Önsöz
Bilindiği gibi toprak, çok eski dönemlerden beri insanların barınmak için yararlandıkları malzemelerin başta geleneklerinden biridir. Bu gün de yer yüzünde yaşayan insanların büyük bir çoğunluğu, topraktan yapılmış evlerde oturmaktadırlar. Bu bir yönden toprağın yapı malzemesi olarak hemen hemen her yerde kolay ve bol tedarik edilebilmesi nedeniyle ise de, diğer yönden de topraktan oluşturulan yapının diğer malzemelerle yapılanlara nazaran bir çok yönden daha yararlı olmasından kaynaklanır. Toprak yapı, başka olanak bulunmadığı dönem ve yörelerde, zorunluluk nedeniyle kullanılan, toplumun refah düzeyinin yükselmesi olanaklar elverdiği an terkedilmesi gereken bir malzeme olarak görülmeğe başlanmıştır. Oysa, günümüzdeki sosyal ve ekonomik koşullar, toprağın yapı için yararlı yönlerini tekrar ön plana çıkarmıştır. Bu gün toprak yapı, en az gelişmiş ülkelerden en gelişmiş ileri endüstri ülkelerine kadar, dünyanın her yerinde, üzerinde en çok çalışma ve araştırma yapılan konuların başında yer alanlarda biridir.
Toprak yapı , konut, işyeri ve hizmet binalarının yapımı için
Ülkede bol bulunan kaynaklardan en kolay ve en ileri düzeyde yararlanmayı, Yöre halkının gelenek ve göreneklerini değerlendirme olanağı, Etkin ölçüde enerji tasarrufu, Kalkınma için gerekli kaynakların yapı sektöründeki kullanımını en az düzeye indirmeyi, Her mevsimde bina içinde kullanıcıya en uygun yaşam koşullarını, Güneş enerjisinden en kolay yöntemlerle en üst düzeyde yararlanmayı, Günümüzde uygarlığın gereği olan her türlü donatımın yapıda uygulanması olanağını, sağlar bu nedenle toprak yapı, günümüzde “Çağdaş Yapı” niteliğini kazanmıştır. Elbette ki toprak yapının da, diğer yapı türlerinde olduğu gibi, bazı sakıncalı yönleri vardır. Bunlar gerekli önlemler alınarak ve ön görülen koşullara uyularak, ya tamamen giderilebilir, ya da en aza indirilebilir. Elinizdeki bu kitapçıkta bunlarla ilgili ayrıntıları bulabileceksiniz.
Toprakla yapıda iyi sonuç almada, dikkat edilmesi gereken husus, sağlanması gereken koşul, bu iş için uygun toprak türünü seçilmesidir.
Bununla ilgili ayrıntılar (bölüm 2.1)de verilmiştir. Toprak malzemenin en belirgin iki sakıncalı yönü, basınç dayanımının az, rutubete karşı duyarlılığının fazla olmasıdır. Ülkemizde bir çok yörede, yeterli iyi kalitede toprak bulmak mümkündür. Daha iyi, yani, basınca daha dayanıklı, rutubete karşı duyarlılığı daha azaltılmış,suda dağılmayan, yüzeyleri düzgün ve toz üretmeyen kerpiç elde etmek maksadıyla, toprağa çimento, kireç,alçı ve diğer bazı katkı maddeleri katılır. Bunlar arasında alçı katkılı kerpiç üretimi, ülkemiz için daha uygun sonuçlar verdiğinden, diğerlerine tercih edilmiştir. Alçı katkısı ile nitelikleri iyileştirilmiş kerpiçe “ALKER” adı verilmiştir.
Bugünün uygarlık düzeyinde, her türlü konforu,en kolay, en ucuz ve en az enerji gereksinmesi ile sağlayabilecek kırsal yöre yapılarının ALKER ile gerçekleştirilebileceği, ALKER'in kısal yörelerde yapılaşmaya önemli katkısı olacağı inancındayız.
ALKER (Alçılı Kerpiç) üretimi ve ALKER ile yığma yapı kurallarını ana hatları ile vermek, yararlarını belirlemek ve olası sakıncaları en aza indirecek önlemleri açıklamak amacıyla bu kitapçık hazırlanmıştır. Bilinen normal kerpicin niteliklerinin üstünde, daha kaliteli bir duvarı, benzer diğer duvar malzemesine nazaran daha uygun koşullarda elde etmek isteğiniz zaman, yapınızı ALKER ile yapabilirsiniz. Bu, yapınıza alçı maliyetini ekleyecek ve bir alçı çalışma koşullarına uymanız gerektirecektir. Fakat artmalara karşılık herhangi bir katkılı kerpiçten daha ucuz bir duvar malzemesine ve daha kaliteli bir yapıya sahip olacaksınız.
1. Genel Bilgiler
1.1. Neden Toprakla Yapı?
Barınma sorununun çözümünde, ucuz ve hızlı yollardan birisidir. Yaşam konforunun en iyi düzeyde sağlar. Maliyeti en az, üretimi tesis kurulmasını gerektirmeyen tek malzemedir. Kendi evini yapana, kendi olanaklarını değerlendirme ve bu yolla ev sahibi olma olanağı verir. Seri üretim olanaklıdır ve maliyette büyü indirim sağlar. Malzeme üretiminde, malzemenin taşıma işinde enerjiden, Binanın tüm kullanım süresince yakıttan tasarruf sağlar. Kendi öz kaynaklarımızdan yararlanma olanağı sağlar. Konut yapımı kolaylaşır, İşyeri,kümes, besi ahırları vb. yapılabilir. Tarımsal ürünlerin işlenip değerlendirilmesi ve yöresel el sanatlarının gelişmesinin ön şartı olan kırsal yörelerde uygarca yaşamın gerçekleşmesi olanağını artırır. Kırsal yörelerde bilinen yapım teknolojisinden yararlanma ve onu geliştirme olanağı verir. Yeterli sağlamlıkta bina yapılabilir. Çevre kirlenmesini önlemesi açısından önemli katkıları vardır.
1.2. Neden Alker?
Alker, uygun kerpiç toprağına %10-20 arasında alçı katılmış bir kerpiç türüdür. Fizik ve mekanik nitelikleri, normal kerpiçe nazaran yapı için gerekli olan yönde, önemli ölçüde iyileştirilmiştir. Buna ilişkin değerler Tablo-I’ de verilmiştir. Alker’e katılan alçının çabuk priz yapması, kalıptan çıktığı sırada yeterli sağlamlık kazanmasını sağlar. Uygulamada, kurutma için işçilik ve zaman sarfına ve kurutma alanı ayrılmasına gerek kalmadan kullanma olanağını kazandırır.
