Anadolu Üniversitesi Mimarlık Bölümü Uygulama Etkinliği: "Şekerleme Mekanı"
Tarih: 24 Şubat 2010 Yazan: Havva Alkan Bala
Mimarlık Eğitimini tasarım problemi tanımlama, soruna uygun mekân, yapı veya bina gruplarını çözme, teknik anlamda bu çözümleri ifadelendirme olarak indirgemenin olumsuz sonuçlarını Türkiye'de gündelik hayatın parçası olarak yaşadığımız kentlerde görmek olasıdır. Mimarlık eğitiminin içinde; kavramlar yaratma, bilgi biriktirme, bağlantı kurma, çıkarım yapma, yüksek bilişsel akıl yürütme, sorgulama, eleştirme, araştırma, özgür düşünme, var olanı geliştirme, takım çalışması yapma, farklı disiplinlerle çalışma, fiziksel dünyanın somut, ekonomik ve katı gerçeklerini düşsel güzelliğe dönüştürme becerileri de yer almalıdır. Bu niteliklerin kazandırılması mimarlık eğitim ortamlarının sunduğu insan, donanım, mekân ve örüntü kaynaklarına bağlıdır.
Mimarlığın başyapıtlarından sayılan De Architectura'sında Vitruvius bilim olmadan el becerisi kazanmayı amaçlayan veya yalnızca kurama güvenen mimarların emeklerinin karşılığını alamayacaklarından ve başarılı işler ortaya koyamayacaklarından söz etmektedir. Antik çağda ortaya atılan bu iddianın bugünkü mimari ortamda geçerliliğini korumaktadır. Bir başka ifade ile, mimarlık eğitiminde kuramsal bilgilerle desteklenmiş tasarım sürecinin tek başına nitelikli mimarlar yetiştirmeye yetmediği açıktır.
Bu metin, Anadolu Üniversitesi Mimarlık Bölümünde 2009-2010 güz dönemi öğretim yılı içinde gerçekleştirilen bir eğitim deneyimini arkitera.com okuyucuları ile paylaşmak düşüncesi ile üretilmiştir. Yazar, "Şekerleme Mekânı" uygulama etkinliğini çalışmanın paydaşlarından biri kimliği ile değil, Anadolu Üniversitesi'ne Farabi değişim programının konuk öğretim elemanı olarak bir gözlemci duruşu ile irdelemeyi tercih etmiştir. Çünkü mimarlık eğitim ortamı sadece öğrenci, öğretim elemanı, bilgi, deneyim ve tasarım süreci çerçevesinden değil, kentin ve mimarlık eğitimi verilen kurumun olanaklarından da beslenmektedir. Eskişehir kentinin Anadolu'nun ortasında yer alan diğer kentlerle kıyaslamalı olarak sosyal, kültürel ve yaşamsal artı değerleri bulunmaktadır. Bir diğer önemli artı değer ise Anadolu Üniversitesi Mimarlık Bölümünün MIAK değerlendirme sürecini tamamlayarak akredite olmuş şu an ilk ve tek mimarlık okulu olması özelliği ile öğrencilerine sunabildiği olanaklardır. Mimarlık alanında hayal edilenin çizgiye, geometriye, alana ve hacme dönüşmesi kısaca tasarım aşaması ile projenin uygulamaya konulması arasında farklılık olduğu konusunda bilinç uyandırılması, ölçek kavramının öğrencinin kendi bedeni üzerinden aktarılması, birinci sınıf öğrencisi olarak yapı malzemeleri ile tanışma olanağının sunulması açısından "Şekerleme Mekânı" ilham verici görünmektedir. Deneyimli ekip, donanımlı maket atölyesi, takım çalışmasına yatkınlık ve özgür çalışma ortamı şekerleme mekânı ürünlerinin ortaya çıkmasının arkasındaki önemli faktörlerdir.
