|
"Uzaklığı Belgele II" Sergisi
Borusan Sanat Galerisi'nde
Küratörlüğünü
Beral Madra'nın yaptığı, Raid Projects işbirliği ile hazırlanan "Uzaklığı
Belgele II" sergisi Borusan Sanat Galersi'nde 25 Mart-28 Mayıs tarihleri
arasında izlenebilecek.
Borusan Sanat Galerisi’nde Gül Çağın , Martin
Durazo, Arzu Arda Koşar, Zafer Mintaş, Ntopia , Yoshua Okon, Max Presneill, Brad
Spence, Chris Allon, Emrah Yücel‘in katılımıyla düzenlenen sergide Los
Angeles’te yaşayan Türkiye’li sanatçıların ve ABD’li sanatçıların resim,
fotograf, video, yerleştirme ve performansları yer alıyor.
Los Angeles, Santa Monica'da Crazyspace Galerisi’nde 03-14 Mayıs 2003’te
İstanbul - Los Anegeles: Uzaklığı Belgele 1" başlığıyla açılan ve Türkiye'den
Şeyda Cesur, Damla Hacaloğlu ve Xurban.net‘in katıldığı sergi bu kentin sanat
ortamıyla bir iletişim kurulması için bir başlangıç oluşturdu.
Santa Monica mahallesinde farklı disiplinlerde sanatçıların stüdyolarının yer
aldığı 18th St. Arts Complex'in Crazyspace galerisi, deneysel sanat üretimleri
ve performanslara verdiği destekle tanınıyor ve özellikle genç kuşak
sanatçıların işlerini sergiliyor. Üç sanatçının Crazyspace’de gerçekleştirdiği
fotograf, dijital baskı, yerleştirme ve performans işleri, Los Angeles
izleyicisine Türkiye’deki güncel sanat üretiminin söylem ve imgelerini
taşımıştı.
Bu kez, Istanbul izleyicisi, Los Angeles’teki güncel üretim paradigmalarını
ve biçimlerini yakından tanıma olanağı bulacak.
Los Angeles ve Türkiye güncel sanat ortamından bir kesiti tanıtan ilk
sergiler olma özelliğini taşıyan bu sergilerin bir sanat ve kültür alış-verişine
dönmesi, orada yaşayan Türkiye’li sanatçıların ve farklı ülkelerden ABD’li
sanatçıların Istanbul’da tanınmaları hedeflenen bir amaçtır ve bu amaç Borusan
Sanat Galerisi’nde bu sergiyle gerçekleşiyor.
Serginin küratörü Beral Madra, bu sergi ve başlık için şöyle diyor;
“Serginin başlığı doğrudan yabancı bir coğrafya ve mekan için bir iş ve sergi
gerçekleştirmeye gönderme yapmaktadır. Burada benim amaç ve isteğim bu süreci
olabildiğince doğallaştırmak ve içselleştirmekti. Sanatçıların bu sergiye davet
edildiklerini öğrendikten sonra zihinsel olarak bu işe odaklanacakları ve
düşgücünde bir yolculuğun başlayacağını düşünüyorum. Serginin biçimsel yapısını
bu gerçek oluşturuyor; yani, Los Angeles’te Istanbul üstüne düşünmek ve üretmek.
Bu, Istanbul Los Angeles arasında bir takım olayları belgelemek, oradan buraya
öyküler ve metaforlar taşımak, ya da şimdiyle sergi açılışı arasındaki zamanda
birtakım kavramları ve kuramları biriktirmek olabilir. Burada da yapıt, böyle
bir zaman sınırlaması içinde, gerçek ve düşlem, burada olma orada olma arasında,
bir çeşit teğellemedir.”
Sergiye katılan sanatçılar Los Angeles yaşamından kesitleri karışık gereç ve
malzemelerle oluşturulmuş yerleştirmeler, fotograf ve videolarla sunmaktadır.
Genelde bütün işlerde günlük yaşam, ideolojiler ve var olan düzen arasındaki
çelişkiler ve karşıtlıklar ince bir alayla irdelenmektedir.