Alçının çabuk priz yapması (katılaşması) kilin kuruma sırasında normal olarak yapacağı büzülmeyi ve kurumanın dengeli sağlanamadığı zamanlarda bünyede oluşacak çatlama ve biçim değişmelerini önler. Bu olaylar, tabloda görüldüğü gibi, dayanımın artmasına ve suda dağılmamasına neden olurlar
|
Fiziksel Nitelikler |
Mekanik Nitelikler |
|
Sertleşme Süresi |
Birim Hacim |
Isı İletkenlik |
Özgül Isı C |
Buhar |
Basınç Dayanımı |
Eğilmede Çekme |
Tablo – I Alkerin Fiziksel ve Mekanik Nitelikleri
Yukarıda verilen Tablo’ da ALKER ‘in fiziksel ve mekanik niteliklerini belirleyen değerler, ALKER ile yapılan yapı bünyesinde normal kerpice ek olarak şunları sağlar.
- Isı ve rutubet geçirimine karı gösterdiği dengeli direnç ve ısı depolama kapasitesinin yüksek olması, yapının fiziksel niteliğini yeterli düzeye getirmek için başka ek yardımcı malzeme katmanları ve soğuk dönemlerde, en uygun yaşam koşullarını sağlamaya yeterli olur.
- ALKER duvarlı yapıda duvar içi yüzey sıcaklıkları diğer duvarlara nazaran daha yüksek olur. Bu daha alçak iç ortam sıcaklıklarına insanların kendilerini yeterli ısıl konforsa hissetmelerini sağlar. İç ortam sıcaklıklarında insanların kendilerini yeterli ısıl konforsa hissetmelerini sağlar. İç ortam sıcaklığının 220C’den 20 yada 190C’ye indirilmesi, ısıtma için sarfedilen yakıttan, büyük ölçüde, diğer bir tasarruf kaynağı oluşturur.
- ALKER çabuk sertleştiğinden katkısız normal kerpiç ve diğer katkılı kerpiçlr gibi kullanılabilir duruma gelinceye kadar yapılacak gölgede serme, çevirme, kurutma işine gerek yoktur. Bu da çabukluk ve ucuzluk sağlar.
- ALKER ‘in suya karşı duyarlılığının azalması, normal kerpicin kısa sürede dağıldığı ortamlarda bile bütünlüğünü korumasını sağlar ve yağmurda yıpranmasını önler.
- Isı tutuculuk değeri daha arttırılmış olduğundan (= 0.40 w/m 0K) her sene büyüyerek giden yakıt giderlerinden tasarruf sağlar. Bu durum Tablo II- de açıkca görülmektedir.
- Normal kerpiçte 5-10 kgf/cm2 olan basınç dayanımının, ALKER de 35-60 kgf/cm2 çıkması,yapının daha dayanıklı olması, ısı tutuculuk özelliğinin önemli olmadığı bölgelerde, taşıyıcı dış duvarların da 30 cm ye kadar incelenebileceğini gösterir.
- Eğilmede çekme mukavemetinin normal kerpiçe göre daha fazla olması, kuvvet etkileri ile kırılma ve dağılmasını büyük ölçüde önler. Deprem sırasında oluşan yatay kuvvetlere karşı dayanımını arttırır.
- ALKER in yüzeylerinin düzgün, boyutlarının değişken olmaması, duvar yüzeyinin düzgün olmasını, katkılı sıva harcının duvara iyi yapışmasını ve ince yapılabilmesini sağlar. Bu da normal kerpiç duvarlardaki genellikle duvara iyi tutunmayan çok kalın toprak sıvaların, ufak bir sarsıntıda dökülerek verdiği büyük zararın önüne geçer.
- Katkılı sıva, düzgün ve toz üretmeyen yüzeyler, basit bir kireç badana ile temiz bir hacım oluşturur.
- Duvarın yeterli sağlamlıkta olması, istenildiğinde, sulu hacimlerde, çimento- katkılı düzgün torak sıva yüzeylerine fayans kaplama olanağını vermektedir.
1.3. Yapı Yerinin Seçimi
Kerpiç yapı hangi bölgelerde ve hangi zeminlerde öncelikle yapılmalıdır? Kerpiç yapı;
- Yağmuru az, kurak bölgelerde,
- Sel tehlikesi olmayan yerlerde, sel yatağı dışında ,
- Deprem etkilerinin az olduğu yörelerde ²
- Malzeme taşımasının sorun olduğu yörelerde veya malzemenin kıt olduğu dönemlerde,
- Üretim enerjisinin sorun olduğu yer ve dönemlerde,
- Diğer duvar malzemelerinin üretim tesislerinin kurulması, süresi, maliyeti, işletmesi sorun olduğu yerlerde
- Üretim enerjisinin sorun olduğu yer ve dönemlerde
- Diğer duvar malzemelerinin üretim tesislerinin kurulması, süresi, maliyeti, işletmesi sorum olduğu yerlerde
Konut ve diğer ihtiyaçlar için öncelikle başvurulacak yapı sistemidir. Çok yağmurlu ve deprem bölgelerin de gerekli yapısal önlemler alınarak uygulanmalıdır.
1.4. Bina Tipleri
Kerpiç, ülkemiz koşullarında 1 veya 2 katlı olmak üzere her bina için uygun bir yapı malzemesidir.
- Konut
- Çiftlik Binalar
- İşyeri
- Hizmet binaları Resmi daireler yapılabilir.
1.5. Binaların Planlanmasında Gözönünde Tutulması Gerekli Noktalar
- Toprak damlı olan, deprem bölgelerinde yapılan binaların planının yalın kare veya dikdörtgen olmasına çalışmalı, fazla girinti ve çıkıntı olmaması sağlanmalıdır.
- Yapıların taşıyıcı dış duvarları en az 50 cm. kalınlıkta olmalıdır. Taşıyıcı iç bölme duvarları 30 cm taşıyıcı olmayan bölme duvarları 15 cm den daha ince olmamalıdır.
- Planda enine ve boyuna taşıyıcı duvarlar tertip edilmeli, bu duvarların sürekli olmasına özen gösterilmeli, şaşırtmalı yapmaktan kaçınmalıdır.(Deprem bölgelerinde)
- Tek açıklıkta taşıyıcı duvar uzunluğunun 5 m ‘yi aşmamasına dikkat edilmelidir.