"Şekerleme Mekânı" deneyimi bu anlamda mimarlık eğitim ortamında veri sağlamaktadır. Bu uygulama etkinliğinin sizlerle paylaşılması benzer çalışmaları yapan veya yapmayı isteyen mimarlık okulları ile iletişime geçmek düşüncesine dayanmaktadır.
Şekerleme Mekanı Etkinliği Çerçevesi Katılımcı Öğrenciler: Ayça Öner, Elif Kıllı, Hasan Çinpolat, Ezgi Yeşil, Hacer Yükselir, İlknur Acar, Ebru Türker, Ömer Yaşasın, Faruk Çiftçi, Melek Mankan-Zehra Ersoy-Betül Dönmez-Tuğba Keskin-Öykü Gözde Dener-Zeynep Şenel-Yaren Şekerci-Meremiya Hussein, Kübra Yavuzaslan, Tuğba Uras, Özlem Toktay, Funda Mertoğlu, Ceren Somar, Bekir Burak Ünlü, Emel Ayhan, Erhan Şahin, Orhun Kavalcı, M.Erdi Kurt, Mert Civan, Alper Gülle, Burak Açık, Erkan Sarı, Ezgi Postacı, Ilgın Yıldız, Bikem Tekin, Müge Demir, Simge Selçuk, İshak Kılıç, İsmail Kanber, Mustafa Karakaş, Cansel Dalver, Ahmet Sinan Arınç, Alihan Emirdar, Savaş Ömer Recepoğlu
Yürütücüler: Şekerleme mekânı isimli çalışma Prof. Dr. Ruşen Yamaçlı'nın koordinatörlüğünde geniş bir ekiple yürütülmüştür. Çalışmayı yürüten akademik kadroda Prof. Dr. Ruşen Yamaçlı ve yazar dışında Araş.Gör. Elif Tatar ve mimari ofisinde yaptığı uygulama deneyimlerini eğitim ortamına katılımları ile aktaran Tuğba Niğdelioğlu yer almıştır. Ayrıca Öğr.Gör.Dr. Mehmet İnceoğlu çalışma sürecinde jüri üyesi olarak fikirleri ve çalışmaya katılımları ile destek vermiştir. Akademik kadro dışında farklı mimarlık eğitim okullarına maket dersleri veren profesyonel anlamda atölyeleri ile mimari modelleme konusunda uzmanlaşmış olan mimar Sinan Avni Uluğ ve mimar Mustafa Can çalışmanın sonuca odaklanmasında belirleyici olmuşlardır.
Konu: Temel Tasarım I dersi kapsamında Mimarlık Birinci sınıf öğrencilerine dönemin sonunda final çalışması olarak Mimarlık Bölümü giriş holünde sergilenmek üzere 180x180x180 cm3'lük bir hacim içerisinde "Şekerleme Mekânı" adı verilen bir tasarımı ve tasarladıklarının 1/1 ölçeğinde uygulamaları beklenmiştir. 5 farklı grup doku, koram, zıtlık, renk-denge, hareket olarak seçtikleri beş farklı kavram ile tasarımlarını yapmışlardır. İnşa için malzemelerin yapılacak araştırmalar sonucunda belirlenmesi istenmiştir. OSB, membran, sünger, strafor, kumaş, kümes teli, alçıpan, polikarbon veya yapı malzemesi dışı herhangi bir malzemenin yaratıcı bir şekilde kullanılabilirliği üzerinden yönlendirmeler yapılmıştır.
Şekerleme, kısa süreli derin olmayan ancak dinlendirici uyku anlamında kullanılmıştır. Anadolu Üniversitesi Mimarlık Bölüm başkanı olan Prof.Dr. Ruşen Yamaçlı'nın yorumu ile konunun orijini uzun süre atölyede bazen geceler de dahil olmak üzere çalışma durumunda kalan mimarlık öğrencilerinin başlarını yaslayarak, kıvrılarak, bir köşede, çizim masası üzerinde veya oturdukları yerde kısa süreli uyuma gereksinmelerinin karşılanmasına dayanmaktır.
