Van kenti süreç içinde Urartular’dan Türkiye Cumhuriyeti’ne uzanan bir çizgi çekerken bu çizgi aynı zamanda ipek yolunda bir mola noktası olmuştur. Medeniyetleri taşıyan, buluşturan ipek yolu, işlevine paralel olarak kültür birikimlerini de bünyesinde barındırmış, aktarmıştır.
Urartular’dan başlayan su kültürü günümüz Van kentinde varlığını yeterince hissettirememiş hatta ismini aldığı – verdiği en büyük soda gölünden bile yeterli ölçüde faydalanamamaktadır. Kent kültürü hızlı bir Erezyona uğrayarak işlevsel ve görsel olarak kaybolmuştur. Bu bağlamda Beşyol Meydanı, Dabbağoğlu Parkı, Hastane Caddesi, Milli Egemenlik Caddesi çevresinde yapılacak olan düzenlemelerde anolojik bir çalışmayla imgeler yaratmak esas alınmış ve Urartular’dan başlayan Türkiye Cumhuriyeti’yle son bulan çizgi; Toprakkale’den başlayan, kültür merkeziyle son bulan kültür aksına indirgenip kentte barınmış olan tüm medeniyetler kronolojik olarak kentli için yorumlanmış ve hatırlatılmıştır. Her kültür – medeniyet, aks boyunca çeşitli biçimlerdeki geometrik döşeme düzenlemeleriyle bir diğerinden ayrılırken, döneme ait bilgi ve anlatılar kentliye – kullanıcıya tasarlanan havuz zeminlerine işlenmek suretiyle aktarılmıştır.
Kent bütününde, yarışma alanını çevreleyen birinci ve ikinci etkileşim alanlarında yapılan yeni trafik düzenlemeleri ile, kente yeni meydanlar ve yeşil alanlar kazandırılmış yayaların oluşturulan meydanlara akması kolaylaştırılmıştır. Ayrıca bu kazanılan mekanların birbirlerine bağlanmaları, kente açılmaları, öneri yeşil kuşağa ulaşmaları sağlanmıştır.
Ercişli Emrah caddesinin yeniden düzenlenmesi ile Beşyol Meydanı, Dabbağoğlu parkı, Hükümet meydanı ortak davranan bir kent mekanı olurken hastane caddesi altında bulunan alt çarşı doğal ışık ve havaya kavuşturulmuş yeni düzenleme ve ilave yapılarak devlet hastanesi önünde oluşturulan meydan da bu açık alanlar sistematiğinin parçalarından biri haline getirilmiştir.
Van ili araç sayısı, ulaşım sistemi, araç kullanım alışkanlığı – ihtiyacı ve mevcut yol ağı gözönüne alındığında milli egemenlik caddesi yayalaştırılmış ve araç trafiği caddeye doğu yönünde paralel olan yirmibeş metrelik bölünmüş caddeye verilmiştir.
Kültür aksında yapılan düzenlemede aksın batı tarafı, en dar yeri dört metre olan, günün belli saatlerinde servis, ayrıca acil taşıt trafiğine izin verecek şekilde tasarlanmıştır. Bunlara ilave olarak yan sokaklar da servis ve acil ulaşımına herzaman imkan tanıyacak şekilde yeni trafik akışlarıyla düzenlenmiştir.
Şehrin kalbi haline dönüşücek olan yarışma alanındaki jandarma komutanlığına bağlı mekan kentliye kapalı durumdadır. Alandaki yapılaşmanın azlığı gözönüne alınarak, bu işlevin yeni yerleşkesine taşınmasıyla kültür aksının orta noktasında, kentliye çok amaçlı açık alan ve yeşil alan olarak kullanılacak meydan kazandırılmıştır.
Hükümet meydanındaki düzenleme, idari erkin kentliyle içiçe geçtiği alan olarak ele alınmış, erk / halk kesişimi sağlanmıştır. Bilgi aktarımı öğeleri, kentlinin hafızasında imge olarak yer alan selçuklu ahlat mimari formlarının yorumlanmasıyla yapılmıştır.
Hastane meydanında su öğeleri kentin diğer meydanlarından farklı olarak yorumlanarak su perdeleri ile üçüncü boyuta taşınmış, su sesinin iyileştirici, sakinleştirici etkisinden faydalanılmıştır.
Cam örtü yarışma alanını oluşturan iki aksın bütünleştirici elemanı olarak kullanılırken, iklim koşullarında kentlinin konforunu arttıracak çağdaş bir imge öğe olarak önerilmiştir. Örtünün taşıyıcı ayakları çok fonksiyonlu düşünülerek çeşitli kent mobilyalarının asılmalarına olanak sağlanmıştır.