Dış duvarda yapılacak boşlukların yeri, köşeden itibaren 1.2. derece deprem bölgelerinde 15 cm 3 ve 4. derece deprem bölgelerinde 100 cm den başlamalıdır. (Deprem Yönetmeliği)
- Kapı ve pencere genişliği, betonarme hatıl kullanılsa bile 100 cm yi geçmemelidir. (Deprem Yönetmeliği)
- Lentoların duvara oturma payı en az 50 cm. olmalıdır. Boşluklar arasındaki dolu kısımlar en az 60 cm olmalıdır.
- Çatıya plaka şeklinde malzeme kaplanacaksa, bina köşeleri tam dik açı şeklinde planlamalı ve uygulamada bu durum sağlanmalıdır.
<- Geniş saçak yapılması, duvarların yağmurdan korunması bakımından yararlıdır.
- Burada belirlenen dışındaki hususlarda kerpiç yapı standardındaki kurallara uyulmalıdır .
1.6 Yapımda Dikkat Edilmesi Gerekli Noktalar
İyi bir kerpiç yapı için, aşağıdaki noktalar daima gözönünde bulundurulmalıdır.
- Üretim ve yapım büyük ölçüde iklim şartlarına bağlıdır. Yapım için zamanlamanın iyi yapılması önemlidir. Kerpiç, yağmurdan ve sudan korunmalıdır.
- Kerpiç yapı rutubete karşı korunmalıdır. Gerekli yerlerde rutubet yalıtımı yapılmadır.¹
- İçerde ve dışarda, duvar yüzeyleri sıva ile kaplanmalıdır.
- Yapı kurallarına uymak ve üretime dikkat etmekle bu sakıncalar giderilir.
2. Alker Üretimi
2.1. Toprak Seçimi
İyi bir kerpiç üretmek için kullanılacak toprağın cinsi çok önemlidir. İyi bir toprak, yarı nemli durumda avuç içinde sıkıldığında ele yapışmalı, top haline gelmeli, yere bırakılınca dağılmadan yere yapışmalı bir bütün halinde kalmalıdır.
Bu duruma uymayan toprak :
a. Ya kil miktarı az olan yağsız topraktır, yere bırakılınca parçalanır, kuruyunca çatlar ve dağılır. Bu tür topraklara kil katılarak, uygun hale getirilebilir.
b. Ya kil miktarı çoktur, ele yapışır, kuruyunca çok çatlama yapar. Bu tür topraklara da kum katılarak uygun duruma getirilir.
Kerpiç toprağının dayanıklılığını belirlemek için şöyle bir deney yapılması yararlıdır,
“ Avuç içinde yuvarlatılmış çeşitli kerpiç topları kuruduktan sonra bir masa yükseldiğinden (yaklaşık 70 cm) bırakılarak sert bir zemine düşürülür. Tamamen dağılan örneklerin toprağı uygun değildir. Parçalanmayan veya küçük parçalar kopan örneğin toprağı uygun bir topraktır. Aynı deneme gerçek boyuttaki kerpiç ile de yapılmalıdır.”
Aynı yerde çok sayıda bina yapılacaksa bir teknik eleman yönetiminde kerpiç üretilmeli, toprağın kalitesi granülometri deneyi ile belirlenmelidir
Üretim sırasında toprak 2 cm. lik göz açıklığı olan bir elekten elenerek kullanılmalıdır. Daha iri taneler, kerpicin dayanımını azaltır, zararlı olur.
2.2. Toprağın İyileştirilmesi
Her tür iyileştirme işlemi, uygun toprak ile daha iyi sonuç verir. Uygun olmayan toprağın çeşitli katkılarla iyileştirilmesi çok zordur. İyileştirilme işlemi, normal bir kerpiçten daha üst kalitede kerpiç üretimi amaçlanıyorsa, yapılmalıdır.
2.2.1 . İyileştirilmiş Kerpiçin Sağladığı Yararlar:
- Daha dayanıklı olur.
- Su ve rutubete karşı duyarlılığı azalır, zor bozulur, yıpranma azalır,
- Toz ve kir-üretmez
- Kalıplanması ve kuruması daha kolay olur,
- Kuruma sırasında çatlamalar olmaz veya çok az olur
2.2.2. İyileştirme Yöntemi
Kerpiçi iyileştirmek ve geliştirmek amacı ile toprağa çeşitli maddeler katılır, bunlar ;
- Çimento,
- Kireç,
- Alçı veya kireç+ alçı,
- Bitüm,
- Bağlayıcı nitelikte olan endüstri artıkları,
- Saman, keten elyaflı, pamuk sapı vb. artıklarıdır.
2.2.2.1. Çimento Katılması
Çimentonun toprağın her tarafına aynı şekilde iyice dağılması sağlanmalıdır. Dayanımı arttırmak için çimentoyu çokça katarak toprak betonu yapmaktan çekinilmemeli, maliyet artırılmamalıdır. Deneyler 1 m³ toprağa 2 torba (100 kg ) çimentonun yeteceğini göstermiştir.
Çimento toprak karışımı katılaşmadan kalıplama işleri bitmiş olmalıdır. Bu nedenle çimentolu kerpiç çamuru, 1 saat içinde kalıba yerleştirilmeli, kalıpta 1 gün bekletilmeli, beklenecek zaman yoka, ya düzgün ya düzgün ahşap ya beton gölgeli alanda altlıksız kalıpta dökülüp kalıp alınabilir ya da altlıktan kolayca ayrılabilen bir kalıba dökülür kerpiç sarsılmadan yan kalıplar alınır kerpiç altlığı ile birlikte gölgeli bir yerde kurumaya bırakılır. Çimentolu kerpiç normal sertliğini alıncaya kadar sarsılmadan ve güneşten korunarak bekletilmeli yeteri kadar sertleşince çevrilmelidir.
2.2.2.2 Kireç Katılması
Toprağa ister toz kireç, ister lapa halinde sönmüş kireç katılması, kerpiçin dayanımında bir artmaya neden olmaz. Ancak sudan zor etkilenen, nemden etkilenmeyen kerpiç elde edilir. Kerpiç çamuruna kireç katılacaksa 1 m³ kerpiç ‘e 1 torba (40 kg) toz kireç veya buna eşdeğerde kireç lapası konarak iyice karıştırılır. Normal katkısız kerpiçin kurutulmasındaki yöntem uygulanır.
2.2.2.3. Saman ve benzeri Lifler Katılması
Organik lifsel bitki artıklarının katılması ile dengeli, homojen kuruma sağlanır, büzülme ve çatlama azalır, dayanım artar. Anadolu da eskiden beri kerpicin sağlamlığını arttırmak ve çatlamaları önlemek için, saman katılmaktadır. Ortalama 1 m³ çamura, yaklaşık 8-12 kg. saman katılmaktadır. Döküm ve kurutma işlemi normal kerpiç gibidir.
