Ormandaki Okuma Yeri
Okumak bireysel bir eylemdir. Işık ağaçlarıyla inşa edilmiş manzaranın tepesinde, ağaçların altında kitap okumak...
Çevresinde ağaçlar oluşan bir alanda çalışıyoruz. Diğer ağaçlara bağlanan ağaç, okumanın gerektirdiği mahremiyeti öneriyor. Kişi, kitap ve ertafını çevreleyen mekan arasında kuvvetli bir ilişki doğuyor.

Mekanı organize eden ışık kolonlarıyla dolu yeni, devamlı bir manzara oluşuyor. Kolonlar bakmayı fakat görülmemeyi sağlayarak okumanın gerektirdiği kişiselliği sağlıyor. Topografya mekansal olarak okuma alanlarını oluşturuyor. Strüktür ormanı yeniden inşa ediyor.

Orman Kütüphanesi
Bu araştırmanın amacı mekansal ışık kompleksini oluşturabilmek. Okuma mekanı bir bina değil, üç boyutlu bir ağ olarak düşünülüyor.

Tutarak, bırakarak, zigzaglar çizerek, mekana sürekli bir labirent özelliği kazandırılıp kendi zamansallığı olan bir derinlik katılıyor.

Okuma mekanı aynı anda hem bir iç mekan hem de dış mekan oluyor. Mekanda hiç masa yok çünkü masanın işlevi sandalyeler tarafından zaten gerçekleştiriliyor.

Jüri Yorumu
Tüm arsa boyunca karşılaştığımız mimari, kesintisiz bir okumayı ve yerin kendi topografyası içinde çok çeşitli yorumlarla okunmasını sağlıyor. Arsada bir orman imajından yola çıkılıyor. Geometrik bir motif tarafından yönlendirilen strüktürel tekrarlar mekansal çeşitlilikler sağlıyor. Her kullanıcı kendi kendine okumasını ve mekansal yorumunu yaparak mekan üzerinde kendi aidiyetini kurabiliyor.

İnşa edilmiş bina, orman içinde zaman tabakalarını barındıran bir labirent olarak algılanabilir. Bu tabakalar, mekanın derinliğini ortaya çıkaran özel bir ışık tipi içerisinde gerçekleştiriliyor. Arsa içerisine yerleştirilmiş mekansal nesneler çeşitli yollarla şekillendiriliyor. Statik olmayan bir mekan olduğu için hem kendi içinde hem de dışında çatlaklar oluşturuyor.

Orman kütüphanesinin projesi bir binadan daha fazlası olan, mekansal ağlarla örülü, içeriyle dışarıyı, özelle kamusalı tam olarak ayırmayan bir mimari alan yaratıp mimari bir sonuca varıyor. Hiyerarşi kullanıcı tarafından tanımlanıyor ve mekan statik olmadığı için yeni tarz bir bütünlük öneriyor. Bu çok heyecan verici ve projeyi bir katılım mimarisi haline getiriyor. Işığın nasıl bir mekansal derinlik aracı haline gelebileceğiyle ilgili bir çalışma sunuyor. Proje çok güzel sunulmuş ve sunum, projenin kapasitesinin ve sınırlarının farklı yorumlarla nasıl değişikler gösterebileceği hakkında yeterli bilgiyi veriyor.

İmaj Galerisi

Pafta 1

Pafta 2

Uluslararası Velux Yarışması 2006