26-30 Haziran tarihleri arasında Anadolu Üniversitesi’nde gerçekleÅŸen “kesiÅŸim” üst baÅŸlığı altındaki “öÄŸrenci buluÅŸması”nın gözleri kapalı dinlediÄŸimiz ve gözleri kapalı sevdiÄŸimiz mimarlığa katkısı üzerine biraz durmak ve düÅŸünmek gerekiyor.

Önce etkinliÄŸin tema metninden bahsedersek, metin daha ilk cümlesinde disiplinlerarası çalışmanın önemine odaklanıyor. Hem tasarımda özgünlüÄŸün hem bir tasarımcı olarak dünyada yer edinebilmenin bu kesiÅŸmelerde, geçirgenlikte ve etkileÅŸimde saklı olduÄŸunu söylüyor. Dahası etkinliÄŸin adında geçen “mimarlık, tasarım ve sanat” üçlemesini ayrı ayrı deÄŸil, her birinin birbirini beslediÄŸi düÅŸüncesinden yola çıkarak, büyük bir duyarlılıkla gerçekte “tasarım”ı konuÅŸmak üzere bir araya gelmeliyiz mesajını veriyor, bizlere ve öÄŸrencilere.

Özellikle 2005 yılından beri gündemde olan, siyasetle gündelik hayatın uyuÅŸmaz içeriklerini tam bir özentiyle sürdüren, tüzükler, Oda savaÅŸları, yönetim kurulları, baÅŸkanlar, muhtıralar, biraz daha devam ettiÄŸimizde içinde postal sesleri duyacağımız mesleki yetki ve ayrımlar tuzağını hatırlarsak, burada ortaya konulan içeriÄŸin mütevazılığı ve kapsayıcılığı karşısında sanırım hepimiz amatör kalırız.

Mimarlık, tasarım ve güzel sanatlar fakültesi öÄŸrencilerinin organize ettiÄŸi buluÅŸmada, Türkiye’nin pek çok kentinden, üniversitesinden gelmiÅŸ 200’ü aÅŸkın öÄŸrenci ve bu disiplinlerin aktörleri, sayısı 20’ye varan atölyelerde, Anadolu Üniversitesi Ä°ki Eylül YerleÅŸkesi’nin çayırlarına, avlularına, açık, kapalı mekanlarına yayılarak iki gün boyunca bir sürü kavramı silkeledi, iÅŸler ortaya koydu, resimler, maketler, uçurtmalar, masklar, heykeller yaptı, camla uÄŸraÅŸtı, filmler, fotoÄŸraflar çekti, bir taraftan eÄŸlendi, bir taraftan yeni türden karşılaÅŸmalar, içerikler, malzemeler, araçlar üzerinden yapmanın doÄŸasına ait farklı doÄŸaları sınadı, ve bu tablo kesinlikle ümit verici kısma aitti. Çünkü bu bir mimarlık buluÅŸması deÄŸildi. Çünkü bu buluÅŸma farklı disiplinleri, onların öÄŸrencilerini, eÄŸitmenlerini, pratiÄŸini, içeriÄŸini çakıştırmaya, biraraya getirmeye çalışan amaçları ve niyetleriyle bugüne kadar ki öÄŸrenci buluÅŸmalarından tümüyle ayrışan bir ilkti. Desteklenmesi ve sürdürülmesi gereken bir ilk. Üniversiteler, bölümler, meslek kuruluÅŸları, yetkiler, yasalar, diretmeler, zorlayıcılıklar, Odalar üstü bir içerikle karşımıza çıkan bir ilk. Ve daha önemlisi bunun sahibinin öÄŸrenciler olması. Ve sanırım bizler bu nedenlerle bir kere daha amatör kalacağız.

Onları, özellikle organizasyondaki öÄŸrencileri dinlediÄŸiniz zaman, farklı bölümlerden öÄŸrencilerin biraraya gelerek ortak hareket etmesinin hiç kolay olmadığını anlıyorsunuz. EÄŸitimleri, programları, sorunları farklı görünen bu grupların birbirini anlama ve tanıma çabası, hatta anlamak ve tanımak için birbirilerinin meslekleri hakkında araÅŸtırmalar, ön çalışmalar yapmış olması gerçekten hayret uyandırıcı. Bu anlamda onların yaÅŸadığı sıkıntılar, biraraya gelmekte çektikleri güçlükler çok açık ki daha ileri ki yıllarda, bugün birbirine rakip hale gelmiÅŸ ya da birbiriyle çalışmaktan son derece uzak duran disiplinlerin temelde birbirlerinin tamamlayıcısı olabileceÄŸini onlara gösterecektir. Daha önemlisi, ÅŸu da çok açık ki, ancak böylesi bir platformda ve ancak böylesi ortamların sürekliliÄŸinde, tasarım adı altında buluÅŸabilen her disiplinin kendi yetkinliÄŸinden emin varlığı ve diÄŸerine ihtiyaç duymadığına olan inancı hafif hafif sarsılmaya baÅŸlayacaktır.

