiye edileceği düşünülüyordu. Çeliktepe, Esenler bunlar gecekondudan dönüşme yerler. Buralara meşru inşaat verilmeye başlandı ve düzenleme yapıldı. Ama maalesef çağdaş bir kentin nasıl olması gerektiğine göre yapılmadı."

İstanbul'a Kıyamadık
İstanbul mimarisinde zamanla meydana gelen olumsuz gelişmelerden mimar olarak kendisini de sorumlu tutan Kalfagil, gecekondulaşma sonucunda oluşan yapılar konusunda ne kadar endişense de o zamanın imkanlarının sınırlı olduğunu da sözlerine ekliyor. Kalfagil, insanların akın ettiği bu şehirde şimdiden sonra yapılacak tek şeyin insanları üretken hale getirmeye çalışmak olduğunu vurguluyor. İmar Müdürlüğü yaparken büyükşehir olarak tanımlanmayan illerin bile imar planı varken İstanbul'un imar planı olmadığını söyleyen Kalfagil, İstanbul'un el sürülemez oluşunun mimari yapıyı bozduğunu anlatıyor ve bir eleştiri yapıyor: "İstanbul'un imar planı yoktu yeni oluşmuş kasabalar gibi idare ediliyordu, şu anda hala imar planı yok bütüncül olarak kim imar planı yapmaya kalksa, "aman dur el sürme" denmiştir. Buranın imar planı yokken Afyon'un ve diğer illerin vardı. Gecekondulaşma dışında yasal kısımlarda bu geçerli. İstanbul'a kıyamamak onu bu hale getirdi. Çocuğunu sokağa bırakmayan ailelerin başına gelen şey bizim de başımıza geldi. Önceden Boğaz'ın çevresine çivi çakmaya korkardık."

Kalfagil'den fotoğraf meraklılarına öneriler
"Sıradan bir gözün gördükleri ile bir fotoğrafçının görüntüye dönüştürdükleri birbirine hiç benzemez. Örneğin bir vakitlerin pis kokan Haliç'ine benim fotoğraflarımda hiç rastlamazsınız. Oysa bazı dostlar fotoğrafı objesine çok bağımlı sayarlar ve derler ki 'Fotoğraf objesini aşamaz'. Yani tıpkı sokaktaki adamın düşündüğü gibi güzel fotoğraflar güzel sahnelerden, güzel modellerle çekilir. Oysa nice pis ortamdan nice hurdalıktan dünya güzeli fotoğraflar çıkar da güzel sahneler fotoğraf vermeyebilir."

50 yıllık değişimin tanığı fotoğraflar
İstanbul'un son 50 yıllık değişimine profesyonel bir gözle tanık olan Mimar ve Fotoğraf Sanatçısı Prof.Dr.Sabit Kalfagil, 1960-70'li yılların İstanbul'u albümünde bu değişimi belgeleriyle ortaya koyuyor. Kalfagil, eski gecekondu yerleşimlerinin şehre dahil edilmesinden şikayetçi.