Açıkca söylemek gerekirse, orası ya da burası farketmez mimar mimardır diyelim ÅŸimdilik. Saat sabahın körü, güneÅŸ yükseliyor, Los Angeles'tayız ve mimarız. Biraz gürültü patırtı yaptık ama ne Tina ne de ikiz köpekler uyandı. DuÅŸumuzu da aldıktan sonra iÅŸ-güce doÄŸru yelkenler fora.
Neyse ki "nuh nebi" bir arıza yapmadan çalıştı. Fakat, o da ne? Bu benzin yeter mi acaba? Ä°ÅŸyeri iyi ki yakında ama kredi kartıyla biraz yakıt alsam iyi olur.
Saat yedibuçukta ofise vardık, pardon atölyeye.
Tek adam mimar, bu çeÅŸit bir yaÅŸam tarzı, bu çeÅŸit bir mimari, bu çeÅŸit bir yalnızlık, bereket versin bu durumu da seviyoruz.
Kahveyi yaptım, canım bu saatlerde kahve yanı bir sigara istiyor ama yaÅŸlandık biraz, sigarayı bırakalı bir yılı geçti. Hiç düÅŸünmesem daha iyi. Kafam açılana kadar biraz Archinect'e biraz da Arkitera'ya baksam iyi olur. Oralarda belki bir malzeme olabilir çünkü aynı zamanda yazarız.
Yarım saat içinde bilumum gazetelere, web sitelerine, e-maillere vesaire baktıktan sonra nihayet aklıma randevu defterine bakmak geldi. BoÅŸ, yani ne “deadline”, ne ÅŸantiye, ne öÄŸlen yemeÄŸi, ne telekonferans ne de tasarlanması gereken bir ÅŸey var. Oh be!
O zaman bari oraya buraya birkaç mesaj atayım. Hem biraz daha uyanırım hem de düÅŸüncelerimden yararlananlar olur.
Sonra da çalışma masalarımı biraz düzene koyar üstlerinde biriken ıvır zıvırı, sergi davetiyelerini, ödenmemiÅŸ faturaları filan gözümden uzaklaÅŸtırırım. Tabi bir engel çıkmazsa son anda.
Tam bunların fantezilerini yaparken zırrr! bir telefon. Öbür uçta müteahhit Jose Baltran.
- Orhan! Merhaba n'aber? (BildiÄŸi tek Türkçe cümle, ben öÄŸrettim.)
- İyilik iyilik. (Var bir şey bu telefonun arkasında.)
- Orhan, hani oturma odasına giden hol var ya.
- Evet var.
- Orada bir sorun var. (Allah Allah, nerede sorun yok ki şu iş başladığından beri.)
- Ne sorunu?
- Evin hanımı oradaki doğal ışık sağlayan tavan penceresini istemiyor.
- Sen fazla kulak asma ona, ben kocasıyla konuşurum, para ondan geliyor.
- Ä°yi, bir de ÅŸu merdiven detayını anlatır mısın tekrar? (Adama o merdiven detayını yüzbin kere anlattım. Her gün soruyor, dalga mı geçiyor nedir?)
- Senyor, 4. sayfaya baksana, boÅŸuna mı çizdik o kadar.
- Okey okey!
Ä°yi oldu, bugün Jose'yi erken çıkardık iÅŸin içinden, bir daha aramaz artık. Åžu ev sahibi kadın da ne biçim. Sanki mimar o...
Off! Saat 10 olmuÅŸ. Hiç olmazsa masayı temizledik. Bilgisayarda da projenin çizimlerini açtım ki aniden birileri gelirse boÅŸ durup internete bakıyorum sanmasınlar. Bir yerde kendimi suçlu hissediyorum galiba iÅŸim yok diye.
Millet hep iÅŸ yapmaya alışık, nasıl anlatırsın ki internette haber kovalamanın iÅŸinin gerekli bir parçası olduÄŸunu. Onlara göre mimar dediÄŸin adam yemeden içmeden çizmeli. Çiz Allah çiz! Ä°stanbul'da çiz, Los Angeles'ta çiz, cennette çiz, cehennemde çiz, hani bir ÅŸarkı vardı...