2.3. ALKER (Alçılı Kerpiç))
Alçı toprağa çimentodan daha kolay katılır. (Alçı, alçıtaşı bulunan her yerde kolaylıkla üretilebilir. Kırsal bölge halkı tarafından kendi olanakları ile alçı taşları basit fırın veya ocaklarda pişirilerek öğütülür ve alçı elde edilir.)
Alçılı kerpiçin çimentolu kerpiçe ve diğer katkılara göre maliyeti daha azdır. Bol su ile karıştırılarak akışkan hale getirilen alçı, daha önce ısıtılarak dinlendirilmiş toprağa katılır ve çok acele karıştırılır, hemen kalıplanır. Alçının çabuk katılaşması, kerpiç kurumadan kalıbın hemen boşaltılmasına imkan verir. Yapılan deneylerde alçılı kerpiç (ALKER) in katkısız kerpiçe nazaran kururken büzülmesinin, suda çözülme ve dağılmasının daha az, taşıma gücünün daha fazla, yüzeylerinin çok daha düzgün olduğu ve toz üretmediği, saptanmıştır. Ayrıca saman gibi maddelerin katılmasına gerek kalmamaktadır. Toprağa, çimento yerine alçı katılması, çimentodan tasarrufu ve bu çimentonun evin temelinde, sulu hacimlerinde kullanılmasına olanak sağlar.
Alçı katılmış toprak çabuk sertleşeceğinden, katılaşmadan kalıba yerleştirilmelidir. Sertleşmeye başlamış çamuru sıkıştırmak veya kısmen doldurulmuş sertleşmiş kalıba taze çamur eklemek de yanlış ve sakıncalı bir iştir. Bu nedenle ne kadar çamurun sertleşmeden kalıba yerleştirebileceği önceden denenerek saptanmalıdır. Alçı katkı için bu miktarda çamur ayrılmalıdır. Bu kadar çamurdaki kuru toprak miktarı yaklaşık olarak belirlenmelidir. Bu işte teneke veya belirli bir kap, ölçek olarak alınmalıdır. Bu toprağın ağırlıkça yaklaşık 10 da biri miktarında alçı, su ile akıcı kıvamda karıştırılır.
Bu alçılı su ile çamur mümkün olduğu kadar çabuk iyice karıştırılır, hazırlanmış olan kalıplara yerleştirilir. Bu seferde hazırlanan çamurun hepsinin yerleştirilebileceği kadar kalıp hazır olmalıdır. Bütün kalıplar doldurulduktan sonra döküm sırasına göre boşaltılır. İkinci parti çamur hazırlanırken diğer yanda kalıplar temizlenip, döküme hazır duruma getirilmelidir. 20 mm. lik elekten elenmiş kuru dökme (sıkıştırılmamış) toprağa, yaklaşık hacim olarak anda bir hacim (örneğin teneke) alçı katılır. Bu oranda yapımdan önce denenerek toprak türüne göze alınabilir veya çoğalabilir.
2.4. Çamurun Hazırlanması
Kerpiç yapmak için, uygun toprak seçilir ya da, toprağı uygun duruma getirecek şekilde kum veya kil katılır. Gerekiyorsa veya iyileştirme için herhangi bir katkı maddesi konulması öngörülmüşse, bu katkı maddesi de katılır. Kerpiç toprağının iyi biçimlendirilmesi için , toprağın kıvamının iyi ayarlanması gerekir. Toprağın kıvamı, katılan su miktarı ile değişir. Toprak su karışımında su arttıkça, kerpiçin dayanımı azalır, zor kurur. Kuruma sırasında fazla büzülme ve çatlama yaptığı gibi, kerpiçin biçimi bozulabilir, çarpılabilir.
Karma suyunun mümkün olduğunca azaltılması bu sakıncaları önleri, yani büzülmesi azalır, dayanıklılığı artar biçimi bozulmaz. Bunlara karşılık, kalıplanması zorlaşır. Çamuru kalıba iyi yerleştirmek için, sıkıştırma veya tokmaklama gereği ortaya çıkar.
Bu işlemler, karşılığı değen bir zahmettir. Çamurun kıvamı, uygulanacak kalıplama ve sıkıştırma yöntemine göre önceden denenerek belirlenmelidir. Toprağın nemliliğinin değişmesinin, katılacak su miktarını etkileyeceği unutulmamalıdır.
Kerpiçin uygun kıvamı için gerekli su miktarı belirlendikten sonra, bunun bir kısmı ( eğer katkı maddesi katılacak ise) katkı maddesi karışımı için ayrılmalı, geri kalan su ile toprak iyice karıştırıldıktan sonra en az bir gün dinlendirilmelidir. Çamuru oluşturulan toprağın kuru ağırlığına göre belirlenen katkı maddesi ( çimento, alçı, kireç ) ayrılan suya karıştırılır. Akıcı kıvamda ki bu karışım dinlendirilmiş çamura iyice karıştırılır, böylece tavlanmış çamur, kalıba yerleştirilmeye hazır hale gelir. Çamurun karşılaştırılması ve kalıba yerleştirilmesi katkı maddesinin katılaşma süresinden kısa zamanda bitirilmelidir.
2.5. Şekillendirme-Kalıplama
Kerpiç üretimi için uygun kıvamdaki çamur, genellikle ahşap kalıplara dökülerek şekillendirilir. Bölgeden bölgeye farklılıklar göstermesine rağmen ülkemizde en çok kullanılan kerpiç boyutları şöyledir.
Uzunluk : 30-35 cm.
Genişlik : 30-35 cm.
Yükseklik : 10-12 cm.
Uzunluk : 30-35 cm
Genişlik : 15-17 cm
Yükseklik : 10-12 cm
Büyüklere ana, küçüklere kuzu adı verilmiştir.Kerpiç kalıbı, çıralı çamdan ve iç yüzü rendeli olarak yapılmalıdır. Kalıbın iç boyutları, belirlenen kerpiç boyutlarından büzülme oranında daha büyük tutulur. Kalıbın iç yüzeyleri, kerpiçin kolay çıkarılabilmesi için, ya yağlanır veya kumlandırılır. Hazırlanan kerpiç çamuru, kuvvetli bir savurma ile kalıp içine çarpılır ve üzerinden bastırılır veya tokmaklanarak kalıbın her tarafına iyice yerleşmesi sağlanır. Bir çok evin aynı zamanda yapıldığı büyük şantiyelerde çok gözlü çelik kalıpla, karıştırma ve döküm işleri için betoniyer ve elevatörler gibi mekanik araçlar kullanılabilir. Çok sulu akıcı kıvamdaki çamurun kalıba dökülüp üstünün düzeltilmesi, iyi kerpiç üretimi için uygun bir yöntem değildir.
