Aslında, Doğu Avrupa'nın kentleri sosyalizmden önce Batı Avrupa ile birçok ortak noktaya sahipti. Ancak sosyalizm politikaları, hatrı sayılır dönüşümlere yol açtı. Gelire veya zenginliğe bağlı olmayan bir yapılaşmaya sahip sosyalist kentlerde konut, devlet eliyle konumlandırılıyor ve dağıtılıyordu. Devlet içinse konut demek, iş sahibi olmak demekti. Dolayısıyla iş yeri ve konut bir arada düşünülüyor, ortaya keskin sınırlarla ayrılan konut alanları çıkıyordu. Ancak bu kez sınıf veya güç değil, ekonomik işlev tarafından çizilen bir sınır söz konusuydu. (Ancak bu, elbette "ideal sosyalist kent"ten bahsedildiğinde geçerli olan bir durum. Sosyalist kentlerde hüküm süren gerçek koşullar, bu idealden fazlasıyla sapıyordu.) Bunun en uç örnekleri, yeni yapılan fabrikaların etrafında inşa edilen yeni kentlerdi. Doğu Avrupa ve Sovyetler Birliği'nde sosyalizmin gerçekten hüküm sürdüğü kentlerde ve Çin'in de büyük bir bölümünde, devletin mekansal bölünmeyi ve mekan planlamasını yönlendiren güç olduğu, tartışma götürmez bir gerçek.
Bölünmüş Kentler