Çalışmada amaçlanan birinci sınıf öğrencilerinin dönem boyunca öğrendikleri Temel Tasarım kavramlarını işlev, insan ve mekân odaklı olarak irdeleyebilmelerini ve tasarladıklarını uygulamalarını sağlamaktır.
Bu çalışmanın: 1.Öğreticilerin öğrenciye kazandırmayı hedefledikleri, 2.Öğrencilerin deneyimleyerek öğrendikleri, 3.Ne öğretim elemanının ne de öğrencinin olmasını beklemediği ancak sürecin ortaya çıkardığı artı ve eksi değerler olarak üç farklı açıdan irdelenmesi tercih edilmiştir.
Öğreticilerin Öğrenciye Kazandırmayı Hedefledikleri Temel Tasarım ders kapsamında verilen bilgi ve kuramsal yaklaşımın benimsenmesi ve özümsenmesi, Temel tasarım bilgi ve becerilerinin belirli bir seviyeden sonra tasarım-mimari tasarım boyutunda görselleşmeye başlaması, İşlev, kullanım, bağlantı, iletişim, estetik, strüktür ve gerçek obje boyutu ve ölçek gibi kuralların bir arada değerlendirilmesi becerisinin sınanması,
Öğrencilerin oluşturdukları/tasarladıkları modelleri gerçekleştirmede kentteki ustalardan (döşemeci, marangoz, elektrikçi ve hırdavatçı vb. gibi) yararlanıp işbirliğini kendi kendilerine kurabilmiş olmaları ve böylece ortaya konulan çalışmanın gerçek yaşamla da ilintili bir boyutta kotarılmış olması,
Öğrencilerin tasarladıklarının bir bölü bir ölçekte yapımına ilişkin sınırlı bütçe ve sınırlı zamanda yaratıcı düşünceye zorlanması, Tasarladıklarını yaparken öğrencilerin çeşitli yapı malzeme ile tanışma ortamlarının sağlanması, Mimarlık pratiğinin bünyesinde daima varlığını koruyan zamana karşı yarışmanın öneminin vurgulanması, Farklı meslek grupları ile mesleki diyalogların öğrenilmesi, Rekabet yerine takım çalışmasının yapılmasıdır.
Öğrencinin Deneyimleyerek Öğrendikleri Öğretim elemanları öğrencilerden süreci kaydetme sorumluluğunu çalışmanın bir parçası olarak ifade etmişlerdir. Takım çalışması yapılırken eşit işbölümünün sağlanması ve katılımın her aşamasının video kayıtları ile süreçte takip edilmesi önemsenmiştir. Her grubun ayrı ayrı çalışma öncesinde bir araya gelme, tasarlama, tasarımlarını 1/5 modelleme, yaptıkları modelleri inşa etmek için malzeme araştırması yapma, inşa için gerekli alet ve ekip desteğini alma süreçlerinde yaşadıklarını, düşündüklerini ve hissettiklerini rapor etme ve videoya alma sonucunda ortaya çıkanlar öğrencilerin grup veya bireysel olarak teslim ettikleridir.
