Kent ve deniz manzarasına yüksek araziden hakim olan Botros Evi Mersin’in Gözne Yaylası’na çıkan yolun üzerinde bulunuyor. Vaziyet planında evi ince ve uzun arsanın içine yerleştirirken dere yatağını ve bitki örtüsünü mümkün olduğu kadar korumayı amaçlıyor. Eğimli arazi üzerinde bahçeyi kademeli teraslayarak doğadan ayrı ama saygılı bir ilişki kuruluyor. Teraslama kuzeyden avlu ile başlayarak evin girişinde devam ediyor ve oradan güney bahçesine iniyor. Böylece, güney bahçesinin yüksek seviyeden manzaraya hakim olması sağlanıyor. Avlu ve bahçenin geometrik olmaları evin doğadan farklı ama tanımlı bir şekilde araziye yerleşiyor.
Planda tüm yaşam alanları güneye yerleştirilirken, dolaşım ve servis mekanları kuzeyde toplanıyor. Bu ayrım cepheleri farklılaştırıyor. Güney cephe manzaraya tamamı ile açık, hareketli ve hafif olurken taş kaplı kuzey cephe ise kapalı, sakin ve daha ağır oluyor. Güney ve kuzey cephelerindeki bu farklı tavır doğu ve batı cepheleriyle birbirlerine bağlanıyor.
Zeminde giriş holü avludan arka bahçeye direkt geçit sağlarken salonu, yemek odasını ve günlük yaşam alanlarını birbirine bağlıyor. Giriş holünün hemen üstündeki “hayat” odası, ebeveyn yatak odasıyla çocukların odaları arasında ortak mekan yaratıyor. Çocuk yatak odalarını bağlayan koridor oyun odası ile sonuçlanarak günlük merdivenle zeminde oturma odasına ve servis bölümlerine iniyor. Çift merdiven olması evde kesintisiz yatay ve düşey dolaşım yaratıyor. Misafir yatak odası ve diğer rekreasyon mekanları bodrumda yer alıyor. Kısmen bahçeye açılan bodrum katı havuzun terasına bağlanarak günlük yaşama dahil ediliyor.
Tasarımda kitlesel formu daha az önemserken tanımlı iç ve dış mekan yaratarak ev ve bahçe arasında rasyonel bir ilişki kurulması hedefleniyor.
Mimari Tercihler:
- Modern mimari, çağdaş yaşamı temsil ederken, günümüzle bağların sürmesi.
- Yörenin mevcut arazi yapısına, iklimine, bitkisine saygı duyup uyum sağlaması. Tabiatla mücadele etmek yerine ondan referans alan alternatiflerin tercih edilmesi.
- Yerel yapı sisteminin kalitesini yükseltirken mevcut teknolojinin ekonomik sınırının aşılmaması.
- Uygulama ve tasarımın birbirlerine referans vermesi. Ustaların bilgileri ve deneyimlerinin mimari tasarıma geri dönmesi
- Tasarım süresinin inşaat sonuna kadar sürebilmesi. Projelendirme süresinde netleşen tasarım kararlarının, inşaat süresinde gerekirse değişebilmesi.
- Mimarlığın ciddiyeti önemsenirken, tasarımda gereken risk alınarak yaratıcılığın teşvik edilmesi.
- Modern mimarinin özendiği gibi değil gerektiği gibi olması.
- Mimari form ve mekan, tasarımın sonucu olması.
- Tasarımda tanımlı mekan yaratmanın belirgin kitle yaratmak kadar önemli olması.
Arsa Alanı: 8,000 m2
Toplam İnşaat Alanı: 1,200 m2
Ana Strüktür: Betonarme Karkas
Projelendirme Tarihi: Haziran 2003 – Kasım 2005
İnşaat Süresi: Haziran 2004 – Ağustos 2005