Uygun bir sıkıştırma sağlanmalıdır. Kerpiç kendini çekerek bir miktar kuruyunca, kerpiç kalıbı sökülerek, kerpiç açığa çıkarılır ve kurumaya bırakılır. Kuruma, güneşten olmamalı, gölgede kurutulmalıdır. Kuruyan yüzeyler sürekli çevrilerek kerpiçin çarpılması ve çatlaması önlenir. Alçı gibi çabuk katılaşan katkılı kerpiçler, ALKER, kalıptan çıkarılınca hemen aralıklı istif edilir, veya duvara konulabilir. ALKER için, katkısız kerpiçlerveya çimento katkılılar gibi geniş döküm alanlarına, kuruma sırasındaki işlere ve zamana, ( bekleme) gereklilik yoktur.
3. Yığma Yapım Yöntemleri
3.1. Temeller
Bina temelinin yapılmasında şu hususlara dikkat edilmelidir. Temeller sudan etkilenmeyen malzeme ile yapılmalı ve sudan korunmalıdır.
1- Temel çukuru kazılırken, köşelerin tam dik olması sağlanmalıdır.
2- Temel, ana kayaya veya sağlam toprağa kadar inmeli,
3- Taş temelin altına, oturmaları önlemek için yaklaşık, mümkünse 10 cm. kalınlığında beton altlık yapılmalı, olanak yoksa kum serilmeli,
4- Taş temellerde kullanılan taşların, yüzeyleri yuvarlaklaşmış dere taşları dere, düzgün yüzeyli köşeli olmasına dikkat etmeli,
5- Taş temel duvarı örülürken kullanılacak harç, toprak veya kireç katılmış melez harç, olmamalı, çimento harç kullanılalı, temel duvarı örgüsüne özen gösterilmeli,
6- Temel duvarı üst hizası, yöredeki muhtemel sel seviyesinden yüksek olmalı ve zeminden en az 50 cm. yükseltilmeli,
7- Deprem bölgelerinde temel üst (su basman) seviyesinde “demirli” betonarme hatıl çepeçevre dolaşmalı, olanak yoksa köşelerde ve duvarların birleşme yerlerinde çok iyi bağlantılı ahşap hatıl kullanılmalı,
8- Kerpice nemin geçmesini önleyecek nem izolasyonu bu hatıl ile beraber düşünülmeli, bunun için:
a. Nem izolasyonu betona katılacak ve geçirimsizlik sağlayacak katkı maddeleri ile yapılabilir,
b. Nem izolasyonu beton üst yüzeyine sürülecek bitüm emülsiyonu, bitüm solüsyonu veya geçirimsiz plastik maddeler ile sağlanabilir,
c. Nem izolasyonu kerpiç ile betonarme hatıl arasına konacak bitümlü karton, bitümlü kanaviçe veya bitümlü keçeler yardımı ile yapılabilir.
3.2. Duvarlar
3.2.1. Kerpiç ile Yığma Duvar Yapılması
Kerpiç (blokları) ile duvar yapılmasının yararları :
- Dayanımı en fazla olan kerpiç elde etme olanağı artar.
- Çamur, kuruma sırasındaki büzülmesinin duvara konmadan yaptığından, duvarda kurumadan dolayı çatlama olmaz.
- Kerpiç döküldükçe, (duvara konulmadan önce) kalitesini kontrol etme ve kalitenin yetersiz olduğu durumlarda iyileştirme işlemlerini yapmak olasıdır.
- Herkesin kendi evini yapması düzeninde hava şartları elverdikçe ve boş vakitlerinde kerpiç dökülebilir.
Duvar Örme Usulleri
- Taşıyıcı duvarlar 1 tuğla ana, 11 tuğla kuzu veya 1,5 tuğla ana- kuzu olarak örülürler
- 1 tuğla kalınlığındaki örgüde bir sıra dizi tuğlası olursa, 1 sıra bağ tuğlası olarak örülmelidir.
- 1 tuğla kalınlığındaki örgüde, dizi tuğlaları ¾ tuğla boyu ile başlamalıdır.
- 1 tuğla kalınlığındaki duvar, yalnız “Ana” büyük boyutlu kerpiçle de örülebilir.
Köşe saplama ve çapraz geçme duvarlarda, bağlantıların usulüne uygun olmasına dikkat etmelidir.
- Pencere altına, pencere ve kapı üstüne konacak lentoların (sürekli olmaları) hatıla dönüştürülmesi faydalıdır.
- Kapı ve pencere kasalarının duvara kolayca bağlanabilmeleri için, kapı ve pencere boşluklarında, karşılıklı olarak, 1alt sırada, 1 orta sırada ve 1 üst sırada ziftlenmiş (bitümlenmiş) ahşap takoz yerleştirilmelidir. Takozun duvar yüzüne gelen yerlerinin sıva teli ile örtülmesi yararlıdır. Daha iyisi takozlar boşluk yüzeyine dik olarak duvarın orta kısmına konulmalıdır.
- Duvar örgüsünde harcın her yerde aynı kalınlıkta olmasına, tüm yüzeyi doldurmasına, çok kalın olmamasına ve düşey derzlerin tam doldurulmasına özen gösterilmelidir. Bu önlemler duvarın taşıma gücünü arttırır.
Sakıncaları
3.2.2. Yerinde Dökme Duvar ( Dövme Duvar )
ALKER üretimindeki gibi alçılı çamur duvarda hazırlanmış kalıplar içine dökülür ve duvar oluşturulur. Kerpiç ile örmeye göre çok daha çabuk duvar yapımına olanak verir. Buna karşılık bazı sakıncalı yönleri vardır. Bu sakıncalar giderildiğinde veya önemsiz kaldığı durumlarda hazır kerpiçe tercih edilir. Bu sistemde, kuruma sırasındaki büzülmeyi en aza indirebilmek için, toprak türünün seçimine veya iyileştirilmesine daha fazla özen gösterilmelidir.
Çok ev yapılacaksa kolay sökülür takılır kalıp türü geliştirilmelidir.
Kalıp içinde çamurun sıkıştırılması zordur.
Büyük hacimde duvar kuruduğu için büzülme fazla olacaktır. Bundan dolayı çatlaklar olabilir. Özellikle iki duvarın kesiştiği yerlerde çatlama beklenebilir.
Karışımın iyi olup olmadığı iş bitince belli olur. Bu yüzden karışım baştan en az büzülme yapacak şekilde denenerek bulunur.