Doku Grubu Öğrenci İfadeleri Katılımcı öğrenciler: Ayça Öner, Elif Kıllı, Hasan Çinpolat, Ezgi Yeşil, Hacer Yükselir, İlknur Acar, Ebru Türker, Ömer Yaşasın, Faruk Çiftçi
"Şekerleme mekânı verildiğinde aklımızda birçok soru ve karşımızda birçok sorun vardı. Mimarlıkta Doku kavramına bu çalışma çerçevesinde odaklandığımızda konumuzu çok iyi algılayamadığımızı aldığımız eleştirilerden sonra anladık ve tekrar araştırmalar yaptık, örnekler üzerinde yorumlar yaptık. Tasarım aşamasında karşılaştığımız sorunlardan biri de ergonomiydi. Bu konuda çözümü arkadaşımız Hacer Yükselir'in dinlenir pozisyondaki ölçümlerini yaparak bulduk, nitekim inşa ettiğimiz bire bir makette ergonomiyi sağladık. Çözülmeyi bekleyen bir diğer sorun maketin inşa edilebilirliği ve büyüklüğüydü. Bu aşamada da maket üzerine uzmanlaşmış hocalarımızın değerlendirmeleri ve bize önerdiği malzemeler çok işimize yaradı. Bize önerdikleri malzemeleri marangozlara ve yapı malzemeleri satan yerlere danıştık. Taşınabilir olması açısından XPS ile yapmaya karar verdik. XPS'in dayanıklı bir malzeme olması da işimizi kolaylaştırdı. Hem maddi açıdan hem de yapım ve değiştirilebilirlik açısından kolay bir malzeme olan XPS ye hocalarımızda onay verdikten sonra inşa etmeye başladık. Açıkçası inşa aşaması bizim için hiç kolay olmadı. Atölyenin de çeşitli imkânlarından da faydalanarak canla başla işe başladık. Elimizde bire bir boyutlarda bir mekânı inşa etmek bizi heyecanlandırıyordu. İki Eylül yerleşkesinden malzeme lazım olduğunda çarşıya gidebilmek konusunda birçok zorluk yaşadık. Hocalarımızla yaptığımız konuşmalar ve tartışmalar doğrultusunda maketin inşasına devam ettik ve birçok değişiklik denedik. Bunlardan biri maketi akrilik boyayla boyamak oldu fakat bu deneyin sonucundan hiç birimiz memnun kalmadık. Sonuç olarak yan yüzeylerde oluşturduğumuz dokuyu tekrar söküp tıraşladık ve malzemenin rengini kullanmak konusunda karar kıldık. Geldiğimiz en son aşama ise maketin daha sağlam olması için katmanları tekrar vidalamak oldu. Vidalama aşamasından sonra eserimizin karşısına geçince gurur duyduk. Elimizde kendi emeğimizin izleri ve karşımızda da emeğimizin ta kendisi vardı. İnsanların mekânımızın içinde dinlenmeleri ve rahat olduğunu söylemeleri de bizi sevindirdi. Heyecanla başladığımız işi aynı heyecana grup olarak noktaladık. Grup arkadaşları olarak bir birimize çok destek olduk ve görüşlerimize saygılı olduk. Bu çalışma esnasında hem eğlendik hem de birçok şey öğrendik. Bu öğrenim deneyiminde her birimiz için ön plana çıkan farklı konuları şöyle ifade etmek istedik.
Ayça Öner: Grupla birlikte çalışmak ve süreç boyunca birçok fikri tartışmak çok şey kazandırdı. Elif Kıllı: Tasarım yapmanın aşamaları ve inşa edilebilirlik konusunda çok zorlansak da mekânın içinde otururken duyduğum mutluluk çok derin. Hasan Çinpolat: Tasarım da birebir ölçeklendirmek, tasarım işine gerçekten başlamış olmak heyecan verici... Ezgi Yeşil: Zorluk çeksem de bu çalışmanın bana çok şey kazandırdığına inanıyorum. Hacer Yükselir: Mimari anlamda ilk tecrübem... Tasarımımızı inşa etmek bizim için büyük bir aşamaydı... İlknur Acar: Tasarım adına grupla beraber ortak karar vermek büyük bir deneyim ayrıca keyifli bir süreç... Sonuçta çıkan ürün hepimizi çok mutlu etti ve gurur verdi... Ebru Türker: Düşünmek ve tasarımı 3 boyuta aktarabilmek çok zor ayrıca keyifli. Ömer Yaşasın: Verilen bu zorlu süreci grup çalışması yaparak en iyi şekilde yaptığımıza inanıyorum Faruk Çiftçi: Tasarımınızın hayata geçtiğini görmek tüm zorlukları unutturuyor, bu işin parçası olmak gurur verici."
