Mimarlar Odası’nın çeşitli yönetim kadrolarında da çalışmış olan Tuna ile gerçekleştirdiğimiz söyleşide merak edilen soruların cevaplarını almaya çalıştık. Son zamanlarda sık sık gündeme gelen, yeni imar kanunlarına dair “Daha önce hiç bu kadar kötüsü olmamıştı” diyerek yorum getiren Tuna, özellikle İstanbul’da arazi rantının hangi boyutlara ulaştığına dair görüşlerini bildirdi. Ayrıca mimarlık öğrencilerini yakından ilgilendiren “Akredite” sorununa da değinen Bülend Tuna meslek içi eğitim konusu hakkında yeni dönemde gerçekleştirilecek çalışmalardan bahsetti.

”İki yıllık dönem için planlarınız, hedefleriniz ve stratejileriniz nelerdir? Ayrıca bu bağlamda geçen döneme ilişkin izlenecek stratejilerde bir değişiklik olacak mı?” sorularına; Tuna geçen döneme göre bu dönem daha yoğun ele almak istedikleri özellikl konular olduğu cevabını verdi. Bu dönemki genel kurulda da bazı yönetmelikler, bazı uygulamaları hayata geçirmek üzere karar aldıklarını ve Oda olarak temel görevlerinin mimarlık mesleği ile ilgili yeni eğitim düzenlemeleri yapılırken, bunları anlamaya, değerlendirmeye yönelik çalışmalar yapmak olduklarını ifade etti. Bu bağlamda odanın etkinliğini irdeleyen sorulara ise; Oda’nın diğer meslek pratiği içinde olanlardan farklı olarak bunu daha değişik bir biçimde algılama şansı olduğunu, bunu kullanmayı düşündüklerini ve bu karmaşık süreci anlayacak, yorumlayacak kişilerle beraber tartışmaya çalıştıklarını söyledi.

Özellikle geçtiğimiz günlerde mimarlık gündemini oldukça meşgul eden Kartal ve Küçükçekmece Kentsel Dönüşüm Projeleri’nin sadece yabancı mimarlara verilmesi ile ilgili İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş’ın demecine ilişkin yöneltilen sorulara; “Kadir Bey’in talihsiz demeciyle olay başka bir noktaya geldi. Olay, Türk mimarlar bunu yapar yapamaz tartışmasına geldi, bu işin rengini değiştirdi ve hoş olmayan bir tartışma doğurdu. Biz bu konuda Kadir Topbaş’ı eleştiriyoruz. Türk mimarlara bunu demeye kimsenin hakkı yok. Biliyoruz ki mimarlarımız çok başarılı işlere imza atıyor, uluslararası yarışmalarda ödül alıyor. Bir de mesleğimizin başka bir yönü var, başka mesleklerde fazla rastlanılmayan bir özellik. Çok genç bir meslektaşımız, çok tecrübeli bir meslektaşımızla birlikte bir yarışmaya katılıyor ve birinci gelebiliyor. Bu durum onun basamakları hızla, adeta asansörle çıkmasına yardım edebiliyor. Bunun çok örneğini gördük. Türkiye’de de gördük, dünyada da gördük. Bu proje uygulanma aşamasına gelindiğinde başka bir tecrübe gerekebilir ama mimari yaratıcılık ve onu yapabilme tecrübesi ayrı birşey. Bu gençlere de, yaşlılara da, hangi ülkeden olduğuna bakılmaksızın herkese sağlanmalıydı. Bu sağlanmamıştır. Bu üzücü birşey. İkincisi böyle bir alan yapılaşmaya açılacaksa yarışma yoluyla açılmalıydı. Biz belediyenin kendi yapılarını da yarışmaya açmasını istiyoruz. İstanbul’da belediye zaman zaman belediye ilanlarında, şu binayı yaptım, Avrupa’nın ve Ortadoğu’nun en büyük spor kompleksini yaptım diye belirtiyor. Biz ısrarla soruyoruz bunun mimarı kim diye. Tabelasında mimarı yok. Kendi yayınlarında, broşürlerinde mimarı yok” diyerek yorum getirdi.

Yeni düzenlemelerle, serbest dolaşım hakkının elde edilmesiyle, yani mezun mimarlık öğrencilerinin diplomalarında artık “Mimar” ünvanı yerine “mimarlık lisans derecesi” yer alıyor. Bunu doğuracağı sıkıntılar neler olacağına dair yöneltilen sorulara ise; mimarlık eğitimi veren birçok eğitim kurumunda, farklı farklı yaklaşımlar, eğitim düzenlemeleri olduğunu, Avrupa Birliği Ülkeleri’nde bile durumun aynı olduğunu, hem yöntem olarak hem de süre olarak farklı, fakat sonuçta her birinin de kendi eğitiminin iyi olduğunu söyleyebildiğini, farklılıklar olsun ama aynı zamanda eşdeğer de olsun istendiğini ve bunun için de bir takım kurallar getirildiğini ve eşdeğerlilik arandığını, mesleki yeterliliklerin belirlenmesi gerektiğini ifade etti.