Peyzaj mimarlığının bireysel gösterişe yönelik kullanılması, yerini ülke genelini görkemli gösterme çabasına bırakmıştı. Tepeden bakarak şekillendirilen klasik Fransız bahçeleri varlığını sürdürdü, buna ek olarak Napolyon yönetimindeki ülke, iki yanında ağaçların sıralandığı kanallarla doldu.

Paris’teki Champs-Elysées Caddesi ve Zafer Takı, zirvedeki bir imparatorluğu simgeleyen unsurlar olarak bu dönemden günümüze kalan izler. 1889 ylında Viyanalı Camillo Sitte’nin yayınladığı “The Art of Building Sites” adlı kitapta, kent mekanlarının insan ölçeğine göre planlanması savunuluyor ve insanüstü özelliklere sahip dev merdivenli mekanların fonksiyonsuzluğundan bahsediliyordu. Bu, planlama anlayışının değişeceğinin bir habercisiydi.

Amerika’da ise, ülkenin ilk peyzaj mimarı Frederick Law Olmsted ve Thomas Jefferson, bu ülkede peyzaj tasarımını şekillendiren isimler. Jefferson’un son tasarımı olan Virginia Üniversitesi, dönemin sembolü olarak görülebilir.
Peyzaj Mimarlığı