"Proje ile ilgili ilk bilgi verildiğinde çok heyecanlandık, çünkü şimdiye kadar yaptığımız çalışmalardan çok daha farklı ve büyük bir projeydi. Bu projeyi grup olarak yapmamız istendi. Grup çalışması zor, bir o kadar da eğlenceliydi.
Projeye 1/5 ölçekli maket yapımıyla başladık ve son halini alana kadar birçok çalışma maketi yaptık. Her maket yapılan yorumlara göre değişti, gelişti. Maketlerin yapımında profesyonel yardım aldık. Mimar, inşaat mühendisi, döşemeci hatta marangoza kadar pek çok meslek dalından üretimin işleyişi hakkında bilgi edindik.
1. sınıf öğrencileri olarak böyle bir deneyim kazanmak bize çok büyük bir artı oldu. Proje sonuçlandığında grubun her üyesi yeni bir şeyler öğrenmiş olmanın ve böyle bir deneyimi yaşamış olmanın mutluluğu içindeydi. Tasarımımızı 1/1 boyutta görmek bizi gururlandırdı. Bize bu çalışmayı yapma fırsatı tanıyan ve desteklerini eksik etmeyen tüm hocalarımıza koram grubu olarak sonsuz teşekkür ediyoruz."
Grup 3: Renk Denge Katılımcı öğrenciler: Kübra Yavuzaslan, Tuğba Uras, Özlem Toktay, Funda Mertoğlu, Ceren Somar, Bekir Burak Ünlü, Emel Ayhan, Erhan Şahin, Orhun Kavalcı, M. Erdi Kurt
"Temel Tasarım dersi kapsamındaki bu çalışmada öğrendiklerimizin Proje derslerine de katkısı olduğunu düşünüyoruz. Bu proje sayesinde grup çalışmasının ne demek olduğunu öğrendik ve grup içinde görev paylaşımı yapmayı, değişik fikirlere saygı duymayı ve fikirlerimizi paylaşmayı öğrendik. Tasarım süreci oldukça zorlu geçerken üretim süreci bir o kadar keyifli geçti.
Kâğıt üzerinde tasarımın uygulamaya geçtiğinde tasarlanmamış detayların büyük sorunlar çıkardığını gördük. Tasarladıklarımızın kullanılabilir ve sergilenebilir olması çok heyecan verici bir başlangıçtı. Yapım aşamasını göz önüne alarak malzeme araştırması yaptık, ekonomik olmasına özen gösterdik."
"Tasarım yapmak, tasarımı anlamak, tasarımla yaşamak... Her aşamasında bir yaş daha büyüdük, her anında o kadar çok şey öğrendik ki! Heyecan vericiydi. İlk anı hatırlıyorum da "Ne yapacağız?" endişesi şimdiyse "biz yaptık" demenin gururu. Düşünerek işe başladık, evde, okulda, sokakta, tramvayda, markette... Düşündük. Aklımıza gelen her yeni fikirle "evet böyle olmalı" dedik, gülümsedik. Sonra değiştirdik, değiştirdik, içimize sinene kadar hep değiştirdik. Sahiplendik. Artık bir çalışma olmaktan çıktı. 9 kişi bir olduk, yeri geldi "zıt" olduk, ama hepimiz sahiplendik! Bir kaç ay önce tanımadığımız insanlarla şimdi arkadaş, dost, kardeş olduk. Beraber yedik, beraber içtik, beraber uyuduk ki genelde uyumadık. Her halimizi yaşadık, biz PAYLAŞTIK! Ekip ruhu olmanın ne olduğunu, ekip olmanın ne kattığını öğrendik!
