Bildiğiniz gibi bir kurumun iletişim ve ilişki yönetimi, binasının girişinden başlar... Benim için o süreç, gideceğiniz kattaki karşılama ve içecek ikramının biçimiyle devam eder... Bazen o davranış silsilesi o kadar belirleyici olabilir ki, randevunuz olduğu kişi ile o günkü görüşmenizin selametine bile etkisi olabilir.

Mesela; çok uluslu, dünyaca ünlü iki şirketin genel müdürleriyle olan randevum başlamadan bitmişti. Bu iki şirketin binalarına nasıl gittiğimi, kapılarında karşılaştığım kibarlık ve nezahet dışı güvenlik davranışı nedeniyle nasıl arkamı dönüp gittiğimi bu sütunlarda uzun uzun anlatmıştım...
Tam tersi bir duyguyu yaşadığım 'akıllı' binaların sayısı az değil. Tabii ki kabahat de marifet de binada değil. Olay, yönetimde bitiyor. Binanın yönetiminde. 'Akıllı' binaların aynı zamanda 'ruhlu' olmalarını sağlayanlar, onlar... Bu akıllı binalardan biri Kanyon Ofis bloğudur mesela. Her TBV Yönetim Kurulu toplantısı için Eczacıbaşı'nın 22'nci kattaki odasına gittiğimde; binadan içeriye potansiyel suçlu gibi bir davranışla karşılaşmadan, tereyağından kıl çeker gibi girer çıkarım. Benzer bir duyguyu, İstanbul Balmumcu'daki ATA Kule'de de yaşıyorum... Çok ciddi bir güvenlik var; ancak kesinlikle hissettirmiyorlar... Her iki mekanda da çıktığınız kattaki asansörden inerken görevlilerle (genellikle bayanlar) karşılanıyorsunuz. Gideceğiniz mekana kadar size 'refakat' ediyorlar. Bu refakatin güvenlik gerekçeli değil, misafirperverlik gerekçeli olduğu duygusunu vermede çok mahirler mesela...

Ata Holding'e uğradığımda karşılaştığım bir çaycı var... Evet çaycı... Sami Aslan Beyefendi... Evet Beyefendi... İngiliz Butler'lar halt etmiş yanında. Haza bir Osmanlı efendisi... 23 yıldır Ata Grubu'nda... Biraz Aclan Acar Bey dostumuzun yıllardır değişmeyen sağ kolu Hıdır Bey'e benzettim... Utanmasam, 'Size zahmet olmasın efendim, ben gider alırım kendi çayımı' diyeceğim... Öylesine bir asalet... Toplantı sırasında öğreniyoruz ki şairliği de varmış Sami Bey'in... Daha önce üç tane şiir kitabı yayımlamış... En sonuncusunda da hepsini bir araya toplamış. Adı, 'Mevsim gibi'... Rica ettim, bana 3'üncü baskısından bir tane armağan etti... Kitabın girişinde çok sayıda sanatçı ve şahsen tanıdığım ünlü kişinin yazdıkları var: Ömer Üründül, Savaş Koç, Seyit Al, Arif Meşhur, Orhan Hakalmaz, Ünal Taşlık, Fatih Kısaparmak, Sezen Cumhur Önal vb...

Sami Aslan, Amasyalı. Şiirlerinin çoğu da oralı... Bazıları bestelenmiş. İçlerinde en ünlüsünün 'Amasya'nın Taşları' olduğunu söylüyorlar. Binaya ruh katan esenlikleri yönetmeyi bilmek, geleceği tasarlamak kadar önemli olabilir... Akılsız ve ruhsuz binalarla ilgilenmiyoruz; ancak Allah sizi akıllı ama ruhsuz olanlarından korusun...