Kazanan Ekip: Carole Pralong (ekip başı), Yardımcılar: Kevin Joutel, Nathanaelle Baes / Fransa

Sümer-İstanbul’daki Europan projesi İstanbul’un durumunu bir bütün, 12 milyondan fazla nüfuslu bir megapolis, olarak ele almamızı sağladı. Şehrin gelişi güzel yayılışı, çevresini yüksek kuleler ve gecekondularla bezenmiş sıradan bir alan haline getirdi. Sümer‘deki proje bu sorunun cevabını bulma sorumluluğunu bizim üzerimize bıraktı. Bu şartlarda alternatif proje neydi? Cevap vermek zorunda olduğumuz sorular sadece sismolojik sorular değildi.

Üç ana soru şunlardı:
1. Daha yaşanabilir yerleşim nedir?
2. Bir spekülasyonla ve sosyal yapının yapaylaşmasıyla nasıl baş edilir?
3. Ulaşımı sağlamak için doğru strateji nedir?

Öneri: Daha Yaşanabilir Bir Yerleşim
Daha iyi bir konstrüktif teknoloji bahanesiyle, sosyal şehirsel ve peyzajı içeren tekdüzeliği getirecek bir ideolojiyi benimseyemez, başka bir yerde üretilen iskan modellerin ithal edemeyiz. Projenin amacı toplumsal ayırım yapmak değildir. Karışık bir şehirsel alan içinde farklı alternatifleri olan bir yaşam sunmayı amaçlıyoruz. Sürdürülebilir gelişim, sosyal ve çevresel çeşitliliği entegre eden ayırımcılık- karşıtı bir sürecin formülüdür.
Daha yaşanabilir bir yerleşim bu özel durumda parasismik olarak düşünülmeli: Dünyasal güçlere emen parasismik bir temel.
Yerin iç yapısı bir kayma makinesine temel olarak kullanılmıştır. Esas olan ise yeni bi katmandır: süregelen sokak yaşamı.
Yaşama şeklinizi seçmek için daha çok özgürlük tanıyan yer: Yoğun/ alçak/ kentsel/ doğal/ toplu/ kişisel/ kiralık/ mülki/ hücresel/ bilindik/ genç/ yaşlı/ gece/ gündüz/ kutsal/ kutsal olmayan (bayağı)/ erkek/ dişi.
Geri dönüştürülmüş toplumsallığın çeşitlenmiş açık alanı. Evrensel ama kesintili bir ağ.

Kime Yönelik Bir Strateji?
Şimdiki sakinleri muhafaza etmeyi seçiyoruz ve şehri bir peyzaj olarak düşünüyor, karışık bir bir yoğunluğun taraftarı oluyoruz.
Metropolit mülkiyetin inşa etme baskısının etkisiyle, göçmenlerin sosyal ardalan karışımını da emerek bir çeşit entegre matris inşa ederek baş etmeyi seçiyoruz. Şehir sakinlerine olumlu bir kentsel imaj sağlama isteği bizi yerel özellikleri geri-dönüşüme uğratmaya yönlendiriyor. Kendi kendine inşa edilmiş bir alana kurulmuş, sürdürülebilir bir şehir. Zihinsel topografya başlangıç noktası olarak kabul edilmiştir. Birleşimin temelini insanlığın gelişim tarihi olusturuyor. Açık alanların biyolojik ve sosyal yararlılığını kavrayarak, bunun üzerine yeni görüşler yaratıyoruz.

Dönüştürme Stratejisi
Tabula Natura
Coğrafik düzenden birşeyler öğrenebilir miyiz?
Olgunlaşma = Büyüme ve yansıtma zamanı.
Zaman projenini temel malzemesidir.
Proje, Sümer Mahallesi’nin geçici durumunu ifade etmek için kullanılan bir araçtır. Kentsel alan anında degişebilir değildir. Parça parça, kesintili bir işlemdir.