Ve yapım aşaması! Çam kokusunu, 5x5 çamın nasıl olduğunu biliyoruz, biz KESTİK. Çivi değil vida kullanmamız gerektiğini, ahşap tutkalını ne kadar sürmemiz gerektiğini biz biliyoruz, biz yapıştırdık! MDF'nin ne olduğunu anladık. Boya kokusunu içimize çekerken tamamen bizim oldu artık, bizim tasarımımız, bizim biricik şekerleme mekânımız! Üzerine bir de vernik attık. Sona geldiğimizde hepimizin memnuniyetini yüzünden okuyabiliyordum.
Daha 1. sınıftayken böyle bir deneyim yaşamak çok büyük bir şans bizim için, uygulama yapmak için fırsat bulmak, uygulamak ve dokunmak! Hem öğrenim hayatımızda, hem kişisel gelişimimizde, böyle bir çalışma içinde bulunduğumuz için kendimize çok şey kattık."
Grup 5: Hareket Katılımcı öğrenciler: İshak Kılıç, İsmail Kanber, Mustafa Karakaş, Cansel Dalver, Ahmet Sinan Arınç, Elihan Emirdar, Savaş Ömer
İshak Kılıç: Benzerini görmediğimiz bir konuda etkileyici ama sade bir tasarım yaptık. Eğrisel tek bir çizgiden oluşup, eylemin mekânını ve strüktürünü bir araya getirdik. Ancak çizimde kolay olanın uygulaması zor ve heyecan vericiydi. İsmail Kanber: Eylemin mekânını tasarlama öyküsü bana analiz etme, bire bir uygulamanın sorumluluğu içinde tasarlama, ekip içinde farklı düşüncelere saygılı olma becerilerini kazandırdı. Mustafa Karakaş: Şekerleme mekânı bence çok iyi düşünülmüş bir konu, grup çalışmasını ve en küçük detayın atlanmadan tasarlanmasının gerekliliğini öğrendim. Cansel Dalver: Kısa süreli uykuda sarma etkisi önemli olduğu için tasarımımız da ahşabın sıcaklığını, tek bir hareketi kullanarak ürettik. Ahmet Sinan Arınç: Şekerleme mekânı benim için çok öğretici ve güzel bir çalışma oldu. Strüktürün ne anlama geldiğini yeniden kavradım. Süreçte yaşadıklarımı mesleğe atıldığımda unutmayacağım. Alihan Emirdar: Baksan ve Organize sanayiye gittik. Eğrisel olarak tasarladığımızı uygulamak için olabilecek her türlü malzemeyi araştırdık. Duralitin tasarımımıza en uygun malzeme olduğuna karar verdik. Tasarım aşamasında en küçük düşünülmemiş parçanın uygulamada bize sorun çıkarabildiğini gördük. Uygulama çizim veya maket yapmaya hiç benzemiyordu. Bu süre içinde geçirdiğim vakit ve harcadığım enerjime sonuç ürün fazlasıyla değdi. Savaş Ömer Recepoğlu: Tasarladığımızı uygulamaktan mutluyum...
Ne Öğretim Elemanının Ne De Öğrencinin Olmasını Beklemediği Ancak Sürecin Ortaya Çıkardıkları Çalışma, Temel Tasarım bağlamında işlev ve model ağırlıklı olması yönüyle deneysel bir yapıya sahiptir. Bu yüzden beklenenler kadar beklenen artı değerlerin yanı sıra, beklenmeyen sürprizleri de doğurmuştur.
Öncelikle mimarlıkla ilk kez tanışan öğrenciler açısından bu süreç mimarlığın inşa etme eylemi üzerinden yaşanan bir tatmin yolu olduğunun keşfettirilmesi ile artı değer üretmiştir.
Öğretim elemanları inşa etme aşamasında eylemi gerçekleştirecek taşır ve kullanılır bir ürün yerine 1/1 maketin de yeterli olabileceğini ifade etmişler. Ancak tüm öğrenciler üzerinde kestirme yapılmasına imkân veren, strüktürü sağlam bir ürün ortaya koymak için ısrarcı olmuşlar, çok yorulmalarına ve zorlanmalarına rağmen sonuna kadar başladıkları süreci tamamlamışlardır. Matkap, testere vb. aletleri kullanarak kendileri tüm uygulamayı yapma konularında ısrarcı olmuşlar. Malzemeye dokunarak ve tasarımlarından taviz vermeden üretme yolunu tercih etmişlerdir.
