Alsancak bölgesi her zaman kentin prestijli konut ve ticari fonksiyonlarını bünyesinde taşımış olmasına karşın sınırlı sayıda kültürel yapıyı barındırmaktadır. Bu bölgede, 1950'lerden itibaren görülmeye başlanan apartman yapılarında, zemin katlardan başlamak üzere zaman içinde üst katlara doğru yayılan ticaret aktivitesinin, konutların plan kurgusunu değistirdiği bilinmektedir. Artan bu ticaret aktivitesiyle orantılı olarak bölgede önemli derecede otopark sorunu oluşmuştur.

Kordon boyundaki konvansiyonel konut biçimlenmelerinden farklı olarak, yapının rüzgarı ve batı ışığını arkasına maksimum derecede geçirmesi temel amaçlardan birisidir.

Kamusal mekanın "yarı özel" / "özel" olmaması, tüm kentliler için de anlam taşıması hedeftir. Bu hedef dogrultusunda kamusal mekanı Kordon’a rakip olmayan, tam tersi kordonla bütünleşecek, insanları buraya çekip manzarayı seyrettirecek ve bir rahatlama noktası olacak kamusal rampa olarak yorumladım. Kamusal bir rampa yaparak, kordona karşı her noktadan farklı bir perspektif elde etmek istedim. Çim dolgulu bu rampa insanlar için rahatlama noktası olacaktı.

Manzarayı Çerçeve İçine Almak
Üst kotlara çıktıkça artan Kordon manzarası sinema fuayesinde tablo gibi düşünüldü. Mavi çerçevelerin bu tabloya fon oluşturması düşünüldü. Böylece her çerçevenin içinde günün farklı zaman dilimlerinde görüntü değiştiren ayrı ayrı tablolar oluştu. Her çerçeve o mekandaki bir fonksiyonu karşılamakta. Kırmızı ve mavi renkte olan bu çerçeveler odalarda denize karşı oturulabilen bir oturma birimi, bir balkon veya manzaraya fon olusturacak şekılde bir çerçeve olabilmekte.

Konutların orta avlusundan cephede dinamiklik sağlandı. Yani günün farklı zaman dilimlerinde cephe, farklı perspektifler verecekti. Pencere gerektiğinde balkona dönüşerek görünüm ve fonksiyon değiştirebilmekte.Çok Programlı Rant Yapısı