Ben en iyisi bugün yazı yazayım. Kafamda bir türlü açılmıyor bu sabah zaten. Uykusuzum, acaba artık günde 3-4 saatten biraz daha fazla mı uyusam? Gidip ÅŸu masanın üstünde bir on dakika kestireyim bari, hem de biraz tavana bakarım.
DüÅŸünceler düÅŸünceler, acaba Thom Mayne'nin ofisini arayıp bizim randevuyu biraz daha ileri mi ötelesem, yoksa Eric Owen Moss'u da çağırıp ikisini beraber mi sorgulasam bilemiyorum? En iyisi hiçbir ÅŸeyi deÄŸiÅŸtirmemek. Ne olur ne olmaz, ikisi bir olup beni ya darmadağın ederlerse? Zaten zor geçiniyoruz...
Tam o sırada, tekrar telefon.
- Alo!. (Bir adam sesi.)
- Mimar Orhan Bey ile mi görüÅŸüyorum?
- Evet.
- Orhan Bey, siz iç mimar mısınız dış mimar mısınız? (Hayda! Bu kesin Türk, çünkü bir tek Türkiye’de soruyorlar bu soruyu.)
- Efendim, mimarız işte.
- Çok iyi, çok iyi! Biz Ä°stanbul'dan arıyoruz, zenginiz, paramız var. Åžehir dışında bir daÄŸ evi bir de baÄŸ evi yaptırmak istiyoruz. Sizi falanca tavsiye etti. Evleri çelik konstrüksiyondan yaptırmak istiyoruz. Siz çelik konstrüksiyondan anlar mısınız?
- Evet! cıvata ve kaynak konusunda kitaplarım var efendim. Yazdım o işlerin kitabını. (Abartarak)
- Çok iyi, çok iyi!
(Sanki çelik bina matah bir ÅŸey. Bir yayında görmüs olmalılar. Taa buralara telefon ediyorlar, sanki Ä°stanbul'da mimar yok. Bizim Cengo ve AyÅŸe'nin isimlerini mi versem acaba? Ä°yi olur, çocuklar bir geçim derdidir gidiyorlar bizim gibi... Hem onlara bir iÅŸ olur hem de güzel bir projede beraber çalışmış oluruz. Birinci sınıf kabiliyettirler kendileri...
Beyefendi ve ailesi Ramazan ayında Los Angeles’ta olacaklarmış o zamana kadar bir fikirler üretebilir miymiÅŸiz? Haritalar, resimler varmış falan filan…)
- Siz ne kadara çizersiniz planları?
- Biz plan çizmiyoruz beyefendi, ev tasarlıyoruz. AÅŸağı yukarı en az inÅŸaat bütçesinin %15’ini hesaba katın, ayrıca seyahat masrafları…
- Hımm! Biz daha ucuza çıkar sanmıştık.
- Ne kadar ucuza yani?
- Bir-iki bin Dolar filan. Evler bitince de ne zaman isterseniz başımızın üstünde yeriniz var. Tatile bekleriz.
(Uyanık ki ne uyanık. Adam bütün ailesiyle Los Angeles'a tatile geliyor, binlerce Dolar’ı sırf bu iÅŸe harcıyor, baÄŸ evleri, daÄŸ evleri, hem de çelikten... Bize gelince; bir-iki. Üstelik iÅŸim gücüm yok, tatilimi orada geçirebilirmiÅŸim… DaÄŸ evinde martılar, ben Ä°zmir'in gürültüsünü patırtısını seven bir insanım. Ne iÅŸim var baÅŸkasının baÄŸ evinde.)
- Bu mümkün deÄŸil beyefendi. Siz en iyisi “Yoksa Rüya mı”ya baÅŸvurun. UÄŸur Dündar baÄŸları ve daÄŸları severmiÅŸ diyorlar.
Birkaç soru daha. Sonuçta, “biz sizi ararız” baÄŸlaması.
Ä°ster ara ister arama, fiyat deÄŸiÅŸmez. Mimarı bu kadar ucuza kapatmaya çalışan bir müÅŸterinin mimariye saygısı olduÄŸunu sanan varsa hodri meydan. Çizsinler AutoCAD’de!
