reklam

7. Mimarlık Öğrencileri Buluşması'nın teması "sen", ortaklaşılmış ve tamamlanmış bir düşünce dizgesinin ifadesi değildir. Bu başlık, düşünceler arasındaki "buluşmalar ve çarpışmalar"la katılan her "birey"in "dönüşüm"üne ivme kazandıran bir süreci belirtir.
Süreç, sonuçtan; yolculuk, varış noktasından ön plana alınmıştır. Böylece "birey"ler, ortaya konmuş bir ürünün izleyicileri değil, katılımlarıyla "buluşma"nın birebir gerçekleştiricisidirler.

7. Ulusal Mimarlık Öğrencileri Buluşması Organizasyon Komitesi* olarak tema toplantıları adı altında birçok kere toplandık. Bu toplantılarda niyetimiz, buluşmanın açmasını istediğimiz tartışmanın ne olduğu konusunda ortaklaşmak ve içeriğin çerçevesini çok net çizerek etkinlikleri bu iskelette yapılandırmaktı. Uzun tartışmalarla "ne" sorusuna cevap aradık. Dertler "bir" değildi. "Temanın belirlenmesi için son tarih"ler her hafta bir hafta sonrasına erteleniyor, sohbet ederken (nedense) enine boyuna konuşmadığımız "mimarlık öğrencisi olmak"taki, mesleğin uygulamasındaki bir sürü sorunu paylaşmanın heyecanı, yerini umutsuzluğa terkediyordu. Önceliklerimizde, bakışımızda ortaklaşamıyorduk (bir elin parmakları kadar insan). "Herşeye rağmen", aylar sonra bizi "bir kere daha" tema kararı almaya çalışmaya motive eden güç, paylaşıyor ve dönüşüyor olmamızdı. Birgün, "ne" sorusunu bıraktık. "Nasıl" sorusu "önümüzü açacak" olan soruydu. Sonra aktık.

Sen, "nasıl" sorusuna verilmiş cevaptır. "Katılımcı"yı ürünün bir parçası olarak çağırır.

80'lerde doğmuş bir kuşak olarak bizler, "her koyun kendi bacağından asılır"ın koyunları olmak üzere yetiştirildik. Söyleyeceğimiz söz kendimizedir, kendimize söyleriz(??!?), 1/1-1/20 ölçekleri içinde yaşarız, iddiamız bireyseldir, "ünlü" ya da "çocuk sahibi" olmak arasında tercih yaparız, hayallerimiz gerçekçidir.

"Buluşma" doğası gereği kendi-kendimize oluşumuzu kırar. "Sen", dönüşümün yapıtaşıdır(yapıtaşısın). Biz, herbir katılımcının duyarlılıklarından bir yolculuk oluşturmak dileğiyle yola çıktık. Paylaşarak (düşüncelerimizi çarpıştırarak) dönüşmeyi bir yöntem olarak belirledik. Bunun için talep ettiğimiz, katılımda gönüllülüktür.

7. Ulusal Mimarlık Öğrencileri Buluşması, en üst düzeyde katılım sağlayacak etkinlik türleri olarak öğrenci atelyeleri ve sunumlarından oluşur. Atelye çalışmaları, 10 ila 20 kişi arasında katılımcının beraber çalışması ve ürünlerini tartışarak çıkarması (tepkime) için bir zemin olarak düşünülmüştür. Atelyeler arasındaki iletişimin en üst düzeyde sağlanmasına çalışılmıştır (gaz ve toz bulutu). Birlikte eğlenmek, müzik, oyunlar, atelyelerde çıkan ürünlerin yanında atelyelerin de sergilenmesi bu iletişimin yolları olarak belirlenmiştir. Atelyelerin konuları atelye yürütücüsüne bırakılmıştır. Katılımcılar, katılmak istedikleri atelyeleri seçerler.

Öğrenci sunumları, öğrencilerin disiplin içi ya da dışı ürünlerinin sunulması ve tartışılması yoluyla paylaşılmasını amaçlar.

Buluşmanın yöntemiyle, yalnızca bir organizasyon biçimi olarak değil; çağımızın bir tartışması, mimarlık disiplini dahilinde üretilen işlere de uyarlanabilecek bir yaklaşım olarak düşünülmesi dileğindeyiz.

Bulusma yedi

Bulus İnsanın buluş yetisi, duyumsal kavrama ile zihinsel anlama arasında şaşırtıcı ve uyumlu bir karışım ortaya koyar. Durumlara ve mizaclara göre bu yeteneklerden biri ağır basar. Bazen ilham, bilinçsiz ve içgüdüsel olarak parlayıverir. Bazen de buluş, uzun, bilinçli araştırmaların sonucudur. Böyle bir buluş, zekanın bir meseleyi yakalaması ve çözmesidir.

Hayal Bütün bu durumlarda hayaller esaslı bir rol oynar. Onlar Duyusal izleri korur, açığa vurur ve kavramları hazırlar. Bu sebeple buluşa "hayal etme" denilebilir.

Organizma Hayal etme üreticidir; çünkü organizma tarafından saklanmış duyusal izlenimlerden doğar. İzlenimlerin dışa vurulması, karşılıklı bir etkileşimi de beraberinde getirir. Bireyler arası bu etkileşimin artık başka parametreleri ve işleyiş şekilleri vardır.

Sen "Sen"ve "Ben" kavramları bu zincirin parçalarıdır. "Buluşma yedi", mimarlık öğrencileri arasındaki düşünsel zinciri oluşturmak için bir çabadır. Şüphesiz ki
böyle bir zincirin sonu yoktur; ama başlaması gereken bir nokta varsa o da "Sen" olmalıdır. "..."Sen", "ben"den eskidir; "sen" kutsanmıstır, ama "ben" daha kutsanmamıstır..." F. Nietzsche.

Çağrı Paylaşmak için "sen"i bekliyoruz... Yaptıklarını, daha önemlisi yapmak istediklerini getir. Yazdıklarını getir, dinlediklerini, sevdiklerini, sevmediklerini, sözlerini getir... Fotoğraflarını, kitaplarını, maketlerini, projelerini getir. Varsa kedini getir... Yoksa kendin gel; ama kalemini mutlaka getir. Oturmaya değil, üretmeye gel. Birlikte üretip, birlikte hayal edelim.

Web: http://www.arch.metu.edu.tr/bulusmayedi

TÇMB ve Mimarlar 1927 Derneği'nin katkılarıyla.