Aynı dönemde çok işçi çalıştırılmasını gerektirir.
Dövme işleminden gelen kuvvetli basınca, duvar boyunca kalıbın dayanabilmesi için, belirli aralıklarla kuşak ve gergi ile iki kalıp kanadının bir birine bağlanmasına ihtiyaç vardır.
Kalıpta önemli olan, duvarın kalınlığını muhafaza etmek yanında, bir döküm işleminden sonra kalıbın sökülmesi, temizlenmesi ve tekrar montajının (kurulması) kolay ve çabuk yapılabilmesidir. Kalıbın tespit elemanları şekildekiler gibi olmalıdır. Döküm kesintili yapılabilir duvar boyunca sürekli yapıldığı takdirde kalıpdaki gibi düzenlenebilir.
Örme duvarda olduğu gibi belirli yerlerde ahşap veya betonarme hatılların oluşturulması gereklidir. Ahşap iskeletli yapılarda da dolgu olarak kerpiç kullanılabilir.³ Bu yapı tarzı ayrı bir inşaat sistemidir. Burada geniş olarak bahsedilmeyecektir.
3.3. Hatıllar
Kerpiç yapılarda, yapının yatay yüklere, özellikle deprem etkilerine dayanıklılığını arttırmak ve yükleri yaymak için duvarlarda yatay bağlantılar yapılır. Bu bağlantılara hatıl adı verilir. Hatıllar, subasman başlangıcında, duvar bitiminde, (kat veya dam krişlerinin oturacağı yerlerde ) pencere alt ve üst hizalarında, duvarın dış yüzünden biraz içerde olacak şekilde yapılır. Hatıllar ahşap veya betonarme olabilir.
3.3.1. Ahşap Hatıllar
Deprem bölgelerinde, enaz 10x10 cm. diğer bölgelerde 5x0 cm lik kadron kullanılmalıdır. Duvarın dış yüzünden biraz içerde, (sıvayı çatlamaması için ) ve iç yüzeye gelecek şekilde ara ara birbirlerine bağlı ahşap hatıllar oluşturulur. (TS 2515 ) Kerpiç örgüde, köşe bağlantısı zayıf olacağından özellikle deprem bölgelerinde hatıllarla köşe bağlantılarının kuvvetlendirilmesine özen gösterilmelidir.
3.2 Betonarme Hatıllar
Duvar genişliğinde veya dış yüzeyden biraz içerde, en az 15 cm. yükseklikte yapılmalı ve içinde 4 x Ø10 veya 4x Ø8 boyuna demir donatı konmalı ve bunlar deprem bölgelerinde en çok 25 cm diğer bölgelerde en çok 40 cm ara ile Ø6 etriye ile bağlanmalıdır.
3.4. Bacalar
Bacalar taşıyıcı duvar kalınlığını azaltmayacak şekilde içten yapılmalıdır.
Mümkünse bacalar özel baca tuğlası ile yapılmalıdır. Baca deliği 15 x 15 cm. veya 15 cm çapında künk olmalıdır. Künk kullanıldığı takdirde çevresine duvarla bağlantılı kerpiç duvar örülmelidir. Döşeme ve çatıda ahşap kirişler en az 10 cm baca duvarı yüzeyinden uzaklaştırılmalıdır. Baca duvarında tüm derzlerin iyice doldurulmasına özen gösterilmelidir. Bacalar dam veya çatının en yüksek yerinden 50 cm. daha yüksek olmalıdır. Baca üstü bir şapka ile yağmurdan korunmalıdır. Baca dibi ile çatı örtüsünün kesiştiği yerde su sızmasını önleyecek önlem alınmalıdır.
3.5. Duvar Boşlukları
3.5.1. Pencereler
Duvar örgüsünde, kapı ve pencere boşluğu için, sonradan alınmak üzere boşluk kalıbı konur. Yerinde dökme kerpiç duvarlarda boşluk kalıbının derinliği, duvar kalınlığından olur. Duvarda kapı ve pencerelerin geleceği yerler olan boşluklar, deprem yönetmeliğine göre köşe ve bağlantı noktalarından en az 15 cm uzaklıktan başlamalıdır ve genişliği en fazla 100 cm olmalıdır.
Pencere boşluklarının geldiği yerlerin, karşılıklı duvarlarda aynı konumda olmasına çalışılmalıdır. Dış duvarda pencere yapımında, pencerelerden hava ve suyun girmesini ve yağmur suyunun duvara zarar vermesini önleyecek şekilde alt, üst ve yan birleşim noktalarının çözümü gerekir. Bunun için şu usuller önerilir
- Pencere boşluklarındaki lento tertipleri, kasaların oturtturulması, denizlik tertipleri duvara su sızmalarını önleyecek şekilde düzenlenmelidir.
- Pencere boşluklarının duvardaki hatılları kesmemesi sağlanmalıdır. Hatıllar pencerenin altında ve üstünde sürekli olmalı, yani pencere iki hatıl arasında kalmalıdır.
- Pencere üst hatıllarının devamı sağlanmalı, kapı üstü daha aşağı bir seviyede kalırsa, kapı için ayrı lento yapılmalıdır.
3.5.2. Kapılar :
Dış duvarlarda, duvar kalın olduğundan, kapı kasası, duvarın dış yüzüne, iç yüzüne veya ortasına konabilir. Kasanın, duvarın ortasına veya iç yüzeye konmasından yapısal olarak bir zorluk çıkmaz.Kasa duvarın dış yüzüne silme olarak konursa, üstten yandan ve alttan gelen suların kasa altına ve duvarın içine girmesini önlemek gerekir.
İç kapıda problem, kasanın duvar kalınlığından daha dar olmasından ileri gelir. Kapının, duvarın bir yüzeyine gelmesi zorunluluğu yoksa, duvar kalınlığının ortasına ve boşluk yüzeyine dik yönde takozlar konulmalı, kapı kasası bunlara tespit edilmelidir. Kapı yüksekliğinde ara hatıl varsa kapı bunlara bağlanmalıdır.
3.6. Döşemeler
3.6.1. Tek katlı binalarda zemin döşemesi
Zemine oturan döşemelerde blokaj yapma olanağı var ise sıkıştırılmış zemin üzerine blokaj taşları dizilir. Üzerine, bulunduğu iklim bölgesinin gerektirdiği kalınlıkta (ısı yalıtımı sağlayacak şekilde) kum, cüruf vb. konulur. Bu tabakanın döşeme altlığı oluşturulur. (Isı tasarrufu yönetmeliğ 4 Ocak 1983 gün 17918 sayılı resmi gazete)
Grobeton üzerine ahşap döşeme yapılacaksa 5x5 cm ahşap kadron üzerine ahşap döşeme kaplaması çakılır. Kadronların grobetona değen yüzlerinin altına bitümlü karton koyarak ahşabın rutubet alarak çürümesi önlenir, veya :
Grobeton üzerine ahşap talası ile karıştırılmış çimento ile döşeme altlığı yapılır. üzerine kaplama çakılır.