Vakit öÄŸlen oldu.
Ben tam öÄŸleden sonrası sakin geçer biraz yazı yazarız derken gümbür gümbür bir e-mail geldi. Efendim, diyor ki;
Sayın Orhan Ayyüce,
Sizi defalarca ikaz etmemize raÄŸmen organizasyonumuza olan saldırılarınız devam etmektedir. American Institute of Architecture (AIA) olarak hakkımızda yazdıklarınız asılsız olup gelecekteki üyelerimizi yanlış yönden etkilemektedir.
Bundan böyle kaleminizi bize uzatmaktan ziyade uzun dilinize batırırsanız hem bizi üzmemiÅŸ hem de mimarlık dünyasını böyle olumsuz düÅŸünce tarzlarından kurtarmış olursunuz.
Saygısızlıklarımızla,
AIA
Eh iyi! Buna da ÅŸükür. Hiç olmazsa büronun önüne gelip haç yakmadılar.
Halbuki ben onlara olan eleÅŸtirilerimi hep faydası olsun diye yazmışımdır. Ä°yi yani onlar gelsinler her türlü ajitasyonu polise bildirsinler, yani en ufak bir hareket yapanı düÅŸman ilan etsinler, Biz ise ÅŸirket mimarisine bir-iki dil uzattık diye afaroz edilelim.
Bu ne biçim mimarlar odası? Onlar oda da çay kahve içerken biz kömürlükte çile mi çekelim? Kısaca onun gibi bir ÅŸey. Adamlar neredeyse bir daha bir ÅŸey yazarsan görürsün gününü demeye getirmiÅŸler biraz kabaca.
Onuda geçtik. Artık pek yazacak bir ÅŸey de kalmadı. Neredeyse mahkemelik olacağız. Ben en iyisi tavana bakayım biraz daha...
Tam uyandım ikindi uykusundan, telefon.
- Alo!
- Alo, SCI Arc'tan aramaktayız. Eric Owen Moss sizi master tezleri sunumlarına misafir eleştirmen olarak davet etmek istiyor.
- Evet de, niye beni..?
- Kendisinin Kazakistan projesine güzel bir dil uzatmışsınız, hoÅŸuna gitmiÅŸ. Hemen bekliyoruz.
- Ä°yi olur birazdan gelirim.
- TeÅŸekkür ederiz, sizi aramızda görmekten sevinç duyarız.
Görüyor musunuz? Bendeki daima hazır durumlarını? Genç mimarlar siz de benim gibi hep hazır olun.
Ä°ÅŸte, AIA sivri dilimizden yakınırken baÅŸkaları faydalanmak istiyor. Hem de bu mimar AIA'nın asil üyelerinden biri.
Okula gittik, birkaç öÄŸrenci projesini “güzel bir ÅŸekilde” eleÅŸtirdikten sonra bir-iki kroÅŸe de öÄŸretmenlerine çıkararak mimari dünyasından çalınmış bir günümüzü de böylece tamamlamış olduk.
Yarın mı? Allah kerim. Kim bilir? Ne olur olmaz? Birkaç saat uyumakta yarar var. Evet, evet! Plansız mimarlar da var bu dünyada hazır olun. Hep çizilmez ya, biraz da konuÅŸmak lazım. Los Angeles, mos angeles ne farkeder?
Åžu mimarlık da çok enterasan bir meslek inanın. Zevkli mi zevkli? Bir kere her ÅŸey hakkında malumatınız oluyor ister istemez. Özellikle ÅŸu internet devriminden sonra. Mesela ben Tayland’da ufak bir kasabanın belediyesinin hangi projelerle uÄŸraÅŸtığını bilebiliyorum ya da Ä°stanbul ve Ä°zmir Belediyesi’nin bugün kaç tane klimalı yeni otobüs aldığını okuyorum. Los Angeles Belediyesi’nin sitesinden arsa haritalarını indirip vaziyet durumlarına bakabiliyorum. Üstelik bir de Googgle var ki tamamen bir eÄŸlence ve korku...
Var mı çelik konstrüksiyon isteyen? Mesafe mi kaldı?
Bütün yorumları forumda okuyun!Bütün yorumları forumda okuyun!