|
Önceden 29 Ağustos'a kadar açık kalacağı açıklanan
ama son anda kapanışı 31 Mayıs'a çekilen Content sergisi iki gün içerisinde
4.600 ziyaretçi ile Kunsthal'da bir rekor kırdı.
Basın toplantısında
Kunsthal Müdürü Wim Pijbes, Kunsthal'dan bahsederken her iyi yapının bir
cinsiyeti olduğunu ve yakında 13 yaşını kutlayıp erginlik çağına
girecek bu 'güzel bayanın' nihayet kendi yaratıcısının retrospektif
sergisine ev sahipliği yapmasından duyduğu mutluluğu dile getirdi.
 Koolhaas
ise kendisine gösterilen bu aşırı ilginin kaçınılmaz fakat yanıltıcı
olduğunu belirtti. Bu serginin OMA ile AMO arasındaki ayrımdan oluştuğunu
ama bir çelişki gibi gözüken bu ayrımın tam tersine mimari zenginliğe yol
açtığını belirtti.
Mimari düşüncenin inşa ederek çok yavaş geliştiğini
söyleyen Koolhaas, inşa etme amacı gütmeden çalışabilecek, mimari düşünce
üretecek AMO'nun bu sebeple kurulduğunu sözlerine ekledi. Sergi kuratörlerinden
Kayoko Ota, sergi düzeninin Kunsthal'da Berlin Neue Nationalgalerie'den çok
daha organize ve lineer bir yapıya sahip olduğunu söyledi.
Gerçekten de binaya girip sergiyi gezmeye başlayınca
salona adeta sığdırılmaya çalışılmış yoğun bir sergi düzeni ile karşılaşıyoruz.
Her ne kadar sergi düzeninde pano yükseklikleri insan boyunu geçmese de,
labirent hissinden kurtulmamıza yardımcı tek yönlendiriciler tavana asılı
panolar. "Müze", "Yüksek Yapılar", 'Prada',
"Avrupa" gibi, serginin gruplandırıldığı
20 kadar başlık bu panolarda yazılı. Dikkati çeken bir başka nokta da
maketler; çalışma maketleri, sunum maketleri, tamamlanmış, tamamlanmamış
bir sürü maket var sergide. Erken dönem projelerinde 'program'ın ne kadar önemli
olduğunu bildiğimiz Koolhaas'ın son dönem projeleri için yapılmış form
çalışmalarını gösteren bunca maket bu açıdan ilgi çekici. Adeta bir atölye
kimliği taşıyan sergi, bir mimari ofisin bir ürünü ortaya koyarken geçirdiği
süreçleri gözler önüne seriyor.
Sergi kendisiyle aynı ismi taşıyan, Koolhaas'ın sözleriyle,
'dergi gibi kamufle edilmiş bir kitap'ı da beraberinde getiriyor. Daha önceden
yayınlanmış Koolhaas makalelerini biraraya toplayan kitap da sergi gibi karmaşık
bir karaktere sahip. İçerik olarak güncel ekonomik ve politik gelişmelerin
makalalerde ve kolajlardaki hakimiyeti, Koolhaas'ın bir önceki, kişisel önem
taşıyan referanslara sahip otobiyografik kitabı S,M,L,XL ile çelişiyor. Aynı
çelişki iki kitabın tasarımında da göze çarpıyor; S,M,L,XL'in temiz,
titiz tasarlanmış "eser" özelliğine karşılık bu kitap yoğun, ucuz ve tüketilebilir
bir yapıya sahip.
Emine Yılmazgil - 30 Mart 2004
|
