Metronun 1931 - 35 yılları arasında gerçekleştirilen ilk aşaması, bir gereklilik sonucunda yapıldı. Bir dizi propagandaya konu olsa da hiçbir zaman “Stalin’in metrosu” olarak tanımlanmadı. Eski mimarlar, metro komisyonundan uzak durarak gençler için yer açmayı amaçladı, ancak 1935’te başlayan ikinci aşamada yaklaşımlar değişti. Politik bir simge haline gelen Moskova Metrosu, artık büyük bir bütçeyle destekleniyordu. Bunun bir sonucu olarak, Mayakovskaya, Elektrozavodskaya ve Partizanskaya gibi istasyonlar, Stalinist tarzın önemli örnekleri olarak hayata geçti.
Savaştan sonraki ilk hattın 6 yılda tamamlandığı metro için açılan yarışmalara, mimarlar yoğun ilgi gösterdi. Stalin iktidardan düştüğünde tamamlanan Luzhniki ve VDNKh istasyonları ise, “fazlalıklardan arındırılmış” olarak inşa edildi. Ancak mimari özellikleri incelendiğinde Stalin’in çizgisinden ayrılmadıkları gözlenen istasyonların sonuncusu da hizmete açıldığında, Stalinist mimarlık döneminin son noktası da koyulmuş oldu.
İmaj Galerisi
 Bolshaya Kaluzhskaya, Kaynak: Wikipedia |  Kutuzovsky Bölgesi, Moskova. Kaynak: Wikipedia |  Dışişleri Bakanlığı Binası, Moskova. Kaynak: Wikipedia |
 Moskova Devlet Üniversitesi, Kaynak: Wikipedia |  Ukrayna Oteli, Moskova. Kaynak: Wikipedia |  Dorogomilovo Bölgesi, Kaynak: Wikipedia |
 Mokhovaya Caddesi Binası, Zholtovsky. Kaynak: Wikipedia |  Moskova Kanalı, Kuzey Terminali. Kaynak: Wikipedia |  Rusya Büyükelçiliği, Helsinki. Kaynak: Wikipedia |
 Moskova Üniversitesi, Kaynak: Wikipedia |  State Duma (Eski STA Binası) |  State Duma (Eski STA Binası) |
 Zemlyanoy Val, Kaynak: Wikipedia |