Küratör Olarak Işık
Benim önerim disiplinlerüstü bir sanat enstitüsü için yeni bir model. Bunun için tarihte en ilham verici iki kültürel enstitüyü, Doğu Almanya’daki “Festival Evi”ni ve “Alman Atölyesi”ni inceledim.

Festival Evi
Işık, Sanat ve Mekan
Heinrich Tessenow tarafından inşa edilen ve Adolphe Appia’nın eskizleri ve sahne tasarımlarıyla dekore edilen Festival Evi, ışık gölge oyunlarıyla gerçekleştirilmiş bir başyapıt. İnşa ederken yarının ışığını da inşa ettiler. Appias’ın çizimleri aydınlık ve karanlığın heyecanını, aralarındaki hiyerarşiyi gösteriyor. Bunlar onun sahne tasarımında üç boyutlu hale gelerek oyuncu ve izleyici arasında bütün sınırları yok ediyor, ışığın kendi başına bir gösteri olan saf gücünü kutluyor.

Bugün Festival Evi’nin kullanıcıları çok çeşitli ve birbirinden oldukça farklı sanatçı topluluklarından oluşuyor. Onların birarada kalma ve çalışma arzularını destekleyen, birbirlerini etkilemelerini ve birbirlerinin deneyimlerini paylaşmalarını sağlayan bu mimarinin ortaya çıkardığı formülasyon.

Araç ışıktır. İlk önceki festival evi gibi yeni şekillendirilen festival evi de ışıkla planlanmaktadır. Bu ışık açılan ve kapanan alanları, hareketi ve durgunluğu, her günkü değişim ve dönüşümü tanımlamaktadır.

Alman Atölyesi
Mobilya Tasarımından Mimari Tasarıma
Her nasıl olursa olsun teknik ve malzemeye dair araştırmalar büyük oranda geçmişe, özellikle de ahşap mobilya ve iç mekan tasarımları yapan Alman Atölyesi’ne dayandırılır. Mobilya tasarım yöntemleri burda daha büyük bir ölçeğe taşınarak mimari sistemler oluşturmak için kullanıldı.

Işık geçirebilmesi için kontrplaklar metal yapraklarla kaplı yastıklarla kaplanıyor, böylece eşit sertliğe ve saydamlığa sahip oluyordu. Burada malzeme ve ışık birlikte hareket ederek mekanı, hareketi, yarının Festival Evini tanımlıyor.

Birleştirme ve Yoğunluk
Kompleks bugün terk edilmiş bina yığınları halinde. Kalan binalarının bazıları çoktan yenilendi, diğerleri ise yok olmak üzere. Öneri tüm bu değişik, sanatsal üretime oldukça sağdık çevresel faktörlerle kompleksin kendi içinde tek, çevresel olarak çoğulcu bir bina olarak işlemesidir.

Çevresel Çoğulluk ve Işığın Özgünlüğü
Öneri, çok çeşitli ve farklı kullanıcılara uygun olarak nişlerin oluşturulacağı mekansal bir süreklilikten oluşuyor. Aktif alanlar birbirlerine ışıkla bağlanırken, diğer alanlardan karanlıkla ayrılacak. Bütün bu stüdyolar birbirlerine bitişik olacak. Her bir stüdyonun kullanıcıları ve böylelikle çevresel koşulları belli olacak.

Eski Festival Evi’nin hiyerarşik ışıklandırma metodu burada ayrı bir ışık olayı olarak kendini gösterecek, sanatsal üretimin birleştirici metodlarını destekleyecek. Işık küratör olacak.

Jüri Yorumu
Güçlü bir potensiyel taşıyan gerçekten mükemmel bir proje fakat mimari bir sonucun yanında mimari bir fikirden yoksun.İmaj Galerisi

Pafta 1

Pafta 2

Uluslararası Velux Yarışması 2006