Gül Çağın
Los Angeles’teki mimarlık modellerine eğilmekte, medyatik mimarların görkemli,
ma bir o kadar da düşündürücü yapıları ile sıradab insanın kendine uygun gördüğü
mimarlık/ mimarlık dışı örnekleri karşılaştırmaktadır.
Martin Durazo
Günlük hayatın bildik nesnelerini hafif farklı bir yüzeyde bağlamsızlaştırmakta
ve yeniden programaktadır. Nesnelere müdahele ederken onların gerçek anlamları
ile simgeledikleri anlamlar arasında bağlantı kurmak olasıdır.
Arzu Arda Koşar
Çimen dizisinde sanatçı Los Angeles orta sınıfının oturduğu mahallelerde kapı
önlerindeki çimneleri incelemiştir. Modern dönemde kurulmuş bu mahallelerdeki bu
çimlik ön bahçeler modern Amerikan ideallerini ve rüyasını simgeliyorsa, bu
post-modern dönemde neyi önermekte?
Zafer Mintaş
Kısa süredir Los Angeles’te yaşayan sanatçı, ilk izlenimlerini içeren küçük
yerleştirmeler yapmaktadır; toplumun değer yargılarını simgeleyen
hazır-nesneler, günlük yaşamın gerektirdiği adetler bağlamında kurgulanmaktadır.
Ntopia
Los Angeles, Londra, Paris, Amsterdam, Tokyo, Mexico City ve New York’ta üyeleri
olan ortak çalışan uluslararası bir yerleştirme grubudur. İletişimlerini yeni
teknolojileri kullanarak kurar, sergilerini birlikte planlarlar. Ses, video,
heykel gibi malzemeleri kullanarak çok yüzeyli tek bir yerleştirme kurarlar.
Yoshua Okon
Bir Holywood filmindeki (Heat) soygundan etkilen soyguncuların eylemini ve bu
eylemden etkilenerek yapılmış yeni bir Holywood filmini konu alan filminde
olayda kullanılan hurda arabanın kendisini ve her biri farklı açıdan çekilmiş
gerçek ve kurgu içeren dört video çekimini kullanmaktadır.
Max Presneill
Lifestyle dergilerinde yayınlanmış ilanların fotograflarını alıp, bu
fotograflardaki figürleri kesip çıkarmakla işe başlar. Ardından, tuval üzerinde
bu figürlerin çizgileriyle belirlenmiş ve rengarenk düzenlenmiş negatif alanları
boyar. Çalışma, Kübist-Fütürist stili ve bunların, resmin evrenin ve
barındırdığı her şeyin içsel bir varlığı olduğu görüşünü çağrıştırıyor.
Brad Spence
Seri Katil Hayranı Kızlar (SKHK) üstüne bir inceleme yapmıştır ve bu kızları
kurtarma fantazileri, mükemmel erkek arkadaş isteği, dram gereksinimi, yitirilen
erkeği tekrar geri istemek, kendini gösterme fırsatları yakalamak, vekaleten
fantezi, güzel ve çirkin sendromu gibi başlıklar altında sınıflamaktadır.
Chris Tallon
Hergün kullandığımız eşyaların kullanım amaçlarını düşünmeden, biçim ve renkleri
ile ilgilenen sanatçı, bunları heykelsi yapan şeyin kullanımlarının estetiği
olduğunu söylüyor.
Emrah Yücel
Holywood gerçeği içindeki ayrıntılı bir işlemi gündeme getirmektedir.
Oyuncuların eleme ve seçimden geçirilmesi işlemi büyük bir sahne perdesi üstüne
tekdüze ayrıntı olarak işlenmiştir. Yücel aynı zamanda, bu sergi için özel bir
afiş yapmıştır. Afiş imzalı olarak satışa sunulacaktır.
Söyleşi
Beral Madra, İpek Duben ve sergiye katılan sanatçılarla söyleşi, açılış
öncesinde 25 Mart 2005, saat 16:00’da Borusan Kültür ve Sanat Merkezi Etkinlik
Salonu'nda gerçekleşecek.
Arkitera |
