Proje Müellifi
Mehmet Zafer Ünal
Recep Semizoğlu
Baran Yardımcı
H. Ferruh Yardımcı
H. Ayşegül Tekin
Sema Boyoğlu

Danışmanlar
Bike Ünal
Y. Taner Gültekin
Faruk Günhan
M. Oğuz Özce

“Tiyatronun diğer edebi eserlerden en önemli farkı; diğer edebi eserler okumak ve dinlemek için yazılmışken, tiyatro oyununun sahnede seyirci önünde oynanmasıdır. Değer ölçülerini, izleyenin kanaat ve anlayışlarından alır. göze görünür bir karaktere sahip olması, canlı olarak meydana geliş niteliğiyle toplum psikolojisine hitap eder.”

Tasarım Yaklaşımı
Yapı programının gereksinimleri ve hedeflenen tasarım anlayışının çatışması süreci, yapının işlev bakımından yüksek yoğunluktaki mekanlarının zemin altı kotlarda, kullanıcılar için çekim alanı oluşturacak alanların zemin ve üst kotlarda kentsel saçak örtüsü ve seyir kulesinde çözümlenmesine sebep oldu. Bu yaklaşım yapı programının gerektirdiği gabarinin yer altına alınmasına, üst fuayenin bir toplanma alanına dönüşmesine ve sofita iz düşümünde üst kotlarda farklı vistalar yaratacak mekan çözümlemelerine imkan verdi.

Beyoğlu’nda Şişhane Tepesi'nde yer alan yapı, panoramayı kesintiye uğratmayan, alt yoldan, üst yoldan ve diğer her yönden geleni karşılayan bir kapı gibidir.

Yapının eksi kotlarında, algının çok yönlülüğü ve insan bedeninin yansıma, serbest bırakma gibi eylemler yoluyla çıktığı gezinti sonunda zengin bir görsel deneyimlenme kazanması amaçlanmıştır. Çıplak göz artık yerini "sine-göz"e bırakmıştır. Herşey geçirgenleşmiştir. Oluşturulan mekanlar arasındaki rampa ve geçitler gözü, hem yatay hem de düşeyde hareket ettirirken, görüntüyü en küçük ayrıntıdan en genele, bütüne oluşturan bir çerçeve içine yerleştirmiştir. Galerilerde değişken duvarlar, büyük mekanların gerektiğinde bölünebirliliğini sağlamaktadır.

İç mekanda oluşturulan boşluklar sayesinde, yer birden fazla mekana dönüşebilir şekilde tasarlanmıştır. Yerin bittiği yerde ise coğrafya devam eder. Geri dönüşü kurgular, aynı yerdendir ama hep devam eder, geri döner.

Tarihsel belleği çok eskilere dayalı olan bu alanda, her yeni dönemde yaşanmışlığın katmanlarının bir bir hissedildiği, adeta “kokusunun” algılandığı bu panoramada, yapı gurubunu o katmanlara daha yaklaştırarak, gönderme yapmak istenmiştir.

Üç ayrı salon mekan zenginliği verilerek ayrı kotlarda çözüldü, fakat birbirleri ile ilişkisi kesilmeden, bir fuayeden diğer bir fuayeye aynı anda istenildiğinde temas içinde, istenirse kopuk olarak etkinliklerin işlenmesi sağlandı.

Yapı, Beyoğlu Vergi Dairesi tarihi binası ile tamamen uzak kalarak, yakınlaşmayı benimsedi. Tarihi bina tamamen, müze, sergi ve kokteyl alanı olarak kurgulandı. Bodrum katı ise tiyatro binasına hizmet veren teknik hacimleri barındırmaktadır.

Bina, Beyoğlu'nun en güzel yerlerinden, omurgasından birinde bulunan alanda yerleştiğinden, bu güzel yerin "kendisinin bir sahne" olduğu düşüncesi binayı oluşturan en baskın vurgudur. Sahne kendini izleten ve sahnesinden tüm panoramayı izleyendir. Tasarlanan tiyatro alanı, bir “an”ının görüntüsüdür, hiç bir nesneyi temsil etmeye çalışmadan kendisidir. Olduğu gibi...İBB Şehir Tiyatroları Beyoğlu Sahnesi Mimari Proje Yarışması