Orman yangınları; bizim eski İstanbul yangınları gibi, neredeyse "geleneksel" diyebileceğimiz yangınlardan. Her yıl ne kadar yangın çıktığı yeni yeni açıklanıyor; 1000 yangın, 2000 yangın... Çıra gibi kavrulup giden ormanlar; 1000 hektar, 2000'e yakın hektar ve hep aynı müjde:
- Nihayet -şuradaki, yahut buradaki- orman yangını kontrol altına alınabildi.
Meteoroloji uyarılarda bulunuyor:
- Nem oranı çok düşük Basra Körfezi sıcakları geliyor; özellikle ormanlar daha çok tehlike altına girecek...
Elektrik tellerinden çıkan kıvılcımlar, anız yakımları, piknik ateşleri yanında; bir sigara izmariti bile yetiyormuş koskoca bir ormanın cayır cayır yanmasına...
Bendeniz ise banyodaki tüp gazlı ve kocaman ayar düğmesi de elektrik çakmaklı şofbenin çakmağını; o kadar çaktırıp çaktırıp da bir türlü sonuç alamadıkça; bir sigara izmaritinden çıkan orman yangınlarını düşünüyor ve bizim şofben çakmağının, bir izmarit ateşi yanındaki güçsüzlüğüne adeta bozuluyorum.
Orman yangınları ve çocukluğumun bir türlü yanmayan sobaları, mangalları, maltızları...
Bir yanda bir türlü yakılamayan ateşler; bir yanda asla çıkması istenmeyen yangınlar...
Henüz daha televizyonlar yokken ve ajans haberleri de, sadece tek kanallı Devlet Radyosu tarafından yayınlanırken; ne o cehennem manzaralı orman yangınlarının nereleri yakıp kavurduğundan haberimiz olurdu, ne su baskınlarından, ne de kimlerin nerelerde ölüp ölüp gittiğinden...
İlkokul çocuklarına ise, hep bir ağızdan söylenen şarkılar öğretilirdi:
Sen ne güzel bulursun
Gezsen Anadolu'yu;
Dertlerden kurtulursun
Gezsen Anadolu'yu.
Bir yanda siyasal parti propagandalarının gümbürtüleri; bir yanda yayılıp giden orman yangınları; bir yanda iz düşümlerinin nerelere kadar uzandığı bir türlü bilinemeyen türlü türlü çete haberleri; bir yanda trafik kazalarındaki şampiyonluk ve mıknatıs bacaklı güzel genç kız fotoğrafları...
Bu arada yangınları canla başla söndürmeye çalışan itfaiyecilerin nasıl bir hayat çerçevesi içinde yaşadıkları, nedense hiç gelmez gündemlere...
Türkiye'deki itfaiye teşkilatının dökümünü bilen bir siyasetçimiz, yahut bir bilimcimiz var mıdır, bilmiyorum.
Sadece bildiğim, son 80 yılda resmi araba alım ve bakımlarına kaç yüz milyar dolar harcandığı ile; aynı sürede itfaiye teşkilatına ne kadar yatırım yapıldığı sorusunu yanıtlamaya, kimsenin yanaşmadığı.
Bir sigara izmaritinin çıkardığı belalar...
Bir inşaatta zor bela iş bulmuş birkaç gurbetçi işçinin; bir gölgelikte çömelmiş, baş ve işaret parmakları arasında tutarak içtikleri sigara ve bir fiskeyle uzağa fırlattıkları izmarit...
Sigara ve sigara dumanları üstüne yazılmış şiirler; öykü ve roman sayfaları...
İzmaritler, sadece orman yangınlarında zebanileşerek giriyor sayfalara.
İzmarit balıkları üstüne yapılmış araştırılar ise, tümen tümen; hangi denizlerde yaşadıkları, ne kadar büyüdükleri, hangi familyadan sayıldıkları vs...
Eski İstanbul'un ahşap evleriyle, mahallelerini küle çeviren ünlü yangınlarının; genellikle patlıcan mevsiminde mangallardan çıktığı saptanmıştı.
Sigara izmaritinden çıkanı hiç mi yoktu acaba?
Bir de o zamanların "tulumbacı" diye adlandırılmış; omuzlarında, karşılıklı geçip su basacakları çift saplı tulumbasıyla, küçük bir su tankı taşıyarak koştura koştura yangına giden itfaiyecileri...
11 gün sonra bakalım siyasal yöneticilerimiz kimler olacak?
Ya bizim itfaiye teşkilatının düzeyi, ne zaman Boston'dakiyle eş değerde olacak?
Meteoroloji de uyarıp duruyor: Nem oranı çok düşük Basra Körfezi sıcakları geliyor; özellikle ormanlar daha çok tehlike altına girecek.
Aman dikkat; sadece siyasal nutuklar değil, bir sigara izmariti bile yetiyor ortalığı yakıp kavurmaya...
Ateşlemeye de, ateşlenmeye de çok mu yatkınız acaba?