|
Sevgili Raci Bademli ile Ankara Belediyesinde 1989 -
1994 yılları arasında birlikte
oldum. Benim İmar Dairesi başkanımdı. Kendisini önceden çok fazla tanımıyordum.
Ama çeşitli toplantılarda coşkusunu ve birikimini gözleme fırsatını
bulmuştum.
Belediye İmar Dairesinin güncel ve bürokratik işleyişinin yanı sıra
Ankara'ya yeni bir yapı kazandıracak işlevler üstlenmesi gerektiğini düşünerek
Raci Bademli'ye bu görevi önerdim. Raci Bademli coşkusunu da birikimini de
Ankara Belediyesinin her çalışmasına başarı ile taşıdı.
Sevgili Raci başlangıçta Belediye bürokrasisinin işleyişi içinde
zorlandı. Söze her
başlayışında nasıl ünlü " hocam" sözcüğünü kullanmak
istediğini ama zorunlu olarak o'nun yerine bir başka sözcük kullanmak
durumunda kaldığımı anımsıyorum. Sorunlarını hemen, o an çözmek
isteyen siyasetçiler karşısında, işin bir bütünsellik içinde ele alınması
gerektiğini ve uzun dönemli değerlendirmeler yapmanın zorunluluğunu nasıl
coşku ile anlattığını; karşısındakini ikna edemediği zamanlar da yüzüne
nasıl çocuksu ve üzgün bir ifade geldiğini çok iyi anımsıyorum.
Birlikte çok iyi çalıştık. Raci beyden, duyduğum tek rahatsızlık
kendisinden 'az bilgi' alamamaktı. Herhangi bir konuda kısa ve az bilgi istediğimizde,
o hep uzun ve çok bilgi vermeye başlardı. Koltuğununun altındaki ya da
masasındaki paftaları
mutlaka açmaya kalkardı. Sorduğunuz basit soruyu tarihsel bir perspektife ya
da bir gelecek ufkuna oturtmak isterdi. Daha kötüsü çoğu kez ikisini
birlikte yapardı.
Kendisini tutamaz yalnızca İmar işlerinde değil, Belediyenin öteki işlerinde
de etkin olmak isterdi. Yeni otobüs terminali ile Dikimevi arasındaki hafif
raylı sisteme, Ankara ve tramvay sözcüklerinin birleştirilmesi ile Ankaray
adını Raci Bademli'nin tavrı ve söylemi çok yadırganmıştır. Çok sayıda
insan, o arada çok sayıda siyasetçi, benden Raci Bademlinin görevden alınmamı
istedi. Ama zamanla siyasetçiler Bademliye, o'da siyasetçilere alıştı. Raci
arkadaşımız Belediye çalışanlarının da, Ankara siyasetçilerinin de
sevip, saydıkları bir kişi oldu.
Hitabeti güçlüydü. İkna edici konuşuyordu. Gittikçe siyasete de ilgi
duymaya başladığını hissediyordum.
Şimdi belleğimde Raci'nin değişik fotoğrafları var: gülen hali; canı
sıkıldığı zamanlardaki yüzünün düşmüş hali; sağ elini, parmak uçlarını
birleştirerek planlar, paftalar üzerinde dolaştırdığı hali. Raci Ankaralı'ydı,
Hacı Bayramlı'ydı. Hacı Bayramın ailesinden geliyordu. Ankara'ya çok büyük
hizmetleri oldu. Daire Başkanı ve arkadaşım Raci Bademli'yi sevgiyle ve
rahmetle anıyorum.
Murat Karayalçın
|
