Diyarbakır Yenişehir Belediyesi Hizmet Binası arsasının konumu ve bağlamı açısından, tasarımın kavramsal çerçevesi, gelenek ile güncelin gerilimi olarak belirlendi. Gelenek kavramı altında çevre, uyum, masiflik gibi kavramlar, güncel kavramı altında teknoloji, ışık ve saydamlık kavramları öne çıktı . Tüm bu kavramların mimaride yaşam bulmasını olanaklı kılmak için, kopartma/ çıkartma yöntemi ile masif bir blok, dinamik, güncel bir yapıya dönüştürüldü. Masif bloktan çıkartılan her parça ile yapı, ışığa, şeffaflığa ve güncel teknolojiye ulaştı.

Bu yöntemle tasarlanan yapıda:
Geleneksel avlunun kamusal meydana dönüştürüldüğü İstasyon caddesi yüzü, bir tarafta belediye meclisi toplantı salonu ve fuayeleri, diğer tarafta açık toplantıların önerildiği amfi ile bir yönetim vadisi gibi ele alındı.

Yönetim etkinliğinden çok farklı ve popüler bir etkinliği barındıran nikah salonu ve fuayesi, kendisine özel açık mekanı/ meydanı olacak biçimde, yönetim avlusu ile de bağını koruyarak tasarlandı. Yapının kafeteryası da bu açık mekandan faydalanabilecek şekilde konumlandırıldı. Bu açık mekan stadyumdan gelen cadde ile ilişkilendi.

Benzer endişelerle çocuk yuvası ve kreş birimi, özel bahçesi ve girişi ile kamusal alandan soyutlanarak Hindibaba 1 yaya yolu ile ilişkilendirildi.

Belediye Meclisi Salonu “yapı içinde yapı” kavramı doğrultusunda tasarlanırken içeride oluşan masif duvarlar, farklı kotlarda çevresi boşaltılarak ve tepe ışığı ile vurgulanarak tasarımın önemli noktalarından birini oluşturdu. Büyük organizasyonlar esnasında, meclis salonu, nikah salonu ve fuayelerin bütüncül kullanımı olanaklı kılındı.

Çatı düzlemlerinde masif ama yan çeperlerinde cam yüzeyler olarak oluşturulan ışıklıklar, doğal klima olanağı sağlamanın yanısıra belediye çalışanlarına, aydınlık, huzurlu ve şeffaf bir ortam sağlamak üzere tasarlandı.

Her katta farklı büyüklük ve konumlarda oluşturulan açık ve kapalı yaşam alanları ise, çalışanlar için mekanik çalışma ortamlarına alternatif ve iletişim ortamları olarak düşünüldü.