Fotoğraf: Ali Taptik

İstanbul, üst üste yığılmış katmanları, kültürü, dokusu ve topoğrafyasıyla eşsiz bir kent. Kaotik ve hırçın yapısıyla oldukça güçlü bir metropol, aynı zamanda konumunun getirdiği bir güzellik ve huzuru da beraberinde taşıyor. Ekonominin iyi parametreler göstermesiyle kent, özellikle konut üzerine yoğunlaşan bir genişleme ve yapım sürecinden geçiyor. Yeni banliyöleri tanımlayan en önemli kentsel bağlam -birkaç iyi örneğin dışında- içlerinde her şeyin sunulduğu “gated community (dışa kapalı site)"ler. Mimarlık bu bağlamda orta sınıf ve üstüne odaklanan pazarın, ürünü satmak için kullandığı bir araca dönüştürüyor. Yeni siteler içinde yaşayacak sakinlerini pek de net olarak tarif edilemeyen “ötekiler”den yüksek duvarlarla korumaya çalışıyor.

Böyle bir kentsel dokuda projenin temel sorusu “Kendimizi (binamızı) bu durumda (arsada) nasıl konumlandırırız?” oldu. Limitleri çok da esnek olmayan arsa ile ne yapabileceğine dair bir konsept geliştirilmiş. Sonuç olarak binanın olabildiğince şeffaflaştırılması, güvenliğin duvarlar yerine dairelerden ulaşılabilen kameralarla sağlanması tercih edildi.

İmar planının bir getirisi olarak komşu parsellere yaklaşım mesafesinin çok az olması bir sorun oluşturuyordu.

Hem kütle hem de cephenin çözümünde, ışığı maksimumda kullanabilmesi etkili oldu. Tüm kütleyi iki unsur tanımlıyor: Ön cephede yer alan yaşama alanları ve önlerinde devam eden sürekli balkonlar, arka cephede yer alan yatak odaları ve pencere boşluklarının oluşturduğu grid sistem. Hareketli cam paneller hem bu bölgede zaman zaman sertleşebilen rüzgarı dengelemek hem de sokaktan kısmen bir izolasyon sağlamak amacıyla kullanıldı.

Binanın üç ana çekirdeğine, oluşturulan pasaj/avludan giriliyor. Planlarda olabildiğince açık ve sürekli bir yapı oluşturulmaya çalışıldı. Birinci, ikinci ve üçüncü katlarda yer alan toplam 18 adet iki odalı daireye ek olarak dördüncü katta ve çatı katında 6 adet dört odalı daire yer alıyor.

G1 Konutu'nda, yansıtmak istenilen açıklığa yaklaştıracak malzeme ve renkleri tercih edildi. Dış cephede cam yoğunlukla hissedilirken, iç mekanlarda daha huzur verici doğal ahşaba ağırlık verildi. Seramik yüzeylerde gri renk, bir denge unsuru olarak tercih edildi. Kullanıcısının kendi tarzına göre şekillendirebileceği oldukça nötr fakat iyi çalışan bir iç mekan oluşturulmak isteniyordu. Hedef kitleyi ise yaşayacağı binada mimariyi bir yaşam kalitesi olarak tercih eden aynı zamanda bunu entelektüel bir girdi olarak algılayan insanlar oluşturuyor.G1 Konutu