Subasman seviyesinde ahşap kirişleme üzerine ahşap döşeme yapılacak ise, ahşap kirişlerin korunması amacı ile kullanılmayan bodrum katının havalandırılması için temel duvarlarında, karşılıklı hava delikleri bırakılmalıdır. Bu uygulama yapılınca ahşap döşemenin hava ve soğuk geçirmeyecek bir şekilde yapılması gerekir.
Bodrum kullanılacaksa aynı düzenlemeden yararlanılabilir.
Beton ve ahşap kaplama olanağı yok ise, zemine oturan toprak döşeme yapılabilir. Son kat toprak yörede kullanılmakta olan stabilize toraktan olabilir. Örneğin, Gaziantep yörelerinde, toprak döşeme, odun külleri, killi toprakla veya çorakla karıştırılarak döşeme yapılır ve sıkıştırılır, yüzey iyice düzeltildikten sonra istenirse bezir yağı ile takviye edilir.
3.6.2. Ara kat döşemeleri
Ahşap kiriş üzerine ahşap döşeme çakılarak ara kat döşemesi yapılabilir. (Konya Evleri – Çelile Berk)
Ara kat döşeme kirişleri muhakkak hatıla oturtulmalıdır. Ahşap kirişleme toprak dam düzenlenmesi gibi olabilir.
Olanak varsa iyi stabilize edilmiş kerpiç duvar ve ALKER duvar üzerine betonarme döşeme veya hazır kirişlerle döşeme yapılabilir. Örnek- Deneme Evi uygulamasında hazır kirişli tuğla blok dolgulu betonarme döşeme yapılmıştır.
3.6.3 Sulu hacimlerde döşemeler
Sular duvardan uzakça bir noktada toplanıp bina dışına çıkarılmalı, döşeme- duvara birleşim noktalarında suyun duvar altına kaçmasını engelleyecek önlem alınmalıdır. Örneğin beton döşemelerde iç yüzeylerde beton süpürgelik 5-10 cm kadar yükseltilmelidir. Kullanılma amacına ve olanaklara göre üzerine bir kaplama yapılır.
3.7. Tavan ve Örtü
Tek katlı binalarda çatı varsa, tavan kaplaması kirişlerin üst yüzeyinde veya alt yüzeyinde yapılabilir. Tavan ince dallar veya kamış demetleriyle de oluşturulabilir.
Örtü binayı, yağışlardan rüzgardan, güneşten ve diğer dış etkenlerden koruyan bir yapı elemanıdır. Bu eleman son kat tavanından başlar, son koruyucu katmana kadar bir bütün oluşturur. Örtü, değişik taşıyıcı ve koruyucu sistemlerden oluşur. Koruyucu sistemler ise bir veya daha çok katmanlardan oluşabilir
3.7.1. Toprak Damlar
Az eğilimli veya eğilimsiz örtü ile kaplanmış damlara diz dam denir.
Olanakları kıt ve sınırlı olduğu durumlarda uygulanabildiği gibi, en gelişmiş malzemelerle de düz dam tekniği uygulanabilir.
Düz toprak damlar, uygulaması en kolay örtü tipidir. Örtünün kalın ve ağır bir toprak katmanından oluşması, özellikle deprem bölgeleri için büyük sakıncadır. Bu sakıncayı azaltmak amacı ile toprak tabakasını inceltme çareleri aranmıştır.
Bu amaçla
- Daha geçirimsiz toprak türlerini aramak veya çorak adı ile tanınan killi toprakları kullanmak,
Toprağa tuz katmak,
- Toprağa, kireç kireç-odun külü gibi maddeler katmak,
- Toprak örtüyü belirli bir oranda eğimli olarak oluşturmak, Bunun için iki ayrı yöntem uygulanmaktadır.
3.7.2. Düz veya az eğimli toprak damlarda saçak ve parapet (çelen) duvarları
Parapetler damdan gelen yağmur sularının , duvar yüzeyini bozmaması veya bölgesel ihtiyaçlar için dam kenarının yükseltilmesi ile oluşturulan duvarlardır. Anadolu’da bu duvarlara çelen duvar denilir. Binanın planına göre, yapının karşılıklı iki tarafına parapet iki tarafına ise saçak yapılması istenirse, tavan kirişlerini iki tarafta uzatarak kolaylıkla saçak yapılabilir. Diğer iki tarafta parapet duvarı yükseltilir. Dikdörtgen planlı yapılarda uygun bir tertiptir.
Parapet duvarı, ya iki yan duvarın yükseltilmesi ile veya iki yanda saz demetleri yerleştirilerek yapılır. Dört tarafta saçak oluşturulması, geniş ve kareye yakın planlarda uygulanır. Dam kirişlerine dik yönde saçak oluşturabilmek amacıyla değişik düzenlemeler yapılabilir.Hatıllar takviye edilerek gerekirse alttan desteklenerek, saçak genişliğinde uzatılması ve bu kenar kirişi ile saçak oluşur. Veya dam kirişlerine dik yönde, duvardan bir evvelki kirişe bağlanan ek kirişleme ile saçak ve köşe düzenli yapılabilir.
Suyun belli bir yerden akıtılması için çörten yapılacak ise çörten ağzının parapet duvarından biraz uzakça bir noktadan başlaması ve çörten suyunun duvardan oldukça uzağa akıtılması sağlanmalıdır. Gerekirse, 4 yanda parapet (çelen) duvarı oluşturulabilir. Örneğin Konya Evlerinde olduğu gibi Dama gelen suyun akıtılması için gerekli çörten sayısı, dam yüzeyinin büyüklüğüne göre artar. Düz toprak damlarda akıntı yönleri, çörtenlere ulaşacak şekilde toprak eğimlidir.
3.7.3. Az Eğimli Örtüler
Son kat tavan döşemesi yeterli eğimde yapılarak üzerine ondüle asbestli çimento, bitümlü ondüle karton ve benzeri malzeme doğrudan uygulanabilir. Bu tür örtülerde, oluklu malzemenin tespiti için kullanılacak kadronların arasına,ısı tutucu bir malzeme (saman,saz,talaş,kurutulmuş yosun, vb ) doldurulabilir. Böylece ısı korunum olanağı elde edilir. Deneme evi uygulamasında az eğimli beton düşeme üzerine tespit edilen kadronlar arasında ahşap talaş levha konulmuş ve üzerine de oluklu eternit kaplanmıştır.