Edindikleri malzeme bedellerini marangozlara tasarım yaparak ödeyenler olmuştur. Bir başka ifade ile ilk gerçek mimarlık pratiğini deneyimlemişler ve bu ortamdan haz almışlardır.
Mimarlık Bölüm Giriş holünde üretim yapan öğrencilerin çalışmaları yavaş yavaş tamamlandıkça diğer mimarlık öğrencileri hatta mimarlık bölümü dışındaki öğrencilerin ilgisini çekmiştir. Kendilerini merak edilir konumda bulmak katılımcı öğrencileri motive etmiştir. Birinci sınıfın birinci yarıyılı öğrencisi olan söz konusu grup bu çalışmayı gerçekleştirdiğinde okulun diğer öğrencileri arasında bir farklılık sağlamanın keyfini yaşamışlardır.
Zorlanan ve zorlandığını başarabildiğini gören öğrenci daha zoru yapmaya hevesli duruma gelmiştir. Farklı özellikleri bir araya gelen öğrenciler, grup içinde uyum, gruplar arası rekabet ile niteliğin yükseltilmesini doğal olarak geliştirmişlerdir.
Öğrencilerin ürünlerinin sergilenmesi için yapılan törene Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dekanlığı idarecileri, Mimarlık Bölümü öğretim elemanlarından bir kısmı, kampus dışından davet edilen mimarların gelmesi eğitim çıktılarının yaşamla buluşmasını sağlamıştır.
Bu beklenmeyen artı değerlerin yanı sıra beklenmeyen eksiler de ortaya çıkmıştır. Temel tasarım girdilerinin işlevle ilişkilendirilmesinde öğrenciler kavramsal zorluklar yaşamış olup, entegrasyonda zorlanmışlardır. Öğretim elemanlarının yaptığı gözlemler öğrencilerin eş zamanlı olarak temel tasarım, işlev ve uygulama sorunlarını çözmekte güçlük çektikleri yönündedir.
Final çalışmasının son aşamasında çok keyifli başladıkları süreçte yorgunluk baş göstermiştir. Eş zamanlı inşa faaliyetlerinde maket atölyesindeki malzeme paylaşımında güçlükler yaşanmıştır. Zaman yönetiminde planlanan ve yürütülen süreçte aksaklıklar görülmüştür.
Sonuç yerine son söz...1 Şekerleme Mekanı çalışması mimarlık birinci sınıf öğrencileri için önemli olan temel tasarım öğe, ilke, tanım ve kavramlarının farkına varmanın yanı sıra, öğrencilerin kendi güçlerinin farkına varmalarını ve mimarlığın yoğun bir biçimde grup çalışması olarak da gerçekleştirilebileceğini göstermiştir. Bu süreçte öğrenciler özellikle grup çalışması ile gereksinim duydukları kısa süreli uyku mekânı yaratmayı kendi bedenleri üzerinden yaratmayı başarmışlardır. Çok eğlenmişler ve çok yorulmuşlar ve sonuçta tatmin duygusu yaşamışlar yani mimarlıkta TEMEL olarak TASARIM deneyimini içselleştirmişler, bu yaşanmışlığı sizlerle paylaşmak için büyük istek duymuş bunun içinde bizlere sorumluluk vermişlerdir.
1 Bu çalışmanın bir sonraki aşamasının yeni fikirlerle ve yeni paydaşlarla yapılması planlanmaktadır. Konu ile ilgilenen mimarlık okullarında görev yapan öğretim elemanları yazara [email protected], [email protected] veya [email protected] adreslerinden ulaşabilirler.