Bu yıl TÜMÖB yapılmadığı için katılım ağırlıklı olarak mimarlık öÄŸrencilerinden olsa da, diÄŸer bölümlerin geleneÄŸinde bu türden buluÅŸmalar pek yaÅŸanmadığı için ilgileri daha az olsa da ve organizasyon tanıtımda biraz zayıf kalsa da, hiç önemli deÄŸil. Ä°lki gerçekleÅŸen bu etkinliÄŸin öÄŸrenciler kısmına baktığınızda kendinizi gerçekten iyi hissediyorsunuz.

Peki diÄŸer tarafa, yani bizlere baktığınızda acaba onlar kadar “açık” ve “karşılaÅŸmaya hazır” mıyız? Fazlasıyla kirlenmiÅŸ ve gerçeklik çölünde kuruyup gitmek üzere olan bizler için durum bu kadar basit mi acaba? Mimarlığı bir büyük tablo olarak gören, diÄŸerlerini bu tablonun son rötuÅŸlarını yapması için davet eden bizlerin durumu onların çabasından oldukça uzaÄŸa düÅŸmüyor mu acaba? Tasarımın bu kadar az talep edildiÄŸi bir ülkede, her mimari ürün nadide bir eser olarak ortaya çıktığından olsa gerek, bizler o nadide anları baÅŸkalarıyla paylaÅŸmak istemeyecek kadar benciyizdir. Tasarımcının risk alabilmek, ortamı zorlayabilmek, yeni bir ÅŸeyler denemek, cesur olabilmek için tabi ki bu “ben”e ihtiyacı vardır. Ama bu “ben”, ısrarla en az riskle idare edip onaylanmış doÄŸruların peÅŸinden koÅŸmaya, asla akılcılığı elden bırakmamaya, o nadide bulunur müÅŸterilerle temkinli bir iliÅŸkiye girmeye hizmet ediyorsa, acaba bu gençlerin taleplerine biz nasıl yanıt verebiliriz? Bu anlamda açık bir yaraya parmak bastıkları ortada ve onlarla konuÅŸtukça anlıyorsunuz ki kendilerini bir baÅŸka tasarım ortamına hazırlıyorlar.

Dolayısıyla aldıkları eÄŸitimi de sorgular haldeler. Onları bina içine kıstıran, dersler ve dersliklerle boÄŸan, kanıtlanmış doÄŸruları tashihlerle ezberletmeye çalışan, deneme yanılmalarına, hatta hata yapmalarına hiç olanak tanımayan mevcut eÄŸitim sistemini; ve tasarıma ait serüveni, bilgi birikimini tapınası içeriklerle, neredeyse tek bir kalıba dökülmüÅŸ deÄŸiÅŸmezlerle sunan okullarını eleÅŸtirerek. Çünkü arzuları, yapma ve düÅŸünme eylemini yeni türden karşılaÅŸmalarla zenginleÅŸtirecek, disiplinlerarası iÅŸbirliklerini onlara teÅŸvik edecek, bir baÅŸka eÄŸitim.

Bu buluÅŸmanın içeriÄŸini ÅŸekillendiren, öÄŸrencileri böylesine “anlamlı ve önemli” bir organizasyona teÅŸvik eden mimarlık düÅŸüncesinin, bizdeki görüntüsü ile onlarla bu düÅŸünce arasındaki uyuÅŸmazlık açık. Bu durumun nedenleri üzerine söz söylemeyi, onlar adına daha fazla konuÅŸmadan bitirmek gerekiyor. Ama “mimarlığının amacının, sadece insanların barınma ihtiyacını karşılayan ya da insanların kafasına belirli bir düÅŸünceyi o fikrin taÅŸtan ifadesinin göz kamaÅŸtırıcılığı yoluyla yerleÅŸtirmek olmadığını” söyleyenler de onlar. Ä°steÄŸim, sözlerini ve beklentilerini daha yüksek sesle dile getirme cüretkarlığına sahip olmaları. Çünkü sahip oldukları ortak aklın önemli bir boÅŸluÄŸu iÅŸaret ettiÄŸi kaçınılmaz bir gerçek.Konuyla Ä°lgili Linkler

• Arkitera Etkinlik Dosyası'nda 2007 EskiÅŸehir Mimarlık Tasarım Sanat Öğrencileri BuluÅŸması
• Farklı Disiplinler EskiÅŸehir’de Bir Araya Geldi

Yazara Görüşlerinizi Bildirmek İçin

Buraya yazacağınız görüşleriniz, Arkitera Forum bölümüne yansımayacak, sadece yazara ulaşacaktır. * İşaretli alanlar mutlaka doldurmanız gereken alanları belirtmektedir.

Sizin:
Adınız, Soyadınız *
E-Posta Adresiniz *
MesleÄŸiniz *
Telefon Numaranız	Adres seçimi:
Adresiniz
Mesajınız:
		Lütfen sol imajdaki resimde görülen dizgiyi yandaki kutucuğa giriniz.