3.7.4. Eğimli Çatılar, Kırma Çatılar, Beşik Çatılar
Beşik veya kırma çatı yapma olanağı var ise diğer herhangi bir binada yapıldığı gibi, çatı oluşturulur ve üzeri kiremit veya benzeri bir malzeme ile örtülür.
4.Sıvalar
Kerpiç duvar üzerinde dış sıva yapımında, olanaklar sınırlı ise, bu iş için uygunluğu denenmiş toprak türlerinden sıva yapılır ve üzeri kireç badanası ile kaplanır. Sıvada oluşan kılcal çatlakları önlemek amacı ile toprağa ince saman, varsa kıtık, kireç, alçı, alçı- kireç veya çimento katılabilir. Dış yüzeylerde sıvanın kerpiç duvara iyi yapışabilmesi için kerpiç örgüsü sırasında derzlerin bir miktar boş bırakılması yararlı olur. Duvar yerinde döküm yöntemi ile oluşturulmuş ise, çamur bir miktar kuruduktan sonra duvar yüzeyinde mala kenarı veya çengel şeklinde bir demir çubuk yardımı ile oluklar açılır veya kiremit kırıkları, yüzeyde 1 cm kadar kalacak şekilde duvara çakılır. Bu şekilde hazırlanmış olan sıva altı, sıvanın dökülmesini önler.
İç yüzeylerde olanaklar varsa kerpiç duvar üzerine, kireç, alçı –kireç karışımı sıva yapılabilir.
Sulu hacimlerde (mutfak, banyo ve tuvaletlerde) fayans ve benzeri kaplama yapılacak ise, çimento katkılı bir toprak sıvadan düzgün bir yüzey elde edildikten sonra normal fayans kaplama usulleri uygulanabilir. Olanak varsa fayansların yapıştırma yöntemi ile kaplanması daha uygundur. Fayans ve benzeri kaplamalar, dam örtüsü bittikten bir süre sonra uygulanmalı ve tavan ile en az 2 cm kadar ara bırakılmalıdır.
5. Bakım ve Öneriler
Toprak yapı her yapı gibi, kendine özgü bakım gerektirir. Dış yüzeylerde ve sulu hacimlerde, suyun duvar bünyesine girmesini önleyecek önlemler alınır. Bu amaçla dış cephe sıvasının çatlaksız olması,zamanla oluşacak çatlakların ve sıvadaki yıpranmaların büyümeden onarılması gerekir. Sıva yüzeyi sürekli kireç badanalı tutulmalı veya hazır plastik esaslı, dış etkilere dayanıklı boyalarla boyanmalıdır.
Toprak sıva üzerine kireç badana yapılacaksa önce çok sulu badana ile astar yapılmalı daha sonra istenen renk verilmiş badanaya – yağ, tuz, sirke ve varsa plastik tutkal- katılarak duvara sürülmelidir. Dam veya çatıdan gelecek suların duvar yüzeyine çarparak kerpici oymasına kesinlikle engel olunmalıdır.
Subasman seviyesi, zeminden sıçrayacak yağmur sularının sıvaya zarar vermeyeceği yükseklikte yaklaşık 50 cm olmalıdır. 30 cm kalınlıktaki duvarların yalnız büyük boyutlu Alker kerpiçlerle yapılması daha iyi olur. Bina planlanırken kerpiç boyunun belirli bir katı alınarak ölçülendirilmelidir. Böylece duvar bağlantılarının daha iyi ve kolay yapılması sağlandığı gibi ölçü ayarlamak için gereksiz yere kerpiçlerin kırılması ve zayiatı önlenmiş olur.
Elektrik ve temiz su tesisatı boruları için duvarda kanal açılabilir. Gerekli yerlerde sıva altı tesisat yapılabilir. Yalnız bu iş yapılırken ahşap hatılların kesilip, kırılmamasına dikkat edilmelidir.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Yararlanılan Kaynaklar
1. Bardau P. Arzoumanian V. Archi de Terra , Parentheses editions. Paris 1978
2. Beken G. Garbi Anadolu Mıntıkası Kerpiç Binaları, İ.T.Ü Mimarlık Fakültesi, İstanbul 1949
3. Berk C Konya Evleri, İ.T.Ü Miarlık Fakültesi 1951
4. Çelebim.R. Kerpiç Yapım Yöntemleri ve Kullanımı Üzerine bir inceleme, (Doç Tezi) İstanbul D.M.M.A. mimarlık Bölümü İstanbul 1979
5. Geman Appropriate Technology Erchange, Low Cost/ Self Help Housing, Eschborn, 1980
6. Kafesçioğlu R. Orta Anadolu da Köy Evlerinin Yapısı İ.T.Ü Mimarlık Fakültesi, İstambul 1949
7. Kafesçioğlu R. Kuzey Batı Anadolu’da Ahşap Ev Yapıları, İ.T.Ü Mimarlık Fakültesi, İstanbul
8. KafesçioğluR. Konut Yapılarında Toprağın ana Malzeme Olarak Kullanılmasınn Önemi ve Uygulamasında Fayda Görülen Metodları (İmar ve İskan Bakanlığı Kerpiç Seminerine tebliğ 24.6.1964
9. Kafesçioğlu R. Toydemir N. Gürdal E. Özüer B. Yapı Malzemesi olarak kerpiçin Alçı ile Stabilizasyonu, T.Ü.B.İ.T.A.K M.A.G 505 araştırma projesi 1980
9. Kömürcüoğlu E.A Yapı Malzemesi olarak Kerpiç ve Kerpiç İnşaat Sistemleri İ.T.Ü. Mimarlık Fakültesi, İstanbul 1962
10. Tanrıverdi C. Alçılı Kerpiçin Üretim Olanaklarının Araştırılması (Yüksek Lisans Tezi) İ.T.Ü. Mimarlık Fakültesi, İstanbul 1984
11. T.S.E Türk Standartları 2514 ve 2515
12. Deprem Yönetmeliği
-----------------------------------------------------------------------------------------------
1 Temel ve çatı detaylarında yalıtım gösterilmiştir.
2 Deprem Bölgelerinde kerpicin bir ahşap iskelete takviyesi yararlı, olur.
3 Daha geniş bilgi için: (Bak. Ruhi Kafescioğlu; Kuzey Batı Anadolu'da Ahşap Ev Yapılar, İstanbul 1955)
Prof. Ruhi Kafesçioğlu - Prof. Dr. Erol Gürdal
Bem Depremi