Boşluklar üzerinde çalışmak, yerin değerini geri plana atmamıza neden olur. Proje, kentsel bir yenilenmenin araçları olan bu boşlukların oluşturduğu bir harita önermektedir.
Var olanı araştırmak kentsel bir akapunktur stratejisi ortaya çıkartıyor. Bir boşluğu konumlandırmak, nüfüs yoğunluğunu kırmak icin bir yol.
Bu acil durumun ışığında, alanı mafsal noktası olarak kabul edip, birbirini takip eden kısımlardan oluşan bir kentsel tasarım düşünülmüştür.


Kavramsal Yaklaşım
Zemin ve Yerüstü
Yer politik bir konudur. Sakinleri, Sümer’in tarihinin sahipleridir. Bu alanda kaderi belirleyen zemin ve topoğrafyadır. Kevin Lynch tarafından geliştirilen mantık imajının bir parçasıdır. Amaç, bir alanın yenilenmesine oranın sakinlerini de katabilecek bir sistem oluşturmaktır. Yeni bir çeşitlilik oluşturabilmek adını çeşitli yaşam şekilleri önerilmiştir.

Kalınlık Olarak Zemin
Yerin varolan potansiyelini geliştirmek üzere iki çesit mimari önerilmiştir. İlk olarak, yerde kurulmuş bölgenin kentsel formunu ifade eden bir mimari. Büyük boşluklarda inşa edilmiş yüksek yoğunluk birimleri karışık bir program yaratır. Boşlukta kayan bloklar toplu bir yerleşim sağlar.
İkinci olarak, kentsel alanın yeni zemin formlarınn üzerine yatırılmış daha hafif bir mimari öneriliyor. Üzüm salkımına benzer birimlerin oluşturduğu daha kapalı yaşam alanlarıyla sürekli bir bütünlük içinde olan bir kamusal alan. Bu birimlerin yeni topografya üzerindeki dağılımları gelişigüzel ve esnek. Prefabrikasyon ise sadece acil durumlar bağlamında bir inşa yolu.

Yüzey Olarak Zemin
Küçük bloklar arası ayrımlar “düşünülmemiş” boşluklardır. Bu boşlukların tamamı kullanışllı, kamusal ve toplu alanlara çevrilmiştir. Kamusal olanın geri dönüşümü.
Kentin içindeki boşlukları yeniden değerlendirmek toplu alanı yeniden düzenlemek anlamına geliyor. Herşeyin olabileceği belirsizlik alanları. Zemin altyapıyı emmek için deforme edilmiştir: yollar, kamyonlar, su kanalları.. Sokak birinci zemindir.bodrumikici zemini yaratır. Oluşturulan bloklarsa açıktır.

Altyapı Olarak Zemin
Altyapı artık kent için bir sınır veya sınırlayıcı değildir. Sümer ve çevresi arasındaki ilişkileri geliştirmeliyiz: İstanbul’un yeşil kemeri ve denize giden yol. Su, enerji, ulaşım açık alana ek alar oluşturmak üzere tasarlanabilir. Çevre mühendisliği prensipleri zeminde altyapı içerme teşebbüsüyle birleştirilmiştir. Bu bağlamda, kamusallık kenti doğal görünümüne bağlayan yoldur.

Hidrolik altyapı doğal bir peyzaj yaratmanın temel çıkış noktası. Su dolaşımı artık ne kentsel gelişim ne de Sumer’in kentsel peyzajını yaratmak için zorunlu bir fonksiyon. Büyük ölçekli peyzaj yapıları, alanın çerçevesini kesişen toplu peyzajlarla çizer. Kesişen alan hissinin modifiye edilmesiyle, alanların içine girip mimariyi geliştiren bir düzen yaratan yürüyüş, kişinin ilk estetik eylemi haline getirilir.

YorumlarYorum Sayısı: Henüz hiç yorum yapılmamışBütün yorumları forumda okuyun!
Bütün yorumları forumda okuyun!